Πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτός ο ανασχηματισμός δεν είναι αδιάφορος και δεν περνά απαρατήρητος. Δεν ανήκει δηλαδή στην κατηγορία εκείνων που εντάσσονταν στον χαρακτηρισμό «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν». Έχει στίγμα και δείχνει τις διαθέσεις και τις επιδιώξεις του πρωθυπουργού σήμερα, ασχέτως των αποτελεσμάτων στα οποία θα καταλήξει και από τα οποία θα κριθεί.
Πρόκειται για ανασχηματισμό με στόχο να εδραιώσει τη θέση του Αλέξη Τσίπρα ως πρωθυπουργού που αυτός αποφασίζει και ορίζει την κυβέρνησή του και όχι το κόμμα, παρά τις ενδείξεις που επικρατούσαν προηγουμένως. Με αυτή την έννοια, ο πρωθυπουργός έστειλε μήνυμα στον Σύριζα, ελάχιστες ημέρες μετά το συνέδριο, ότι «κόμμα και κυβέρνηση είμαι εγώ», ξεχνώντας τα περί «πολιτικής γραμματείας» που θα χαράζει γραμμή και θα συναποφασίζει στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής.
Πρόκειται για ανασχηματισμό που θέτει την αξιολόγηση ως την απόλυτη προτεραιότητα της κυβέρνησης, γεγονός που το επεσήμανε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην ομιλία του προς το υπουργικό συμβούλιο. Άλλωστε οι αντικαταστάσεις, οι μετακινήσεις και η δομική ανασύνθεση της κυβέρνησης το αποδεικνύουν . Ο Αλ. Τσίπρας επιθυμεί η δεύτερη αξιολόγηση να ολοκληρωθεί ως τις αρχές Δεκεμβρίου με την προσδοκία ότι θα ακολουθήσει η ρύθμιση του χρέους, η χώρα θα ενταχθεί στην «ποσοτική χαλάρωση» και θα παράλληλα θα προσελκύσει επενδύσεις.
Με αυτή την έννοια μετατέθηκαν οι Π. Σκουρλέτης και Γ. Σταθάκης από τα υπουργεία που είχαν γιατί ο πρώτος ακολουθούσε δική του γραμμή και ο δεύτερος καθυστερούσε και αφαιρέθηκαν οι αρμοδιότητες περί δικτύων από τον Χρ. Σπίρτζη, μεταξύ άλλων. Ταυτόχρονα μπήκαν στην κυβέρνηση ο Δ. Παπαδημητρίου ως υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης (που ξεκινά με μία ήπια αυτοκριτική για προηγούμενες απόψεις υπέρ ενός διπλού νομίσματος, διαβεβαιώσεις πίστης στο ευρώ και υποσχέσεις για προσέλκυση επενδύσεων) και κυρίως ο Στέργιος Πιτσιόρλας ως υφυπουργός του για να προωθήσει τις αποκρατικοποιήσεις.
Ίσως πρόκειται για ανασχηματισμό εκλογικής μάχης, αν και όταν ο πρωθυπουργός αποφασίσει ή αναγκαστεί να καταφύγει σε πρόωρες εκλογές. Ο αποκεφαλισμός του Ν. Φίλη δεν σηματοδοτεί μόνο την αφαίρεση ενός ακόμη πέπλου «αριστεροσύνης» , αλλά και υποταγή στις βουλές της Εκκλησίας για να αποφευχθεί η σύγκρουση μαζί της εν όψει πιθανών εκλογών. Ο πρωθυπουργός φρόντισε επίσης να «κρύψει» τον Γ. Κατρούγκαλο κάπου στο υπουργείο Εξωτερικών, καθώς με την παρουσία του ερέθιζε αρνητικά τα πλήθη συνταξιούχων και εργαζομένων. Ενδεχομένως παρασκηνιακά ο συγκεκριμένος να συνεχίσει την καθοδήγηση της πρώην βοηθού του ‘Εφης Ταχτσιόγλου που πήρε τη θέση του στο υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης κλπ.
Τέλος, σημασία έχει η ανάληψη του υπουργείου Εσωτερικών από τον Π. Σκουρλέτη, αφ’ ενός για να ικανοποιηθεί ο ίδιος επειδή απομακρύνθηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (έβαζε τρικλοποδιές στις ιδιωτικοποιήσεις και επενδύσεις, ανεμίζοντας αριστερές παντιέρες και ενοχλούσε με την παρουσία του τους δανειστές), αφετέρου γιατί το κόμμα και οι μηχανισμοί του είναι απαραίτητοι ως εργαλεία, όχι για ν δίνουν κατευθύνσεις, όταν γίνονται εκλογές.
Με τον ανασχηματισμό πραγματοποιήθηκαν και σηματοδοτήθηκαν και άλλα. Όπως η κάλυψη που πρόσφερε ο πρωθυπουργούς σε πολύ δικούς του. Κλασσική περίπτωση ο Ν. Παππάς που από υπουργός Επικρατείας ανέλαβε το καινούργιο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης σε συνέχεια της πολιτικής κάλυψης που του πρόσφερε και του προσφέρει ο Αλ. Τσίπρας στην υπόθεση των τηλεαδειών. Αναβαθμίστηκε η Όλγα Γεροβασίλη που ανέλαβε το υπουργείο Ανασυγκρότησης που αποσπάστηκε από το υπουργείο Εσωτερικών. Προφανώς σε αναγνώριση της πίστης και των υπηρεσιών που πρόσφερε στον πρωθυπουργό από το πόστο της κυβερνητικής εκπροσώπου. Αλλά και για να συνεχίσει την πολιτική προσλήψεων που ακολουθούσε ο προκάτοχός της Χρ. Βερναρδάκης. Ως «κολλητός» ευεργετήθηκε παραμένοντας στη θέση του και ο φοβερός Π. Πολάκης, ενώ συλλογικά επιβραβεύτηκε για διάφορους λόγους ο Π. Καμμένος με τους Αν.Ελ. του.
Ως «επιτυχημένοι» αναβαθμίστηκαν ο Στ. Κοντονής, ο Ι. Μουζάλας (ίσως και με επιμονή των ξένων) και εμφανώς ως «αποτυχημένοι» εξοβελίστηκαν οι Ν. Παρασκευόπουλος και Αρ. Μπαλτάς. Αυτοί οι τελευταίοι, μαζί με πολλούς άλλους που έφυγαν ήταν και «αναλώσιμοι» γιατί «ο αποκεφαλισμός» τους δε θα προκαλούσε και δεν προκάλεσε ρίγη ανατριχίλας στον κόμμα. Από την άλλη πλευρά, ο Αλ. Τσίπρας περιέβαλε τον εαυτό του με ένα επιτελείο υπουργών και υφυπουργών Επικρατείας, νέων και πιστών υπό τον μόνιμο Αλ. Φλαμπουράρη. Θα δούμε πως θα τους χρησιμοποιήσει…
Κατόπιν όλων αυτών μένει να διαπιστωθεί πως θα πορευτεί το νέο κυβερνητικό σχήμα, με την πλήρη και αναμφισβήτητη πλέον ευθύνη του Αλ. Τσίπρα. Από τώρα και στο εξής δεν θα έχει κανένα ελαφρυντικό και καμία κάλυψη στην απόδοση ευθυνών προς τον ίδιο και την κυβέρνησή του.