Πέμη Ζούνη: «Αλήθεια νιώθω σαν να πήρα βραβείο»

Πέμη Ζούνη: «Αλήθεια νιώθω σαν να πήρα βραβείο»

4' 53" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Hταν τον περασμένο Οκτώβριο όταν ανακοινώθηκε η συνεργασία του Ανγκ Λι, του βραβευμένου με τρία Οσκαρ Ταϊβανού σκηνοθέτη, με την Πέμη Ζούνη. Και μάλιστα σε ένα σύγχρονο ελληνικό έργο, το «…και Ιουλιέτα» του Ακη Δήμου. Κάποιοι δίσταζαν να το πιστέψουν.

Ομως ο σκηνοθέτης των ταινιών «Τίγρης και δράκος», «Το μυστικό του Brokeback Mountain», «Η ζωή του Πι» και «Προσοχή: πόθος» ήρθε στην Ελλάδα, δούλεψαν από κοντά αλλά και εξ αποστάσεως μέσω Skype με την Ελληνίδα πρωταγωνίστρια, για την πρώτη του σκηνοθεσία στο θέατρο και στην Ελλάδα στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Μια 3D εμπειρία, απ’ αυτές που καθηλώνουν το κοινό στις κινηματογραφικές αίθουσες σε μια νέα προσέγγιση της θεατρικής πράξης.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά τα νέα που αφορούν την Πέμη Ζούνη. Την άνοιξη ετοιμάζεται για μια νέα αρχή στο Λος Αντζελες, ξεκινώντας με δύο μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές. Οι δεσμεύσεις με μεγάλη αμερικανική εταιρεία δεν της επιτρέπουν να πει λεπτομέρειες. Αλλωστε, θα ανακοινωθούν σε λίγο καιρό.

Πώς έγινε το προξενιό με τον Ανγκ Λι; Με γυρίζει ένα χρόνο πίσω, όταν ετοίμαζε το αφιέρωμα για τη Μελίνα Μερκούρη με παραγωγό την Μπέσσυ Γιαννοπούλου. «Οπως συζητούσαμε, εξέφρασα τον θαυμασμό μου για ένα ίνδαλμά μου, ξένο σκηνοθέτη, κι εκείνη με αιφνιδίασε: “Θα του στείλω ένα mail, να δω τι κάνει”. Τον γνώριζε βλέπεις, κι εκείνος της απάντησε. Ετσι, σιγά σιγά, άρχισαν κάποιες συζητήσεις για τη δουλειά μου, στέλνοντας υλικό από τελευταίες μου παραστάσεις. Συζητήσεις που άρχισαν να αφορούν μια ταινία.

Ακολούθησαν συνεντεύξεις μέσω Skype, οντισιόν και μια επίσημη διαδικασία εξέτασης. Οταν πείθονται να σε κοιτάξουν σοβαρά, ακολουθεί μια διαδικασία μηνών την οποία παρακολουθούν διάφοροι. Ανάμεσά τους ήταν και ο Λι. Μία από τις δουλειές που είχα στείλει ήταν και η παράσταση “Η Μαργαρίτα Γκοτιέ ταξιδεύει απόψε” του Ακη Δήμου, επίσης το “Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;”. Στον Λι άρεσε ο λόγος του Ακη Δήμου. Σε μία από τις οντισιόν διάβασα το “…και Ιουλιέτα” σε επίσημη αγγλική μετάφραση που του είχα στείλει. Οταν ήρθε η πρότασή του πριν από το καλοκαίρι, “θέλω να σε σκηνοθετήσω σ’ αυτό”, ήταν ένα δώρο Θεού».

Τον συγκίνησε η υπόκωφα σκληρή γραφή του Δήμου. «Η βαθιά σκηνική και σαρκαστική ματιά του μέσα από τον πόνο». Ο τρόπος που γειώνει σκληρά τις λεπταίσθητες κλασικές ηρωίδες.

Η 3D εμπειρία

Μην παρασύρεστε από το γλυκό, ευγενικό χαμόγελο του Ταϊβανού σκηνοθέτη. Είναι δυσεύρετος, κλειστός, δεν εκτίθεται στα social media, αποφεύγει τις φωτογραφίες. Το πιο δύσκολο τεχνικά μέρος ήταν το ψηφιακό στήσιμο. Ο Λευτέρης Παυλόπουλος στους φωτισμούς και ο Θοδωρής Οικονόμου στη μουσική ήταν παλιοί συνεργάτες. Ο Παναγιώτης Ράππας (σκηνοθέτης, σεναριογράφος και animator) που έχει δουλέψει με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ ήταν πολύτιμος, όπως και η ομάδα επαγγελματιών και αποφοίτων του μεταπτυχιακού της Σχολής Καλών Τεχνών, της καθηγήτριας Βίκης Μπέτσου.

Ομως τι ακριβώς είναι η 3D εμπειρία στο θέατρο; «Υπάρχει ένα ολόκληρο σκηνικό, αλλά οι προβολές με ειδική επεξεργασία πάνω του προσφέρουν την πολυτέλεια πολλών εναλλαγών. Και ενώ είναι σταθερό, το βλέπουμε να σπάει, να γκρεμίζεται, να αλλάζει χρόνο, τόπο. Μια μαγική ελευθερία που γνωρίζουμε στο σινεμά, αλλά στο θέατρο ξέρουμε μόνο από απλές προβολές. Ελευθερία που χρησιμοποίησε με φειδώ ο Ανγκ Λι».

Η Ιουλιέτα του Ακη Δήμου δεν μοιάζει με την ηρωίδα του Σαίξπηρ. Μεγάλη, μόνη, ξεχασμένη, χωρίς τον Ρωμαίο, την παρακολουθούμε «να βυθίζεται επώδυνα μέσα στη σάρκα της, άλλες φορές να δέχεται τον χρόνο, ότι το μέλλον της είναι μια σπηλιά». Η Πέμη Ζούνη ταυτίζεται μαζί της όταν λέει: «Μόνο οι γενναίοι αγαπούν – να το θυμάστε. Οι άλλοι απλώς ξεγελούν τα όνειρα. Εγώ ήμουνα στους πρώτους». «Εχει μια γενναιότητα η Ιουλιέτα του Δήμου, χωρίς μιζέρια και παράπονα. Ο Λι την αντιμετωπίζει ως μια γυναίκα πάνω στη γραμμή της διαταραχής, που φλερτάρει με τη λεπτή γραμμή της τρέλας».

Η ηθοποιός ταυτίζεται με μία ακόμη φράση της ηρωίδας: «Ετσι ήμουν πάντα, έφηβη στη χαρά, γριά στη λύπη»: «Τη νιώθω σαν κάτι πολύ δικό μου». Είναι λίγο αλλόκοτο να την ακούς να το λέει. Μια γυναίκα που την αγάπησαν πολλοί σαν έπαιζε τη δεκαετία του ’80 την ενζενί, την πόθησαν για τον ερωτισμό της στους ρόλους της μοιραίας που παρεξέκλινε από τους κανόνες του καθωσπρεπισμού τις επόμενες δύο δεκαετίες. «Μη με κοιτάς, το ξέρω πως μεγάλωσα…» μου απαντάει με τα λόγια της Ιουλιέτας. «Στον αντίποδα όλων αυτών από τα οποία ήθελα να ξεφύγω κι έπρεπε, ήταν ο ρόλος στο “Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;”, οι ηρωίδες του Δήμου κ.ά.».

Μετά τα 50 περνάς σε άλλη κατηγορία, της είχε πει πριν από δύο χρόνια η ομότεχνή της, Θέμις Μπαζάκα. Δύσκολοι οι ρόλοι όσο μεγαλώνεις. Ακόμη δυσκολότερα στο Χόλιγουντ, όπως συχνά καταγγέλλουν πολλές σταρ. Και να τώρα που η Πέμη Ζούνη φεύγει στο Λος Αντζελες για έναν νέο κύκλο. «Ηρθε σε μια στιγμή της ζωή μου που δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Με το χέρι στην καρδιά αισθάνομαι σαν να πήρα ένα βραβείο. Είναι μια παραδοχή ότι δεν παίζεις με το μουτράκι ή το κορμάκι σου. Στη δικτατορία της εικόνας, είναι η μεγαλύτερη δικαίωση ότι αναγνωρίζουν κάτι άλλο που τους ενδιαφέρει. Μια δικαίωση από ανθρώπους που δεν με γνωρίζουν. Θα φύγω Μάιο με Σεπτέμβριο για αρχή, έπειτα κάποια γυρίσματα θα γίνουν στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλα μέρη». Χρειάζεται τσαγανό για τέτοια απόφαση. «Πάντα μου άρεσε η ελευθερία του τσίρκου, να γυρίζω τον κόσμο».

Απογοητευμένη

Με ένα φιλικό διαζύγιο έκλεισε πριν φύγει, 24 χρόνια κοινής ζωής. «Μια τακτοποίηση τίμια. Δεν έγινε για να κάνω το κέφι μου». Οσο για την κόρη της, σπουδάζει στο Λονδίνο. Ντόμπρα σε σχέσεις και συνεργασίες, τολμάει να κόψει δεσμούς. Οπως με την πολιτική. Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ από το 2009, παραιτήθηκε και παρέδωσε την έδρα της το 2012 έχοντας υπογράψει το πρώτο μνημόνιο και προτού υπογράψει το δεύτερο. «Απογοητευμένη από τους χειρισμούς και μη θέλοντας να συνεχίζω να προσυπογράφω κάποια πράγματα. Εφυγα συνειδητά». Εκτοτε παρακολουθεί το τοπίο με άλλη γνώση και πολλή ανησυχία: «Περισσότερο με πληγώνει ότι δεν αλλάζουν οι νοοτροπίες και τα μικροκομματικά όταν έχουμε σεισμό διαρκείας. Το “φταίνε οι άλλοι” είναι το άλλοθι να μην ξεβολευτείς». Εκείνη έχει ξεβολευτεί αρκετές φορές…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή