Πρώτα εμφανίζεται η κυβέρνηση να διαβεβαιώνει «Εως το επόμενο γιούρογκρουπ θα κλείσει η διαπραγμάτευση». • Μετά μπαίνει ο Χορός υπουργών, στελεχών και παρατρεχαμένων που αναμασά κι αναχαράζει τη διαβεβαίωση. • Εισέρχονται ακολούθως οι Θεσμοί και στήνονται στο Χίλτον θριλεράκια, • ώσπου κάποια στιγμή οι Θεσμοί αναχωρούν υποτονθορίζοντας «Θα τα πούμε στο γιούρογκρουπ», • ενώ βούδες ψυχραιμίας οι κυβερνητικοί «Ολα θα κλείσουν εκεί» συνεχίζουν να μας διαβεβαιώνουν. • Για να αλαφρύνουν την αβεβαιότητα που μας ροκανίζει τα σπλάχνα. • Το ίδιο σκετσάκι πάλι. •
«Αβεβαιότητα»; • Είπα «αβεβαιότητα» και θυμήθηκα ένα σκίτσο του αστείρευτου Αρκά. • Οπου λέει ένας στον απέναντί του: • «Με έχει διαλύσει αυτή η αβεβαιότητα». • Κι εκείνος: • «Αβεβαιότητα; • Μου αρέσει να βλέπω αισιόδοξους ανθρώπους!». •
Ο Κωστής Στεφανόπουλος ήταν ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας που η παρουσία, ο λόγος και οι πράξεις του σε έκαναν να νιώθεις αξιοπρεπής πολίτης. • Οχι να ντρέπεσαι, • όπως ακούγοντας διαφόρους του δημόσιου βίου • -όλο και πιο συχνά, • όλο και πιο οδυνηρά όσο περνάει ο καιρός. • Γι’ αυτή τη θέση αξιοπρέπειας όπου μας τοποθετούσε τον εκτιμήσαμε και τον αγαπήσαμε ως Πρόεδρο. •
Η Βρετανή πρωθυπουργός. • Εχει σχεδόν καθιερωθεί πια αυτό • αντί «Βρετανίδα». • Σε λίγο θα πούμε και «η Ιταλή τραγουδίστρια». • Ή «η Ισπανή μούσα του Αλμοδόβαρ». • Ή «η Πορτογαλή ποιήτρια» • -ή μήπως η Πορτογάλα; • Και «η Αμερικανή Πρώτη Κυρία». • Η Ελληνίδα δεν κινδυνεύει μάλλον. • Ως «Ελληνίδα» εννοώ. • Αλλά ούτε και ως «Πρώτη Κυρία» • -εκάς «η αμερικανιά», που λέει ως Περιστέρα κι η Μπέτυ. •
Χωρίς κατόλου • μα κα-τό-λου! • φιλοσοφική διάθεση άνοιξε το στόμα του ο καθηγητής Αριστείδης Μπαλτάς • πρώην υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού • σε συνέντευξή του στα «Νέα» και τον Δημήτρη Δουλγερίδη.
• «Ουαί κι αλίμονό σου άμα σε περιλάβω» με φοβέριζε, στις διαολιές μου, η μάνα μου. • Και ποιον δεν «περίλαβε» λοιπόν ο κύριος Αριστει (α)δης. • Αρχίζοντας από τον Τσίπρα • που τον απομάκρυνε από το υπουργείο κι ακόμα «του έχει μείνει η απορία» γιατί. • Αγαπημένος στόχος του ως γνωστόν ο Παναγιώτης Δούρος • αδελφός της Περιφερειάρχιδος Ρένας • χρόνια υπάλληλος του Φεστιβάλ Αθηνών • και επί Ξυδάκη φερμένος στο Πολιτισμού • που μετά «υπονόμευε» τον Μπαλτά, ο οποίος και τον έδιωξε στο τέλος από το υπουργείο • οπότε αίφνης «άρχισαν να καθυστερούν και να παρουσιάζουν “προβλήματα” τα έργα που έκανε το υπουργείο με την Περιφέρεια» (της Ρένας). • Αμέσως μετά τον Δούρειο στο περιβάλλον του Ιππο • τον οποίο εμπόδισε να αλώσει και διευθυντική θέση στο Φεστιβάλ • σειρά στον πάγκο του Μπαλτά παίρνει ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, καλλιτεχνικός αυτός διευθυντής του Φεστιβάλ, • διορισμένος μετά το φιάσκο Γιαν Φαμπρ, • τον οποίο όχι μόνο θεωρεί υπαίτιο για τον σκυλοκαβγά του με το Δ.Σ. του Φεστιβάλ • αλλά και τον κατηγορεί για ιδιάζον περί το χρήμα ενδιαφέρον. • «Εχω εκπλαγεί…» είπε • κι έδωσε και αριθμούς • όπου ο μεν διεθνής Γιαν και 8 συνεργάτες θα λάμβαναν ετησίως 50 χιλ. ευρώ • ενώ ο ημεδαπός Βαγγέλης και 4 δικοί του λαμβάνουν λέει 200 το χρόνο. • Χιλιάρικα. • Είπε πολλά ακόμη για πολλούς • -για δε τον Λούκο • (που τον έφαγε αφού του τον σέρβιραν στο πιάτο ουχί δολοπλόκοι αλλά άκρως του νόμου πυλωροί συριζαίοι) • «ντρέπεται» είπε τώρα για κάτι πιέσεις που είχε δεχτεί. •
Γενικά, ο απορών απομακρυνθείς αποκάλυψε εντυπωσιακό Φεστιβάλ μηχανορραφιών και ενδομαχαιρωμάτων της Πρωτηφορά Αριστεράς. •
Τώρα του ανεδύθη αυτουνού το Ηθικό Πλεονέκτημα.