Οι έντονα γκροτέσκ μορφές του Κώστα Λάβδα μοιάζουν να πρωταγωνιστούν σε κεφάλαια ενός νεοβυζαντινού γκράφικ νόβελ. Αυτό που βλέπει κανείς είναι ορισμένες στιγμές, μεγεθυσμένες, σαρκαστικές και αυτοσαρκαζόμενες, ενίοτε εκτός κλίμακας και σχεδόν πάντα πυκνές και ελεύθερες σε ερμηνεία. «Μου αρέσει να συνδυάζω αυτό που έμαθα από την αγιογραφία με την ποπ αρτ», μου είπε αυθόρμητα ο Κώστας Λάβδας, καθώς μου εξηγούσε τα έργα του. Ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός και, χωρίς αμφιβολία, έντονα προσωπικός. Εως τις 3 Δεκεμβρίου συνεχίζεται η ατομική έκθεσή του με τίτλο «Μαθήματα οικιακής οικονομίας», στην γκαλερί Alma (Υψηλάντου 24, Κολωνάκι), όπου εκτίθενται ορισμένα, μεγάλων διαστάσεων κυρίως, έργα του, με κύριο χαρακτηριστικό το έντονο χρώμα, τις εξωστρεφείς μορφές και την ψυχαναλυτική δυναμική.
Υπάρχει αλληγορία. Στην κατεύθυνση ενός «αγιογραφημένου» αλλά αιρετικού εξπρεσιονισμού. Είναι αυτό που εύστοχα περιγράφει, με στρωτό λόγο, ο ιστορικός τέχνης Γιάννης Μπόλης για τον Κώστα Λάβδα: «Με εκκίνηση τον βυζαντινό τρόπο έκφρασης, την αισθητική του γκράφιτι και την ποπ κουλτούρα, παρουσιάζει συνθέσεις οι οποίες αναφέρονται στη σύγχρονη συνθήκη». Και η σύγχρονη συνθήκη είναι ο «οίκος», που μπορεί να είναι το σπίτι όπως υπονοείται από τα «Μαθήματα οικιακής οικονομίας» στον τίτλο της έκθεσης, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να είναι και η διάθεση ακτινογράφησης του πλέγματος των σχέσεων που ορίζουν το κάθε άτομο. Οταν βλέπει κανείς τις συνθέσεις του Κώστα Λάβδα, κυριαρχεί το φαινομενικά παράλογο, η ψευδαισθητική παραμόρφωση και η παραισθησιογόνος πρόσληψη του εαυτού και των άλλων. Υπάρχει χώρος και για χιούμορ, κυρίως όμως για σαρκασμό με έμφαση στην υπονόμευση της επιφάνειας και στην εξόρυξη κρυμμένων σκέψεων και φαντασιώσεων.
Πέραν όλων αυτών, ο Κώστας Λάβδας, παρότι διατηρεί συγγένειες με άλλους καλλιτέχνες αυτής της τεχνοτροπίας (όπως με τον Φίκο, με τον οποίο έχει συνεργαστεί), απελευθερώνει τη ζωγραφική του ως ένα αυτόφωτο έργο.