Μία σοβαρή πρόταση

4' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ας αφήσω τον Σουίφτ στην ησυχία του (η οποία άλλωστε δεν νομίζω να απειλείται, αφού είναι αιώνια)· η πρότασή μου δεν είναι καθόλου ταπεινή, δεν είναι δήθεν, δεν ενέχει καμία ειρωνεία (εκτός από τις περιστασιακές, στις οποίες δεν μπορώ να αντισταθώ…) Είναι μια πρόταση ευθεία ως προς τη διατύπωση και σοβαρή ως προς τον σκοπό της. Η τεκμηρίωσή της βασίζεται σε τρία επιχειρήματα, τα οποία θα παρουσιάσω παρακάτω, ώστε η πρόταση να σταθεί όμορφα πάνω στη λογική βάση της, όπως ένας ανδριάντας στο βάθρο του.

Το πρώτο. «Είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων». Το είπε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας στον πρόεδρο Ομπάμα. Δεν είναι μόνον το κύρος του Προέδρου που με κάνει να σταματήσω στη φράση του, είναι και ο τρόπος της εκφοράς. Το είπε σαν διαπίστωση, σαν δεδομένο, σαν «fact of life», που θα έλεγε ο Τσίπρας. Οπως όταν σε ρωτάει κάποιος πού είναι η στάση του μετρό και εσύ που ξέρεις του λες. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν είχε προηγηθεί ερώτηση του προέδρου Ομπάμα· η απάντηση δόθηκε προληπτικά διά παν ενδεχόμενο, που λένε. Για να ξέρει, επειδή μετά θα πήγαινε στη χώρα του Φαλμεράγερ.

Το δεύτερο ενισχύει το πρώτο. Παρομοίως με τον πρόεδρο, ο πρωθυπουργός, απευθυνόμενος στον Ομπάμα, αναφέρθηκε δύο φορές σε αυτά που όπως είπε «κουβαλάει ο λαός μας μέσα του» από την αρχαιότητα: την παράδοση της δημοκρατίας, την πνευματική και την πολιτισμική παράδοση. Δεν έχω πρόθεση να ειρωνευτώ τις απλοϊκές ιδέες του πρωθυπουργού επί του ζητήματος της ιστορικής συνέχειας του ελληνισμού, όσο και αν δεν τις συμμερίζομαι. Αντιθέτως, αποδέχομαι την ισχύ τους και τη χρησιμοποιώ για να υποστηρίξω την πρότασή μου. Γιατί;

Διότι το σκέπτομαι ως εξής: αν όλα αυτά τα σπουδαία τα μεταφέρουμε μέσα μας ως απόγονοι, επειδή μας μεταδίδονται με την κληρονομικότητα, τότε είναι λογικό να καταργούμε, λ.χ., τη διδασκαλία των αρχαίων. Τι να τα κάνουμε, άμα τα έχουμε μέσα μας; Εφόσον τα αρχαία δεν φεύγουν με την αφόδευση, θα τα βρούμε εκεί μέσα μας όταν τα χρειαστούμε. Λογικό, επίσης, να μη μας πειράζει ούτε αν η Δημοκρατία μας έχει σχεδόν καταστραφεί από το καρκίνωμα του εθνικολαϊκισμού. Και αυτή την έχουμε μέσα μας και άρα είναι ασφαλής – γύρω μας, άσ’ τη να διασύρεται· «το μέσα μετράει, φίλε, όχι το έξω», όπως μπορεί να σας βεβαιώσει και ο τελευταίος πίθηκος, στο τελευταίο καφενείο της τελευταίας τρύπας της ελληνικής γης, όπου μπορούν να ζουν άνθρωποι. Λογικό, τέλος, να πιστεύουμε κατά πλειοψηφία ότι μας ψεκάζουν, διότι τον λόγο και την επιστήμη τα έχουμε μέσα μας ως Ελληνες, οπότε ας τα αφήσουμε να κοιμούνται για να μεγαλώσουν.

Αυτή η αντίληψη χαρακτηρίζεται με τρεις τρόπους. Είναι, κατ’ αρχάς, αριστοκρατική, εφόσον τη συναντάμε στο ιστορικό περιβάλλον της φεουδαρχίας. Οι καλοί τρόποι επινοήθηκαν από τους αστούς των πόλεων, διότι οι ευγενείς του αίματος και της γαιοκτησίας δεν τους είχαν ανάγκη. Οι Βερσαλλίες, λ.χ., όταν χτίστηκαν δεν διέθεταν ούτε μία τουαλέτα. Τι να την κάνεις, άμα είσαι βασιλεύς και σε λένε Ηλιο; Τα αμολάς από το παράθυρο – άντε μωρέ τώρα!

Δεύτερον, είναι επίσης μια αντίληψη που συναντάμε στα κακομαθημένα παιδιά, αυτά που επαναπαύονται στη αγαθή τύχη τους και ούτε φαντάζονται ότι η κληρονομιά, σε κάθε μορφή της, είναι ευθύνη και όχι εξασφάλιση. Τρίτον, όταν πια η απόσταση που χωρίζει τις αξιώσεις του κληρονόμου από την πραγματικότητα είναι τέτοια ώστε μόνο με τη λέξη «χάος» να περιγράφεται, τότε στη συγκεκριμένη περίπτωση η αντίληψη για την οποία μιλούμε είναι αυτή που έχει ένα ψώνιο. Αυτή είναι, πάντως, η κρατούσα αντίληψη κατά τον πρωθυπουργό· οπότε με αυτήν πορευόμαστε.

Το τρίτο και τελευταίο στοιχείο τεκμηρίωσης της πρότασης, που ακόμη δεν έχω πει, είναι μεν περιφερειακό, αλλά έχει τη σημασία του. Πρόσεξα ότι εδώ και πολύ καιρό έχει αλλάξει η επιγραφή στην είσοδο του στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς στον Εθνικό Κήπο. Είναι γραμμένη με τη δήθεν αρχαιοελληνική γραμματοσειρά, που προτιμούν τα καταστήματα τουριστικών ειδών ή και πολλά ψητοπωλεία. Πρόκειται για μια γραμματοσειρά η οποία δεν βρίσκεται πουθενά στις επιγραφές, αλλά έχει επινοηθεί για να τονίζει τη συνέχεια και, συγχρόνως, να είναι καταληπτή από τους γνήσιους απογόνους. Η επιλογή αυτής της γραμματοσειράς –της «αρχαιοτουριστικής», όπως θεωρώ σωστό να λέγεται– διαλαλεί την πρόθεση των ιθυνόντων: οι εύζωνες είναι η συνέχεια των αρχαίων οπλιτών.

Υστερα από όλα αυτά, λοιπόν, γιατί ως εθνική ενδυμασία υιοθετήσαμε τη φορεσιά των Αλβανών; (Φουστανέλα, καλσόν και τα συμπαρομαρτούντα.) Συμφέρει να τη διατηρούμε, όταν οι Αλβανοί παίζουν με θέματα που ανακινούν αλυτρωτικά αισθήματα; Καλώ, λοιπόν, να επανέλθουμε στον χιτώνα και τη χλαμύδα και να ξεκινήσουμε αμέσως την αλλαγή από την Προεδρική Φρουρά, στολή της οποίας θα πρέπει να είναι εφεξής ο θώρακας, η περικεφαλαία, το όπλο, το δόρυ, οι περικνημίδες και ό,τι είχε ο οπλίτης της αρχαιότητας. Εκτός από την τρομερή εντύπωση που θα έκαναν στους επισήμους (θα μετρούσαμε τους αληθινούς φίλους – όσοι δεν συγκρατούσαν τα γέλια τους δεν θα ξανάπαιρναν πρόσκληση…), θα είχαν και τεράστια επιτυχία με τους τουρίστες, εφόσον η παραγωγή θα είναι Χόλιγουντ και όχι καραγκιοζιλίκια τύπου Ερντογάν. Και μια προσωπική επιθυμία – αυτή την εκφράζω ταπεινά: θα ήθελα την πραγματοποίηση της ιδέας μου, αν αρέσει, να την αναλάβει ο Δ. Λ. Αβραμόπουλος. Ξέρω ότι είναι απίθανο, αλλά θα ήθελα…

Εν πάση περιπτώσει, η αλήθεια είναι ότι τα γράφω αυτά για να διασκεδάσω, με την ελπίδα ότι μαζί μου θα διασκεδάσετε και εσείς. Προσπαθώ να ξεφύγω από το καταθλιπτικό σοκ που μου προκάλεσε η εικόνα του Ελληνα πρωθυπουργού, καθ’ όλη τη (σύντομη) διάρκεια της παραμονής του Ομπάμα στην Ελλάδα, ιδίως σε σύγκριση με τη φυσική ευγένεια του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ. Ντρέπομαι για τη χώρα μου, σε σημείο ώστε χθες δεν βγήκα από το σπίτι ούτε για εφημερίδα. Θα μου περάσει. Είναι το σοκ…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή