Ως κύκνειο άσμα της Χίλαρι Κλίντον θα καταγραφεί η χθεσινή ομιλία με την οποία η υποψήφια των Δημοκρατικών ευχαρίστησε τους συνεργάτες της και έδωσε θάρρος σε όσους και όσες συνεχίζουν να αγωνίζονται για τις αξίες τις οποίες η ίδια υπερασπίζεται. Παράλληλα, η στενή συνεργάτις του Ντόναλντ Τραμπ, Κελιάν Κόνγουεϊ, αρνήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα αν το νέο υπουργείο Δικαιοσύνης θα απαγγείλει κατηγορίες στην Κλίντον για την υπόθεση των emails, δηλώνοντας «κάθε πράγμα στον καιρό του».
«Ο Ντόναλντ Τραμπ θα είναι ο πρόεδρός μας, οφείλουμε να τον αντιμετωπίσουμε με ανοικτό μυαλό και να του δώσουμε την ευκαιρία να κυβερνήσει», δήλωσε χθες η Κλίντον.
Η 69χρονη πολιτικός αναγνώρισε ότι η ήττα «πονάει και θα πονάει για καιρό», αλλά έδωσε θάρρος στους νεότερους, τονίζοντας ότι τα πισωγυρίσματα είναι μέσα στο παιχνίδι. «Μη σταματήσετε να πιστεύετε ότι αξίζει τον κόπο να μάχεστε γι’ αυτό που είναι σωστό. Η γυάλινη οροφή (που εμποδίζει τις γυναίκες να φθάσουν σε κορυφαία αξιώματα) θα σπάσει συντομότερα απ ό,τι πιστεύουμε. Στα νεαρά κορίτσια λέω ότι αξίζετε όλες τις ευκαιρίες να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας», είπε η Κλίντον, πλαισιωμένη από την οικογένειά της.
Στον μακρύ κατάλογο των ευχαριστιών, η Κλίντον ανέφερε «τους φοιτητές που έδωσαν 5 δολάρια» για να στηρίξουν την εκστρατεία της, αποφεύγοντας κάθε αναφορά σε αυτό που θεωρήθηκε η μεγάλη αδυναμία της εκστρατείας της: τη στενή σχέση με την ελίτ του αμερικανικού πλούτου.
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Τόμας Φρανκ υποστήριξε ότι η ήττα αυτή θέτει τέρμα «στην ύβριν των Δημοκρατικών, στην εντύπωση ότι δεν χρειάζεται να αλλάξουν κάτι, ότι δεν χρειάζεται να προσφέρουν κάτι σε κανέναν, εκτός από τους φίλους τους οποίους συναντούν στο τζετ της Google και από αυτούς τους καλούς ανθρώπους στην Goldman Sachs. Φτάνει πια με τους βολεμένους Δημοκρατικούς και το ωραίο σύστημα της Ουάσιγκτον. Φθάνει με τους Κλίντον!» έγραψε ο Φρανκ.
Ο Μπέρνι Σάντερς έμεινε χθες σιωπηλός, αλλά πολλοί από τους υποστηρικτές του εξέφρασαν την πικρία τους για το γεγονός ότι ο αριστερός υποψήφιος θα μπορούσε να ενσαρκώσει πολύ καλύτερα από την Κλίντον την απορριπτική προς το κατεστημένο διάθεση του εκλογικού σώματος, προσφέροντας τη νίκη στους Δημοκρατικούς.