Ενα από τα βασικά χαρακτηριστικά της κυβέρνησης Συρανέλ είναι η αναξιοπιστία της. Δεν πρόκειται όμως περί αναξιοπιστίας που προκύπτει επειδή τα πράγματα έρχονται ανάποδα και δεν μπορεί να ανταποκριθεί παρόλο που θα το ήθελε. Πρόκειται περί αναξιοπιστίας που αποτελεί ουσιώδες μέρος άσκησης της πολιτικής της. Που σημαίνει ότι λέει, υπόσχεται, εξαγγέλλει, συκοφαντεί, υπογράφει, γνωρίζοντας ότι αν και όταν χρειαστεί θα αθετήσει τον λόγο της ή την υπογραφή της με την ευκολία του «είπα-ξείπα». Δίχως να νιώθει ανάγκη απολογίας, χωρίς να αισχύνεται ή να ερυθριά. Οι διάφορες «κωλοτούμπες» που έκανε και κάνει από τότε που έφτασε στην εξουσία το αποδεικνύουν, και για όποιον ξεχνάει υπάρχει η καθημερινή ραδιοφωνική σατιρική εκπομπή του ΣΚΑΪ (12 το μεσημέρι) για να θυμίζει γνωστές στιγμές και δηλώσεις που έμειναν στην Ιστορία…
Το θέμα του βοηθήματος στους χαμηλοσυνταξιούχους αποτελεί την τελευταία μεγάλη επίδοση αναξιοπιστίας της κυβέρνησης. Οταν το εξήγγειλε ο Αλ. Τσίπρας γνώριζε πολύ καλά ότι παραβίαζε τους όρους της συμφωνίας με τους δανειστές, αφού δεν το είχε συζητήσει μαζί τους – το ποσοστό του πλεονάσματος που έχει δικαίωμα να μοιράσει η κυβέρνηση κατά το δοκούν δεν ξεπερνά το 30% και βεβαίως το μέγεθος του πλεονάσματος οριστικοποιείται στο τέλος του Φεβρουαρίου του επόμενου έτους. Γνώριζε επίσης ότι η εξαγγελία του θα προκαλούσε θυμό και αντιδράσεις στην πλευρά των δανειστών, αλλά όλα αυτά τα έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του, ρισκάροντας την ομαλή συνέχεια και ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. Ολη του η έγνοια ήταν να σημειώσει «ρούμπο» στην εσωτερική πολιτική σκηνή, έστω και με ρίσκο, έστω και με παραπλάνηση.
Με αυτό ακριβώς το σκεπτικό, η κυβέρνηση δεν είχε καμία δυσκολία να δεχθεί να υπογράψει (με υπογραφή του υπουργού Οικονομικών) και να στείλει επιστολή προς τους δανειστές (υπαγορευμένη από τους ίδιους) που στο σύνολό της αποτελεί ομολογία ότι έδρασε μονομερώς και λανθασμένα και ταυτόχρονα δέσμευση ότι δεν θα το επαναλάβει γιατί παραμένει προσηλωμένη στις συμφωνίες που έχει υπογράψει. Καμία δυσκολία, γιατί έχει την αναξιοπιστία στο DNA της και επειδή θεωρεί ότι η παρασπονδία κατ’ εξακολούθηση είναι μέρος της πολιτικής. Δεν πρέπει επίσης να λησμονείται ότι όλα σχεδόν τα ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν γαλουχηθεί με ανάλογες θεωρίες και πρακτικές, αλλά και στον απόλυτο κυνισμό. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι πριν βγει στη δημοσιότητα η επιστολή Τσακαλώτου, υπουργοί και υφυπουργοί διατείνονταν ότι δεν περιλαμβάνει άλλες δεσμεύσεις πέραν των γνωστών και συνέχισαν να το υποστηρίζουν και μετά, όταν ολόκληρο το κείμενό της αποτελεί μια δέσμευση. Ούτε είναι πάλι τυχαίο ότι με τη δημοσίευσή της έσπευσε ο Αλ. Φλαμπουράρης να δηλώσει ότι θα ξαναδοθεί βοήθημα εάν υπάρχει πλεόνασμα του χρόνου!
Το μόνο σχέδιο που είχε από την αρχή αυτή η κυβέρνηση ήταν να φτάσει στην εξουσία και μετά να τη διατηρήσει με τερτίπια. Μπορεί να αναγνωρίζει κάθε τόσο ότι ζούσε με αυταπάτες και να παραδέχεται λάθη, αλλά είναι πάντα έτοιμη να τα επαναλάβει όταν κρίνει ότι τη βολεύουν. Ετσι πορεύτηκε και έτσι θα συνεχίσει. Φυσικά βρίσκει και τα κάνει, εκτιμώντας ότι στο εσωτερικό ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης πιστεύει σε δοξασίες και ιδεοληψίες, είναι εύπιστο, έχει κοντή μνήμη και έλλειμμα δυνατότητας προβολής στο μέλλον. Οσο για το εξωτερικό, πιστεύει ότι, πρώτον, η Ευρώπη είναι τόσο διαιρεμένη και, δεύτερον, ότι έχει τόσα άλλα προβλήματα που δεν θα θέλει να μεγιστοποιήσει πάλι το ελληνικό και επομένως θα δείχνει ανοχή. Οσο και αν είναι απολύτως βέβαιο ότι οι δανειστές ξέρουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να της έχουν καμία εμπιστοσύνη. Αρα εκείνη θα προσποιείται ότι δεσμεύεται μέχρι την επόμενη αθέτηση των δεσμεύσεων και εκείνοι θα προσποιούνται ότι την πιστεύουν μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα κρίνουν ότι πρέπει να δείξουν πραγματικά τα δόντια τους.
Είναι σαφές ότι αυτό το modus vivendi δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά. Ακόμη και στην καλύτερη των εξελίξεων, αν δηλαδή η κυβέρνηση πιστέψει ότι είναι σε θέση να βγει στις αγορές, η συσσωρευμένη αναξιοπιστία θα την κυνηγάει ανελέητα. Κατά τα άλλα, ας ευχηθούμε ότι το 2017 θα είναι καλύτερο για τους Ελληνες πολίτες, αν και φαντάζει πολύ δύσκολο.