Θεματική ποικιλία χαρακτηρίζει τη νέα κινηματογραφική εβδομάδα που αρχίζει σήμερα. Η επιστημονική φαντασία, το δράμα εποχής, η βιογραφία, αλλά και το πολιτικό θρίλερ ρίχνονται στη μάχη του εισιτηρίου σε καιρούς δύσκολους για τις αίθουσες.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για τους τολμηρούς φίλους του αμερικανικού κινηματογράφου είναι η «Αφιξη» (***) του Καναδού σκηνοθέτη Ντενί Βιλνέβ («Sicario», «Prisoners»), σημαντικού δημιουργού που έχει το ενδιαφέρον του στραμμένο σε ό,τι κουβαλούν μέσα τους οι ήρωές του. Οι ταινίες του είναι mainstream, το πλεονέκτημά τους όμως δεν είναι το εντυπωσιακό θέαμα ή το αβανταδόρικο μελό.
Η «Αφιξη» βασίζεται στο διήγημα του Τεντ Τσιανγκ «Η ιστορία της ζωής σου». Ο τίτλος του διηγήματος (και όχι της ταινίας) είναι ο πιο λειτουργικός οδηγός για να συνταιριάξεις σκόρπια κομμάτια ενός παζλ. Η «Αφιξη» είναι μια άναρχη ιστορία επιστημονικής φαντασίας πέρα από το σύνορο της περιπέτειας ή του θρίλερ, για την απώλεια, για την οποία γίνεται λόγος στο ξεκίνημα της ταινίας, αλλά και για την επαφή, που αποτελεί και το ζητούμενο της μυθοπλασίας.
Η μελαγχολική Λουίζ Μπανς, γλωσσολόγος-αυθεντία στο είδος της, προσπαθεί να βρει την αρχή και το τέλος σε μια ιστορία της για την κόρη της. Η Λουίζ, που για κάποιον ανεξήγητο λόγο νιώθει πως είναι περιορισμένη στη γραμμική διάσταση του χρόνου, καλείται επειγόντως μια νύχτα για να βοηθήσει τους επιτελείς του στρατού να επικοινωνήσουν με εξωγήινους που έχουν «εισβάλει» στη Γη. Δώδεκα αστρόπλοιά τους, τα οποία μοιάζουν με τεράστιες οβάλ πέτρες και όχι με hi-tech ιπτάμενους δίσκους, προσγειώθηκαν σε διάφορα σημεία της υδρογείου. Οι κυβερνήσεις, που χάνουν γρήγορα την ψυχραιμία τους, αδημονούν να μάθουν για ποιο λόγο κατέβηκαν τα άλιεν στη Γη. Σύντροφος της Λουίζ σε αυτή την αποστολή είναι ένας φυσικός, αυθεντία και αυτός στην επιστήμη του.
Ο «βυθός» εντός της ηρωίδας του είναι το άγνωστο σύμπαν που προσπαθεί να εξερευνήσει ο Βιλνέβ, ομολογουμένως ανορθόδοξα.
Στη βιογραφική «Οδύσσεια» (***), ο Γάλλος σκηνοθέτης Ζερόμ Σαλ παρουσιάζει ένα χρονικό της μυθιστορηματικής ζωής του Ζακ-Ιβ Κουστό, του απόλυτου homo aquaticus του 20ού αιώνα. Απέφυγε την ευκολία: το φως της Μεσογείου και της Ερυθράς Θάλασσας όπου έλαβαν χώρα πολλές από τις εξερευνήσεις του Κουστό. Παρέκαμψε και την αγιογραφία.
Ο κινηματογραφικός Κουστό είναι ένας πολυμήχανος άνθρωπος, που θα πουλούσε την ψυχή του ακόμη και στον διάβολο για να κάνει τα όνειρά του πράξη, αλλά και ένας αυθεντικός οραματιστής, γνήσιος απόγονος του Ιουλίου Βερν, που πίστεψε στη δύναμη της επιστήμης. Είναι δυσλειτουργικός οικογενειάρχης, αλλά και προικισμένος αφηγητής όταν αναζητάει τρόπους για να φέρει τη μαγεία του υδάτινου κόσμου στα σαλόνια ολόκληρης της υφηλίου.
Το «Αμερικανικό ειδύλλιο» (**), σκηνοθετικό ντεμπούτο του ηθοποιού Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ. Ενας συγγραφέας επιστρέφει νοερά στην Αμερική των δεκαετιών του ’50 και του ’60 με αφορμή την οικογενειακή τραγωδία ενός «τέλειου Αμερικανού», του Εβραίου Σίμουρ Λιβόβ, που έχτισε με αγάπη ένα παραμυθένιο κάστρο για την ευτυχία του. Ο Λιβόβ ποτέ δεν κατάλαβε γιατί καταστράφηκε ο παράδεισός του: η έφηβη κόρη του, παρασυρμένη από τους ανέμους της αμφισβήτησης, στράφηκε με μίσος απέναντι στην απατηλή Αμερική των ονείρων του. Ο Μακ Γκρέγκορ κράτησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Παίζουν, επίσης, Ντακότα Φάνινγκ, Τζένιφερ Κόνελι.
Στις «Εξομολογήσεις» (**½) ο Ιταλός σκηνοθέτης Ρομπέρτο Αντο μετακινεί κάπως παράδοξα το πολιτικό θρίλερ στη σφαίρα της ηθικής. Ο διευθυντής του ΔΝΤ αυτοκτονεί στη σουίτα του ξενοδοχείου του. Λίγο πριν από το μοιραίο άνοιξε την καρδιά του σε έναν μυστηριώδη μοναχό. Με τον Τόνι Σερβίλο και τον Ντανιέλ Οτέιγ. Προβάλλονται επίσης το θρίλερ του Κιγιόσι Κουροσάβα «Creepy» (**) και η κωμωδία «Οffice Christmas Party», όπου το «Hangover» συναντάει το… πνεύμα των Χριστουγέννων.