Καλύτερα κεντρικός τραπεζίτης σε μια μικρή χώρα, παρά στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ή καλύτερα κεντρικός τραπεζίτης στην Αγγλία ή στην Ελβετία και ακόμα καλύτερα διευθύνων σύμβουλος σε ιδιωτική τράπεζα. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει αν ληφθεί μόνο το κριτήριο του μισθού, σύμφωνα με έρευνα και στοιχεία που δημοσιοποίησε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg.
Bάσει, λοιπόν, των ισολογισμών των κεντρικών τραπεζών, ο κεντρικός τραπεζίτης του Βελγίου λαμβάνει τον υψηλότερο μισθό μεταξύ των συναδέλφων του στην Ευρωζώνη. Μάλιστα, οι ετήσιες απολαβές του, οι οποίες πλησιάζουν το μισό εκατ. ευρώ, είναι έξι φορές υψηλότερες από του Λιθουανού κεντροτραπεζίτη. Ο κεντρικός τραπεζίτης του Βελγίου λαμβάνει 480.000 ευρώ τον χρόνο, όταν οι ετήσιες αποδοχές του επικεφαλής της ΕΚΤ ανέρχονται σε 386.000 ευρώ και κατατάσσεται τέταρτος στη σειρά, με βάση τον μισθό του. Τον δεύτερο υψηλότερο μισθό παίρνει ο κεντρικός τραπεζίτης της Ιταλίας (420.000 ευρώ) και ακολουθεί στην τρίτη θέση ο επικεφαλής της γερμανικής Bundesbank με 400.000 ευρώ.
Ο Ελληνας κεντρικός τραπεζίτης Γιάννης Στουρνάρας θα κατατασσόταν στην 11η θέση αν λάμβανε αυτά που έχουν προβλεφθεί, σύμφωνα με τις λογιστικές καταστάσεις της Τράπεζας της Ελλάδος. Ωστόσο ο κ. Στουρνάρας έχει περικόψει τις αποδοχές του, και το ετήσιο ποσό των 105.000 ευρώ τον κατατάσσει στην προτελευταία θέση, δηλαδή κοντά στις αποδοχές του συναδέλφου του στη Μάλτα. Επίσης, απέχει αρκετά από την αμοιβή του επικεφαλής της βελγικής κεντρικής τράπεζας, του οποίου ο μισθός (480.000 ευρώ) είναι τριπλάσιος από εκείνον που λαμβάνει ετησίως ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.
Τα στοιχεία για τους μισθούς των κεντρικών τραπεζιτών αποκαλύπτουν έντονες ανισορροπίες σε σχέση με το μέγεθος των οικονομιών και των ευθυνών της κάθε κεντρικής τράπεζας. Για παράδειγμα, ο διοικητής της Τράπεζας του Βελγίου, Γιαν Σμετς, λαμβάνει ετήσιο μισθό έξι φορές μεγαλύτερο από εκείνον του Λιθουανού τραπεζίτη Βίτας Βασιλιάουσκας και εμφανώς αυξημένο από τον μισθό του διοικητή της γερμανικής κεντρικής τράπεζας Bundesbank. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η οικονομία του Βελγίου αντιστοιχεί μόλις και μετά βίας στο 1/8 της γερμανικής, με τον Γιαν Σμετς να έχει μισθό κατά 10% μεγαλύτερο από εκείνον του προέδρου της Bundesbank Γενς Βάιντμαν. Αντίστοιχα, η Κύπρος, που διαθέτει μία από τις μικρότερες οικονομίες εντός του ευρώ, αμείβει την επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας Χρυστάλλα Γιωρκάτζη με μισθό μεγαλύτερο σε σχέση με εκείνον που λαμβάνει ο διοικητής της ισπανικής τράπεζας.
Επίσης, το Λουξεμβούργο, που θεωρείται ένα από τα πιο πλούσια κράτη της Ευρωζώνης, με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα (52,112 δισ. ευρώ), βρίσκεται σε αρκετά χαμηλή θέση. Ο διοικητής της τράπεζας του Λουξεμβούργου, Γκάστον Ρέινετς, λαμβάνει ετήσιες απολαβές 181.000 ευρώ, ποσό χαμηλό σε σχέση με το οικονομικό μέγεθος της χώρας του.
Ακόμη μεγαλύτερες αποκλίσεις εντοπίζονται αν εξετάσουμε τις αποδοχές των κεντρικών τραπεζιτών εντός και εκτός Ευρωζώνης. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Bloomberg, ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Μαρκ Κάρνεϊ, έχει ετήσιες απολαβές 480.000 λίρες. Με βάση την ισοτιμία της στερλίνας με το ευρώ, ο κ. Κάρνεϊ μάλλον ξεπερνάει σε αποδοχές τον Βέλγο κεντρικό τραπεζίτη. Παράλληλα στον κ. Κάρνεϊ παρέχεται και στέγαση, σε αντίθεση με την ομόλογό του Τζάνετ Γέλεν, επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), που κερδίζει 199.700 δολάρια ετησίως.
Εξίσου υψηλόμισθος θεωρείται και ο κεντρικός τραπεζίτης της ελβετικής κεντρικής τράπεζας Swiss National Bank, Τόμας Τζόρνταν, με απολαβές 876.000 ελβετικά φράγκα. Στον ίδιο παρέχεται ετησίως εισιτήριο μεταφορών με το τρένο. Ωστόσο οι απολαβές των κεντρικών τραπεζιτών μπορούν να χαρακτηριστούν πολύ χαμηλές σε σχέση με εκείνες των επικεφαλής των ιδιωτικών τραπεζών. Ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank Τζον Κράιν, ο οποίος μάλιστα δεν δέχθηκε να λάβει το μπόνους για το 2015, είχε απολαβές 1,9 εκατ. ευρώ, σε αντίθεση με τον Γάλλο ομόλογό του, επικεφαλής της τράπεζας BNP Paribas S.A., Ζαν-Λοράν Βονάφ, ο οποίος έλαβε 3,5 εκατ. ευρώ για την ίδια χρονιά.