Στη Φρανκφούρτη βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες, ο νέος πρόεδρος του ομίλου Πειραιώς Γιώργος Χαντζηνικολάου. Μεταξύ άλλων, θα έχει επαφές και με τους επιτελείς του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSM) της ΕΚΤ και είναι βέβαιο ότι μεταξύ των ζητημάτων που θα θιγούν είναι η πρόοδος των διαδικασιών για την επιλογή νέου διευθύνοντος συμβούλου, καθώς και το ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, θα συζητηθούν και τα πρόσωπα – υποψήφιοι για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, ώστε ατύπως να καταγραφούν τυχόν αντιρρήσεις του SSM για υποψηφίους. Ετσι το δ.σ. θα μπορέσει να επιλέξει τον νέο διευθύνοντα σύμβουλο χωρίς να υπάρχει άγχος για το ενδεχόμενο μη έγκρισής του από τον SSM, όπως συνέβη λίγους μήνες πριν.
Παράλληλα, χωρίς διευθύνοντα σύμβουλο παραμένει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), καθώς ο Βασίλης Κατσικιώτης, τον οποίο η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει ως νέο επικεφαλής του Ταμείου, εγκατέλειψε πριν καν αναλάβει καθήκοντα. Οι κύριες αιτίες της ρήξης ήταν η μικρή διάρκεια της θητείας –σύμφωνα με το σχετικό ΦΕΚ η θητεία του κ. Κατσικιώτη ολοκληρωνόταν τον Ιούνιο 2017– αλλά και ζητήματα που σχετίζονται με αμοιβές. Ούτε από το ΤΧΣ ούτε από το υπουργείο Οικονομικών έχει γίνει γνωστό το πώς θα αντιμετωπιστεί το ζήτημα. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, είναι πιθανό να επιλεγεί το στέλεχος που είχε τη δεύτερη καλύτερη αξιολόγηση. Πρόκειται για Ελληνα με μεγάλη εμπειρία στο εξωτερικό, ο οποίος είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον και για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Τράπεζας Πειραιώς.
Σε κάθε περίπτωση, το φιάσκο στη διαδικασία επιλογής νέου διευθύνοντος συμβούλου χρεώνεται στην Επιτροπή Επιλογής του ΤΧΣ που αποτελείται από 4 μέλη ξένα στελέχη και 2 μέλη Ελληνες. Οπως και στην αξιολόγηση των διοικήσεων των συστημικών τραπεζών, έτσι και στις διοικητικές αλλαγές στο Ταμείο, ζητήθηκαν παραιτήσεις διοικητικών στελεχών και κατόπιν ακολουθήθηκαν μακρόσυρτες γραφειοκρατικές διαδικασίες που εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές. Επιπλέον, καταγράφεται μεγάλη δυσκολία στη λήψη αποφάσεων αλλά και στις περιπτώσεις που τελικά ελήφθησαν –όπως η επιλογή του κ. Κατσικιώτη– αποδείχθηκαν εντελώς άστοχες. Καθόλου τυχαία δεν είναι και η περίπτωση της Εθνικής, όπου η θεωρητικά ανώδυνη επιλογή του νέου προέδρου της ΕΤΕ (μη εκτελεστική θέση) προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου κρίση μεταξύ ΤΧΣ και διοίκησης Εθνικής, με το ΤΧΣ να απειλεί ακόμα και με έκτακτη γενική συνέλευση για την αντικατάσταση του δ.σ. της ΕΤΕ. Ολα αυτά αποτυπώνουν το κενό ηγεσίας του ΤΧΣ και ο μετασχηματισμός του –παρά τον έλεγχό του από τους εταίρους– σε έναν βαρύ, δυσκίνητο, γραφειοκρατικό μηχανισμό που περισσότερο δημιουργεί παρά λύνει προβλήματα.