Μια «διαφορετική» συνεδρίαση θα πραγματοποιηθεί σήμερα το απόγευμα στο γερμανικό Κοινοβούλιο. To κοινωφελές Ιδρυμα Körber υπό την αιγίδα του προέδρου της γερμανικής Βουλής θα βραβεύσει 9 διδακτορικές διατριβές που εκπονήθηκαν σε γερμανικό πανεπιστήμιο, βαθμολογήθηκαν με άριστα και δύνανται να έχουν σημαντικό κοινωνικό αντίκτυπο.
Μεταξύ των 374 διατριβών στις ανθρωπιστικές επιστήμες –κυρίως για θέματα ενέργειας, ισότητας και διαπολιτισμικότητας– η επιτροπή επέλεξε τρεις, εκ των οποίων η δεύτερη φέρει ελληνική υπογραφή. Και η έκπληξη είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς η διδακτορική διατριβή της δρος Αναστασίας Πούλου, με τίτλο «Η προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων σε εποχές κρίσης. Μια πρόταση ενίσχυσης της κοινωνικής διάστασης της Ε.Ε.» θέτει στο μικροσκόπιο τα μέτρα που εφαρμόστηκαν στις χώρες που έλαβαν ευρωπαϊκή βοήθεια (Ελλάδα, Κύπρος, Ιρλανδία, Πορτογαλία) στην κοινωνική πολιτική.
Με τη συνταγματικότητα των πολιτικών λιτότητας έχουν ασχοληθεί πολλοί νομικοί, η δρ Πούλου όμως δεν εξέτασε το θέμα από τη σκοπιά του κάθε εθνικού συντάγματος, αλλά αναφορικά με το ευρωπαϊκό σύνταγμα και συγκεκριμένα τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. «Εκεί κατοχυρώνονται το δικαίωμα διαπραγμάτευσης και συλλογικών δράσεων, εργασιακά δικαιώματα, δικαίωμα για παροχές κοινωνικής ασφάλειας και για προστασία της υγείας», εξηγεί στην «Κ» η 28χρονη Αναστασία Πούλου, που ολοκλήρωσε το διδακτορικό της σε τρία χρόνια με άριστα στη Χαϊδελβέργη, έκανε postdoc στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και σήμερα είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Max Planck στο Μόναχο. «Προσδιόρισα σε κάθε περίπτωση αν η παραβίαση προήλθε από τα όργανα της Ενωσης που πρότειναν ένα μέτρο ή από τον εθνικό νομοθέτη που το εφάρμοσε». Ο εν λόγω διαχωρισμός προκαλούσε στους συνομιλητές της άλλοτε αμηχανία και άλλοτε διαφωνίες πολιτικής φύσεως, ωστόσο ο καταμερισμός ευθυνών με επιστημονική ακρίβεια κέρδισε και τους πιο δύσπιστους.
«Ηταν πρόκληση να αναλύω ως Ελληνίδα νομικός σε γερμανικό πανεπιστήμιο την παροχή οικονομικής βοήθειας σε χώρες, όπως η πατρίδα μου», ομολογεί η 28χρονη, που έδωσε τη δική της εκδοχή στο αέναο blame game, στο οποίο έχουν επιδοθεί οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Στα εργασιακά, «οι όροι που πρότεινε η Ενωση στην Ελλάδα, όπως η μείωση με νόμο του κατώτατου μισθού κατά 22%, ήταν πολύ συγκεκριμένοι και δεν επιδέχονταν διαφορετική εφαρμογή». Σε άλλα ζητήματα, όμως, το «μπαλάκι» των ευθυνών πηγαίνει στις ελληνικές κυβερνήσεις. «Στην κοινωνική ασφάλιση και την υγεία, οι όροι για οικονομική βοήθεια έδιναν την ευχέρεια για διαφορετική εφαρμογή, ώστε να διασφαλιστεί το minimum της προστασίας». Επί παραδείγματι, «στην υγεία πρότειναν η δημοσιονομική δαπάνη να μην ξεπερνάει το 6%, να αυξηθεί η συμμετοχή των ασθενών στα φάρμακα και να ελεγχθεί η αδικαιολόγητη συνταγογράφηση και η κατάχρηση των επισκέψεων». Μια γενική κατεύθυνση με πληθώρα διαφορετικών εφαρμογών.