Κύριε διευθυντά
Επιτρέψτε μου δυο λόγια ακόμα για το πρώην Β΄ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών (οκτατάξιο, Χέυδεν και Αχαρνών), στο οποίο είχα την τύχη να φοιτήσω μέχρι την 5η τάξη. Μερικοί εκ των συμμαθητών μου ήσαν οι: Α. Μαρίνος, Γ. Νοταράς, Ηλ. Μπίρης, Μπρούμης, Ι. Παπαδόπουλος (μικρότερος αδελφός του γνωστού Λευτέρη Παπαδόπουλου), Κατσίκας, Χρ. Γιανναράς, κ.ά. Καθηγητές – δασκάλους είχα τους: Ζαΐρη, Κάβουρα, Ζαΐμη, Δοροβίνη, Αλ. Μποτετζάγια (μουσικός) και γυμνασιάρχη τον αξέχαστο κ. Πάτρα (καθηγητή Θρησκευτικών, σε επίπληξη τυχόν ατάκτων μαθητών χρησιμοποιούσε τις φράσεις, «ντροπή σου και αίσχος, μήτε μάνα μήτε πατέρα»), κ.ά.
Θυμάμαι και δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι μεταξύ όλων των δασκάλων μας (και ουχί μόνο καθηγητών) υπήρξε μια κρυφή και ευγενική άμιλλα για το ποιο τμήμα τάξης θα βγάλει τους καλύτερους μαθητάς. Τούτο, γιατί ήσαν πραγματικοί δάσκαλοι με μεγάλη μόρφωση και πλήρη γνώση θεμάτων παιδείας. Η εν λόγω άμιλλα αντανακλούσε σε όλους τους μαθητάς και ασφαλώς συνέβαλε τα μέγιστα στην πρόοδό μας, γι’ αυτό και σχεδόν όλοι μας είμαστε πτυχιούχοι ΑΕΙ (Νομικής, Ιατρικής, Φιλοσοφικής, Πολυτεχνικών Σχολών, ΑΣΟΕ κ.λπ.), τους οποίους προσωπικά εκτιμώ βαθύτατα, έστω και καθυστερημένα.
Ελευθεριος Α. Μποτσαρης – Τέως Δικηγόρος Α.Π. & ΣτΕ, Αθήνα