Η τελευταία συνέντευξη του Λένον

Η τελευταία συνέντευξη του Λένον

4' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τον Σεπτέμβριο του 1980, ο Ντέιβιντ Σεφ έλαβε την απάντηση που περίμενε: Η Γιόκο Ονο είχε μελετήσει το ωροσκόπιό του και τον είχε κρίνει «κατάλληλο» για να πάρει συνέντευξη από την ίδια και τον Τζον Λένον. Το διάσημο ζεύγος ήταν έτοιμο να έρθει ξανά αντιμέτωπο με τα ΜΜΕ ύστερα από πέντε χρόνια απουσίας και ο 24χρονος συντάκτης του «Playboy» έλαβε την άδεια να τους επισκεφθεί στην κατοικία τους, στη Νέα Υόρκη. Σε διάστημα τριών εβδομάδων είχε το ελεύθερο όχι μόνο να πηγαινοέρχεται στο σπίτι τους, αλλά και να τους συνοδεύει στο στούντιο, όπου ηχογραφούσαν το νέο τους άλμπουμ, «Double Fantasy». Κυρίως, όμως, συζητούσε μαζί τους – για τη μουσική, τη σχέση τους, τη διάλυση των Beatles, τον καπιταλισμό, τους ρόλους των φύλων, το Αγνωστο… Ο Σεφ ήλπιζε σε μια «επιτυχημένη» συνέντευξη. Φυσικά, δεν ήταν δυνατόν να γνωρίζει πως επρόκειτο για την τελευταία συνέντευξη με τον Λένον, που θα δημοσιευόταν πριν από τη δολοφονία του διάσημου μουσικού, στις 8 Δεκεμβρίου 1980.

«Σοκαρίστηκα όταν έμαθα ότι ήταν νεκρός. Ηταν ασύλληπτο. Του είχα μιλήσει την προηγούμενη ημέρα και ήταν τόσο ζωντανός» λέει στην «Κ» ο Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας με αφορμή την κυκλοφορία της συνέντευξης στα ελληνικά από τις εκδόσεις Vakxikon.gr. «Μου είχε πει “η ζωή αρχίζει στα 40 – έτσι υπόσχονται”. Ηταν ενθουσιασμένος, οραματιζόταν τη συνέχεια. Η συνέχεια ήταν ο θάνατος». Από τότε, ο Σεφ έχει συνομιλήσει με εκατοντάδες καλλιτέχνες, πολιτικούς, συγγραφείς και άλλες εμβληματικές προσωπικότητες, όμως τα λόγια του Τζον και της Γιόκο παραμένουν χαραγμένα στη μνήμη του. «Υποθέτω ότι θυμάμαι πόσο με ενέπνευσαν. Θυμάμαι, επίσης, το χιούμορ του Τζον, πως έλεγε κάτι εντελώς σοβαρό και του έδινε μία χιουμοριστική διάσταση. Θυμάμαι πόσο γεμάτος ζωή ήταν. Θυμάμαι πόσο χαρούμενοι ήταν οι δυο τους, κάτι το οποίο συχνά εκπλήσσει τους ανθρώπους».

Ιδιοφυΐα

Κοιτάζοντας πίσω, ο «βετεράνος» σήμερα δημοσιογράφος, συχνά πιάνει τον εαυτό του να αναρωτιέται τι θα συζητούσε με τον Λένον, αν γνώριζε πως δεν θα είχε ποτέ ξανά την ευκαιρία να του μιλήσει. «Το έχω σκεφθεί πολύ. Θα παρέλειπα πολλές από τις ερωτήσεις που εν τέλει αποδείχθηκαν ασήμαντες. Εκείνη την εποχή, ο κόσμος ήθελε να ακούσει για μια επανένωση των Beatles, αλλά εύχομαι να είχα επικεντρωθεί περισσότερο στη φιλοσοφία του Τζον, στα διδάγματα της ζωής του. Εύχομαι να του είχα ζητήσει να μου πει κι άλλα για τη δημιουργία των τραγουδιών, με τα οποία μεγαλώσαμε». Πεπεισμένος πως ο Λένον ήταν ιδιοφυΐα, πενθεί όχι μόνο για την απώλεια ενός χαρισματικού ανθρώπου, αλλά και «για τη μουσική που χάσαμε. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως θα είχε κάνει σπουδαία πράγματα.

Παρεμπιπτόντως, έχω σκεφτεί πως θα είχε τρομοκρατηθεί με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αντιπροσωπεύει όλα όσα μισούσε ο Τζον».

Οταν ο νεαρός Ντέιβιντ Σεφ διέσχισε («τρέμοντας» από αγωνία και δέος) το κατώφλι τους, ο Λένον και η Ονο βρίσκονταν στον απόηχο του «πολέμου», που είχαν εξαπολύσει εναντίον τους τα ΜΜΕ. Πληγωμένοι και οργισμένοι εξαιτίας των δημοσιευμάτων, τα οποία περιέγραφαν την Ονο ως «μάγισσα» και υπεύθυνη για τη διάλυση των Beatles, είχαν επιλέξει να απομονωθούν. Εκείνος είχε περάσει τα προηγούμενα χρόνια φροντίζοντας τον γιο τους, Σον, ενώ εκείνη ασχολούνταν με τη διαχείριση της περιουσίας τους και διάφορα οικονομικά και νομικά ζητήματα. Οι απρόσμενα ειλικρινείς απαντήσεις τους αφήνουν να φανεί η αποφασιστικότητα της Ονο, που είναι προφανές ότι έδινε κατεύθυνση στη σχέση τους και η ευαισθησία του Λένον, ο οποίος παραδέχεται ότι η γυναίκα του του έσωσε τη ζωή.

Εμπνευση

Κι όμως, ο Σεφ σύντομα κατέληξε στο συμπέρασμα πως κανένας δεν ήταν υπό τον έλεγχο (ή τα μάγια) του άλλου. «Μπορώ να πω πως πιθανότατα δεν έχω γνωρίσει ποτέ δύο ανθρώπους που να είναι πιο ερωτευμένοι, πιο αφοσιωμένοι, πιο τρυφεροί», υπογραμμίζει, χαρακτηρίζοντας «ρατσιστικές» τις συκοφαντίες κατά της Γιόκο Ονο. «Οι άνθρωποι είχαν άποψη για το πώς έπρεπε να είναι η γυναίκα ενός Σκαθαριού και η Γιόκο δεν ταίριαζε στην περιγραφή. Αν είχε “μαγέψει” τον Τζον; Κανένας δεν τον είχε μαγέψει. Ηταν αφοσιωμένος στη Γιόκο, όμως είχε ισχυρή αίσθηση του εαυτού του. Ηταν μαζί της επειδή την αγαπούσε, επειδή τον ενέπνεε».

Φαίνεται ότι ο μόνος που «μαγεύτηκε» από τη συνάντηση με το ίνδαλμα των εφηβικών του χρόνων και τη δυναμική σύζυγό του είναι ο ίδιος ο νεαρός ρεπόρτερ. «Ο Τζον Λένον ήταν πιο σημαντικός για μένα όταν μεγάλωνα από κάθε άλλο μουσικό, καλλιτέχνη, συγγραφέα, ποιητή… οτιδήποτε. Ημουν αρκετά μπερδεμένος ως παιδί, ένιωθα απομονωμένος, πολύ διαφορετικός από τους γύρω μου. Οταν άκουσα τη μουσική του Λένον ένιωσα τεράστια ανακούφιση, ότι ίσως δεν ήμουν εντελώς τρελός. Οτι υπήρχαν κι άλλοι που σκέφτονται σαν εμένα», εξομολογείται. «Υστερα γνώρισα τον Τζον και διέλυσε αμέσως, απόλυτα, τη νευρικότητά μου γιατί ήταν τόσο ζεστός και ανοιχτός. Εχω πάρει συνεντεύξεις από πολλούς ροκ σταρ, αλλά δεν ήταν σαν αυτούς. Δεν ήταν καθόλου υπερόπτης ή απόμακρος. Ημουν μαζί του και ξεχνούσα ότι ήταν ο Τζον Λένον μέχρι που ως παρένθεση σε μία ιστορία για το ταξίδι του στην Ισπανία, έλεγε, για παράδειγμα, “α ναι, εκεί έγραψα το Strawberry Fields Forever” και συνέχιζε την αφήγησή του». Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Σεφ θα έδινε τον τίτλο του τραγουδιού «Βeautiful Boy», από το τελευταίο άλμπουμ του Λένον και της Ονο, στο βιβλίο που έγραψε για τον εθισμό του γιου του στα ναρκωτικά (κυκλοφόρησε το 2008 και ήταν στη λίστα των New York Times με τις καλύτερες εκδόσεις της χρονιάς).

​​Το βιβλίο «John Lennon & Yoko Ono. Η τελευταία συνέντευξη» κυκλοφορεί αύριο από τις εκδόσεις Vakxikon.gr.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή