Ο ι τουριστικές μισθώσεις κατοικιών δεν είναι μόνο ανταγωνιστής των ξενοδόχων, αλλά κυρίως εχθρός των πολιτών, της κοινωνίας και της οικονομίας, αναφέρει ο πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος Γιώργος Τσακίρης. Σε ό,τι αφορά το προσφυγικό, θεωρεί ότι αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την επίτευξη καλύτερων αποδόσεων και επιδόσεων από την τουριστική οικονομία.
Πώς έχει επηρεάσει τον ξενοδοχειακό και τουριστικό κλάδο η αγορά των τουριστικών μισθώσεων σε ακίνητα;
Οι τουριστικές μισθώσεις των κατοικιών είναι ευθέως ανταγωνιστικές απέναντι στα νόμιμα αδειοδοτημένα καταλύματα. Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, σε ποσοστό 70% η λειτουργία τους υποκαθιστά τη λειτουργία του αδειοδοτημένου τομέα, δηλαδή των ξενοδοχείων. Κατανοούμε την ανάγκη κάποιων να αποκτήσουν, εν μέσω κρίσης, ένα επιπλέον εισόδημα, αλλά αυτό πρέπει να γίνεται στη βάση του διαμοιρασμού και όχι επαγγελματικά. Δεν δεχόμαστε, όταν εμείς ως επαγγελματίες στηρίζουμε τον τουρισμό και την εικόνα της χώρας και υφιστάμεθα πλήθος ελέγχων και επιβαρύνσεων με τελευταίο τον διπλασιασμό του ΦΠΑ, την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι να λειτουργούν στο περιθώριο της οικονομίας –με βασικό πλεονέκτημά τους τη μη πληρωμή φόρων, τη μη τήρηση οποιασδήποτε υποχρέωσης ποιότητας ή ασφάλειας, όπως και τη μη τήρηση της εργατικής νομοθεσίας– και να δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό απέναντι στον νόμιμο κλάδο, αποστερώντας του απαραίτητους πόρους για την επιβίωση του, αλλά και της εθνικής οικονομίας.Η εκρηκτική τάση ανάπτυξης που καταγράφεται από την κατ’ επίφαση οικονομία του διαμοιρασμού στερεί από το κράτος έσοδα και ασφαλιστικές εισφορές, συντελεί στην ανεργία, ανεβάζει τις τιμές των ενοικίων προς τους μόνιμους κατοίκους και υποβαθμίζει τις συνθήκες ζωής στις γειτονιές. Συνεπώς, η σκιώδης αυτή οικονομία με τις τουριστικές μισθώσεις κατοικιών δεν είναι μόνο επαγγελματικός ανταγωνιστής των ξενοδόχων, αλλά κυρίως εχθρός των πολιτών, της κοινωνίας και της οικονομίας.
Πώς έχει επηρεάσει την τουριστική αγορά το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα;
Το προσφυγικό και ο τρόπος παρουσίασής του από τα διεθνή μέσα ως πρόβλημα αποκλειστικά της Ελλάδος έχει θολώσει τη γενική τουριστική εικόνα της χώρας και έχει απαξιώσει τους τουριστικούς προορισμούς που θεωρούνται τόπος πρώτης υποδοχής των προσφύγων, κυρίως τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Θεωρώ το προσφυγικό ανασταλτικό παράγοντα για την επίτευξη καλύτερων αποδόσεων και επιδόσεων από την τουριστική οικονομία.
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να μειωθεί η γραφειοκρατία και να προωθηθούν με ταχύτερους ρυθμούς οι ξενοδοχειακές επενδύσεις;
Η αδειοδότηση μιας επένδυσης συντίθεται από ένα «μπουκέτο» επιμέρους αδειών, των οποίων η έγκριση αποτελεί σκόπελο για κάθε επενδυτή. Είναι δε τόσες οι υπηρεσίες που εμπλέκονται και τέτοια η πολυπλοκότητα των αδειών, που ο επενδυτής χάνεται στη μετάφραση. Αποτέλεσμα, οι επενδύσεις να μην είναι ανάλογες των ευκαιριών. Και δεν αναφέρομαι στην κλαδική τουριστική αδειοδότηση, η οποία με τους νόμους των τελευταίων ετών είναι εξορθολογισμένη, αλλά σε όλες τις άλλες άδειες και τα γραφειοκρατικά εμπόδια που προηγούνται και εξουθενώνουν τους επενδυτές πριν από την έναρξη της επένδυσης. Η αμφισημία και η πολυπλοκότητα των νόμων δημιουργούν την τελική ανάγκη αδειοδότησης. Μια καθαρή νομοθεσία σε συνδυασμό με αποτελεσματική και γρήγορη απονομή δικαιοσύνης θα συνιστούσαν επενδυτικά κίνητρα.