Ωριμάζοντας, ανακαλύπτεις ότι το να είναι κανείς αγράμματος, απαίδευτος, αμόρφωτος, αστοιχείωτος είναι όλα ιδιότητες, που συγχωρούνται. Δεν τις επιδίωξε. Του τις προσέδωσε η οικογένεια, η κοινωνία, τα …πεπραγμένα. Το να είναι, όμως, κανείς την σήμερον ημέρα απληροφόρητος είναι ασυγχώρητο. Και ιδού, εγώ, απληροφόρητος για την ύπαρξη του, κατά τον Τύπο, «σπουδαίου» χορευτή Aakash Odedra. Ινδός; «Μπαγκλαντεσιανός;», επέμενε φίλη. Βρετανός και «διάσημος» καταγράφει ο Τύπος. «Διάσημος;» Πού; Πληροφορούμαι ότι στο Σάντλερς Ουέλς του Λονδίνου γίνεται χαμός για τις εμφανίσεις του. Και καταλήγω στο ότι είναι μια ακόμη περίπτωση της εξ Ανατολών εξωτικής εμφάνισης, που μαγνητίζει εδώ και κάποιο καιρό τα πλήθη. Όπως ακριβώς πριν από έναν αιώνα, τα Ρωσικά Μπαλέτα του Ντιάγκιλεφ. Κουρασμένη και βαριεστημένη η Δύση, ανακάλυπτε τη μαγεύτρα Ανατολή. Κάπως έτσι και τώρα, Να προσθέσουμε και τους Νότιους; Αφρικανούς.
«Σπουδαίος». Γιατί; Επειδή τρεις επίδοξοι λαμπροί και δημοφιλείς χορογράφοι δημιούργησαν τρία σόλι για τις ιδιαίτερες ικανότητες του «διάσημου»; Προφανώς. Τι είδαμε; Η παράσταση με γενικό τίτλο «Rising» (Ανυψούμενος;) ξεκινούσε με ένα σόλο του ιδίου και τίτλο «NRITTA» («καθαρός χορός») σε μουσική και χορογραφία δική του. Με ολόλευκη, παραδοσιακή φορεσιά ο Aakash, επιδόθηκε σε δημοτικοφανείς και παραδοσιακών καταβολών πηδηχτές φιγούρες. Γοήτευσαν. Το βαρύ πυροβολικό ήρθε αρχικά με τη χορογραφία του Akram Khan σε φωτισμούς του γνωστού μας Μάικελ Χουλς «In the shadow of man» («Στη σκιά του ανθρώπου»). Σε ένα άπλετο μπλε σκοτάδι ξεχώριζαν κάθε τόσο κάποια μέρη του ανθρωπίνου σώματος, ιδρωμένα. Ο Χουλς φώτιζε, φυσικά, -είναι χρόνια συνεργάτες- και το «Cut» (αμετάφραστη λέξη εδώ, καθώς έχει τόσα νοήματα) του πολύ γνωστού μας Russell Maliphant. Εδώ σε ένα άπλετο κόκκινο σκοτάδι ξεχωρίσαμε τα ιδρωμένα τμήματα του σώματος του ερμηνευτή. Στο φινάλε, «Constellation» (Αστερισμός) ο Sidi Larbi Cherkaoui με άλλο φωτισμό άναψε 15 κοκκινόχρυσα μπαλόνια ή μπάλες, κάπως σαν πυγολαμπίδες και ανάμεσά τους περιφερόταν μια ανθρώπινη (;) μορφή. Στο χειροκρότημα ο καλλιτέχνης με την αρχική πάλλευκη δημοτικοφανή στολή του υποκλίθηκε. Τον είδαμε πια, ενώ τα πλήθη παραληρούσαν. Και στην έξοδο περισπούδαστα αν ήταν Kathak αυτά που είδαν! Ε, ναι. Αν δεν είναι «σπουδαίος», είναι σταρ!
Παλλάς, 5/11