Η επιστροφή του θρυλικού Τσακ Μπέρι στα 90 του χρόνια

Η επιστροφή του θρυλικού Τσακ Μπέρι στα 90 του χρόνια

3' 44" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Τσακ Μπέρι γιόρτασε πριν από λίγες ημέρες τα ενενηκοστά του γενέθλια ανακοινώνοντας την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ, «Chuck», μέσα στο 2017. Ο επιδραστικότερος μουσικός της ροκ εντ ρολ περιόδου επιστρέφει με νέα τραγούδια έπειτα από 38 χρόνια απουσίας και από το άλμπουμ «Rock It» του 1979, δηλώνοντας: «Γερνάω, έχω δουλέψει γι’ αυτό το άλμπουμ για πολύ καιρό. Και τώρα μπορώ να κρεμάσω τα παπούτσια μου!».

Η νέα του δουλειά ήταν στα σκαριά εδώ και χρόνια, με τις ηχογραφήσεις να πραγματοποιούνται σε διάφορα στούντιο του Σεντ Λούις. Οπως φαίνεται, το άλμπουμ είναι οικογενειακή υπόθεση, με τον γιο του, Τσαρλς Μπέρι, να τον συνοδεύει στην κιθάρα και την κόρη του, Ινγκριντ, στη φυσαρμόνικα. Γιατί όμως θεωρείται σπουδαίο μουσικό γεγονός η επιστροφή ενός 90χρονου καλλιτέχνη που μεσουράνησε πίσω στη δεκαετία του ’50;

Στο τρίο του Σεντ Λούις

O Τσακ Μπέρι δεν γεννήθηκε ούτε μεγάλωσε σε καμιά φτωχογειτονιά του Νότου, όπως οι περισσότεροι μουσικοί της γενιάς του. Στην εφηβεία του άρχισε να μαθαίνει κιθάρα και πολύ γρήγορα να γράφει τα δικά του τραγούδια.

Οι κυριότεροι μουσικοί που επηρέασαν στη δημιουργία του ξεχωριστού ήχου του ήταν από τα εξαιρετικά ριφ του Καρλ Χόγκαν με την μπάντα του Λούις Τζόρνταν στους πρωτοπόρους των ηλεκτρικών μπλουζ και της τζαζ Τι–Μπόουν Γουόκερ και Τσάρλι Κρίστιαν, αντίστοιχα. Τα πρώτα του βήματα ως επαγγελματία μουσικού τα έκανε στις αρχές της δεκαετίας του ’50 παρέα με τον σπουδαίο Τζόνι Τζόνσον στο πιάνο και τον Εμπι Χάρντινγκ στα ντραμς. Το τρίο δεν άργησε να γίνει το πιο καυτό όνομα στη μαύρη κοινότητα του Σεντ Λούις.

Την άνοιξη του 1955, με αιματηρές οικονομίες καταφέρνει να πάει στο Σικάγο, όπου και θα καταπλήξει με την τεχνική και τη δεξιοτεχνία του στην κιθάρα τον κορυφαίο μπλουζίστα Μάντι Γουότερς. Αμέσως, ο Τσακ Μπέρι θα ενταχθεί στο δυναμικό της θρυλικής εταιρείας Chess, που ειδικευόταν στα μπλουζ. Σε αντίθεση με τους συναδέλφους του, ο Μπέρι θεωρούσε τον εαυτό του αρκετά προνομιούχο για να τραγουδήσει τη θεματολογία των μπλουζ όπως η φτώχεια και οι κακουχίες της ζωής.

Νεανικές τρέλες

Η στιχουργία του Μπέρι ήταν πρωτοποριακή και εν τη γενέσει της εμπορική, στόχευε τη λευκή αστική νεολαία και άγγιζε τρία βασικά θέματα της εφηβικής ζωής – το σχολείο, τα αμάξια και τον έρωτα. Οι στίχοι ήταν λιτοί και απέριττοι, δημιουργώντας μια ολόκληρη εικόνα με ελάχιστες λέξεις.

Από τις νεανικές τρέλες και την επικίνδυνη οδήγηση της κάντρι ροκ «Maybellene» (1955), στην αποστασιοποιημένη περιγραφή του συναισθηματικού κόσμου των εγκλωβισμένων εφήβων του «School Day» (1957). Kαι από τη δύσκολη μετάβαση από έφηβη σε γυναίκα της μουσικόπληκτης «Sweet Little Sixteen» (1958) –απ’ την οποία δεν αντιστάθηκε ούτε ο Μπράιαν Γουίλσον, κλέβοντας τη μουσική για την επιτυχία των Μπιτς Μπόις «Surfin USA»– στην κλασική ιστορία του φτωχού χωριατόπαιδου που τα καταφέρνει στη μεγάλη πόλη στο εμβληματικό ροκ εντ ρολ τραγούδι «Johnny B. Goode».

Παρ’ όλα αυτά, η αυστηρή κριτική σε κάποιες πτυχές της αμερικανικής ζωής δεν λείπει όπως για το δικαστικό σύστημα στο «Thirty Days», στην πίστωση και στο εμπόριο αυτοκινήτων στο «No Money Down», αλλά και στην υψηλή κουλτούρα, εκθειάζοντας τον ερχομό του ροκ εντ ρολ στα σπουδαία τραγούδια «Roll Over Beethoven» και «Rock and Roll Music».

Ως μουσικός, ο Τσακ Μπέρι είναι ο σπουδαιότερος και επιδραστικότερος της ροκ εντ ρολ περιόδου. Ηταν αυτός που καθόρισε όσο κανένας άλλος την ίδια τη φόρμα, δίνοντας στην ηλεκτρική κιθάρα, μαζί με τον Μπο Ντίντλεϊ, τον πρωταγωνιστικό ρόλο που κατέχει μέχρι σήμερα. Ο Μπέρι τόλμησε και έσπασε τις συμβάσεις της αρμονίας, με τις συχνές εναλλαγές κάποιων κιθαριστικών συγχορδιών και το ανεξάρτητο παίξιμο του πιάνου παρέχοντας έναν εκρηκτικό ρυθμό κάτω από τα φωνητικά του.

Κανένας άλλος μουσικός της γενιάς του δεν είχε την καλλιτεχνική πληρότητα του Μπέρι, ο οποίος συνέθετε και έπαιζε τη δική του μουσική, έγραφε τους δικούς του στίχους και μια σκηνική παρουσία που έκοβε την ανάσα του νεανικού κοινού μόλις έκανε το κλασικό «Duck Walk».

Επιρροή

Μεταξύ 1955 και 1959, την περίοδο της μεγάλης δημιουργικότητάς του, μπορεί να μην είχε τις μεγάλες επιτυχίες του Ελβις και άλλων αστέρων του ροκ εντ ρολ –τραγική ειρωνεία η κατάκτηση της κορυφής των επιτυχιών με τη διασκευή του μετριότατου τραγουδιού «My Ding – a–Ling» το 1972– όμως είχε την πιο μακροχρόνια επίδραση στους μεταγενέστερους μουσικούς, όπως στους Μπιτλς, στον Μπομπ Ντίλαν, στους Ρόλινγκ Στόουνς και τους Μπιτς Μπόις.

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει νέος κιθαρίστας που θα κάνει τα πρώτα του βήματα χωρίς να προσπαθήσει να παίξει τη θρυλική εισαγωγή του «Johnny B. Goode». Αυτό από μόνο του κάνει την επιστροφή του Τσακ Μπέρι στη δισκογραφία ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της χρονιάς που θα ακολουθήσει.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή