Η κρυφή γοητεία της ουτοπίας

Η κρυφή γοητεία της ουτοπίας

3' 27" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Βίγκο Μόρτενσεν δεσπόζει στο «Captain Fantastic», οικογενειακό δράμα από τον Ματ Ρος, πέρα από τις συμβάσεις του είδους. Υποδύεται έναν πατέρα, αντικομφορμιστή διανοούμενο, που ηγείται της οικογένειάς του σε ένα «πείραμα», ανθρωπολογικό και κοινωνιολογικό, σαν κι αυτά που γίνονταν κάποτε από τους χίπηδες.

Ο Μπεν (ο ήρωάς μας) φαντάζει, άλλοτε σαν Σπαρτιάτης εκπαιδευτής, άλλοτε σαν παιδαγωγός εμποτισμένος στις αξίες του Ρουσό και άλλοτε σαν «εξωγήινο» ανώτερο ον στη «στρατόσφαιρα» χιλιάδες μίλια πάνω από τον πολιτισμό της κατανάλωσης και της αφασίας. Ζει σε ένα δάσος με τα έξι παιδιά του και τα εκπαιδεύει να επιβιώνουν στη φύση. Η εκπαίδευσή τους όμως δεν σταματά στη σπαρτιάτικη ζωή: τα παιδιά μελετούν μεθοδικά από φυσική και μαθηματικά μέχρι λογοτεχνία και φιλοσοφία, μαθαίνουν μουσική, αθλούνται.

Η μετα-χίπικη οικογένεια του Μπεν ταξιδεύει, αν χρειαστεί, με «μάτζικ μπας» (ένα λεωφορείο που το ’χουν κάνει τροχόσπιτο)· θαυμάζει τον Νόαμ Τσόμσκι· χλευάζει τον Αη Βασίλη. Εάν δεις απλουστευτικά την ταινία, ο Μπεν και τα παιδιά του μοιάζουν λιγάκι με την «Οικογένεια Τένενμπαουμ» του Γουές Αντερσον.

Η απώλεια της μητέρας (που έπασχε από ανίατη ασθένεια και αυτοκτόνησε) θα βάλει αυτό το παράδοξο τσούρμο σε τροχιά γύρω από τη μεγαλοαστική οικογένεια της νεκρής. Ο Μπεν και τα παιδιά έρχονται σαν πειρατές στο πατρικό της για να αποτρέψουν τη χριστιανική κηδεία της. Η νεκρή ήταν βουδίστρια και ήθελε αλλιώς το τελευταίο της ταξίδι.

Η απώλεια, που εξωτερικεύει και την κρίση που υπάρχει στους κόλπους της οικογένειας του Μπεν, είναι το καύσιμο του σημερινού «μάτζικ μπας». Ο μεγάλος γιος, ο οποίος έχει γίνει δεκτός από κορυφαία πανεπιστήμια της Αμερικής, αρχίζει να βλέπει τη φυγή μακριά από το σπίτι ως ζωτική του ανάγκη. Ο μεσαίος έχει θυμό για τον θάνατο της μητέρας τους. Εάν επιχειρούσαμε πιο ουσιαστικές συγκρίσεις, θα αφήναμε τους Τενενμπάουμ κατά μέρος για να ξαναθυμηθούμε την «Ακτή του Κουνουπιού» του Πίτερ Γουίαρ, από το πολυεπίπεδο βιβλίο του Πολ Θερού. Εκεί, ένας πολυμήχανος εφευρέτης, «ιεραπόστολος» που καθοδηγείται από τη λογική και όχι από τη θρησκεία, εγκαταλείπει απογοητευμένος τις ΗΠΑ και μεταναστεύει με την οικογένειά του στην ζούγκλα της Ονδούρας. Αφετηρία του Θερού και του Γουίαρ είναι το τέλος του αμερικανικού ονείρου, αλλά και η επιθυμία για επανεκκίνηση του δυτικού πολιτισμού από τα ερείπιά του: μια ουτοπία που οδηγεί τον εφευρέτη σε αδιέξοδο. Το «Captain Fantastic» αρχίζει από ένα άλλο αδιέξοδο, στο οποίο οδήγησε η φυγή (ολοφάνερο στην πρώτη σκηνή), για να επαναπροσεγγίσει τον «κατεστραμμένο» πολιτισμό στη συνέχεια. Ο Ματ Ρος είναι συγκινητικός όταν θέλει να εντάξει στην κοινωνία το «αγρίμι» (το παιδί που πια έγινε άντρας) .Θέμα του δεν είναι η φυγή, αλλά η ομαλή επιστροφή του άριστου και υπεύθυνου πολίτη, όπως τον εννοεί ο Captain Fantastic, στον πολιτισμό. Ο ξεχωριστός γιος του Μπεν, ο «άγριος» που είναι περιζήτητος από το Χάρβαρντ και το ΜΙΤ, πέφτει από τα σύννεφα της ουτοπίας στη γη σαν αληθινός σούπερμαν!

Το βαρόμετρο της εβδομάδας

«Μήδεια κρείσσων των εμών βουλευμάτων», τίτλος σιδηρόδρομος για το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ του Νίκου Γραμματικού. Εξαιρετική για το είδος της ταινία, επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε ερώτημα όπως, ποια ήταν (και ποια θα ’ταν σήμερα) η τραγική ηρωίδα του Ευριπίδη. Ο Γραμματικός εμφανίζεται παίζοντας τον εαυτό του: ένας σκηνοθέτης συζητεί με ηθοποιούς, με τον καθηγητή Νίκο Χουρμουζιάδη, αλλά και με κόσμο στους δρόμους της Αθήνας αναζητώντας τη Μήδειά του. Κρυστάλλινη κινηματογραφική δουλειά και όχι δημοσιογραφική έρευνα με ετικέτα ντοκιμαντέρ. Μόνον στο «Τριανόν».

Οι «Σύμμαχοι» του Ρόμπερτ Ζεμέκις είναι ένα ευπρόσωπο κατασκοπικό δράμα, όχι αυτό αυτό που περιμένεις από τη συνεργασία του με την Μαριόν Κοτιγιάρ και τον Μπραντ Πιτ. Στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ένας Βρετανός και μια Γαλλίδα, κατάσκοποι και οι δύο, ερωτεύονται στην Καζαμπλάνκα.

Ο «Μπαμπάς μου» του Κοσοβάρου σκηνοθέτη Βισάρ Μορίνα είναι άλλη μια μικρή ευχάριστη έκπληξη. Στο Κόσοβο λίγο πριν από το ξέσπασμα του πολέμου, ο 10χρονος Νόρι και πατέρας του, ο Γκεζίμ, πωλούν τσιγάρα στους δρόμους για να ζήσουν. Μια μέρα ο Γκεζίμ εγκαταλείπει τον Νόρι στην οικογένεια του θείου του και φεύγει παράνομα στην Γερμανία αναζητώντας καλύτερη τύχη. Το παιδί, που δεν μπορεί να δεχθεί την απόρριψη από τον πατέρα του, κλέβει ένα χρηματικό ποσό και παίρνει κι αυτό τον δρόμο για τη Γερμανία.

Δράμα με αίσθηση οικονομίας και αφηγηματική σιγουριά. Προβάλλεται από 28-30/11 στο Αστορ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή