Ο ταλαντούχος κ. Κουμεντάκης

Ο ταλαντούχος κ. Κουμεντάκης

2' 43" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τ​​έλη του 2016, μια λιτή ανακοίνωση του ΥΠΠΟ ενημέρωνε για μια αλλαγή πρώτου μεγέθους που αποφάσισε η υπουργός Λυδία Κονιόρδου: «Νέος καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής αναλαμβάνει –από 3 Φεβρουαρίου, οπότε και λήγει η θητεία του απερχόμενου καλλιτεχνικού διευθυντή, κ. Μύρωνα Μιχαηλίδη– ο διεθνούς φήμης συνθέτης και μέχρι τώρα υπεύθυνος Καλλιτεχνικού Προγραμματισμού της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, Γιώργος Κουμεντάκης». Η είδηση είναι καλοδεχούμενη, οι όποιοι κραδασμοί –που συνοδεύουν ούτως ή άλλως κάθε διαδοχή– απορροφήθηκαν, τόσο γιατί ο κ. Κουμεντάκης είναι μια φωτεινή περίπτωση, ανθρώπου και δημιουργού, χωρίς σκιές, όσο και γιατί ο απερχόμενος κ. Μιχαηλίδης με μια επιστολή-υπόδειγμα κοινωνικού πολιτισμού καλωσόρισε τον νέο διευθυντή με εμπιστοσύνη και διάθεση συνεργασίας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, δε, ότι ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, συνοδοιπόρος και στενός συνεργάτης του Γιώργου Κουμεντάκη από την εποχή των Ολυμπιακών του 2004, σχολίασε: «Να ένας σπουδαίος Ελληνας καλλιτέχνης, σε μια θέση, ακριβώς τη στιγμή που μπορεί να γεννηθεί κάτι νέο. Εχει την καλλιέργεια, την ανιδιοτέλεια και τους ανοιχτούς ορίζοντες που χρειαζόμαστε».

Ολα καλά, λοιπόν. Επιπλέον, το 2017, είναι η χρονιά που η ΕΛΣ μεταφέρεται στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Αισιοδοξία, προοπτικές, απογείωση. Είναι, όμως, έτσι;

Τι είδους οργανισμός είναι η Λυρική Σκηνή, με ποια λογική πορεύεται και πώς οραματίζεται το μέλλον της; Για να απαντήσουμε στα ερωτήματα, θα ήταν ωφέλιμη μια σύντομη αναδρομή στο, καθόλου μακρινό, παρελθόν και ειδικότερα στη σύντομη αλλά καθοριστική θητεία του διεθνούς φήμης σκηνογράφου-σκηνοθέτη Στέφανου Λαζαρίδη (πέθανε τo 2010). Ο Στ. Λαζαρίδης ανέλαβε τη διεύθυνση αρχές του 2006 και αποπέμφθηκε από τη θέση του, με απόφαση του Δ.Σ., τον Ιούνιο του 2007. Είχε αφήσει το σπίτι του στο Λονδίνο και μια λαμπρή καριέρα για να εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Μέσα στον ενάμιση αυτόν χρόνο κατόρθωσε με όραμα, γνώση, άποψη και αισθητική να αποτινάξει τον ακαδημαϊσμό από το σώμα κουρασμένων επιλογών και να ανοίξει τις πόρτες στο καινούργιο, νεωτερικό, τολμηρό, απροσδόκητο. Μπόρεσε να συνδέσει έναν περιφερειακό, εσωστρεφή, οργανισμό με τη διεθνή σκηνή. Γιατί αποπέμφθηκε ένας «καταπληκτικός καλλιτέχνης με θαυμάσιες ιδέες» (όπως είχε δηλώσει ο τότε πρόεδρος του Δ.Σ. Οδυσσέας Κυριακόπουλος); Σχολιάστηκε ότι η «διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού δεν ήταν το φόρτε του», ότι «οι τρόποι του ήταν ασυνήθιστοι», ότι ίσως ήταν «περισσότερο ελεγκτικός και παρεμβατικός απ’ ό,τι άντεχε το σύστημα»… Ο ίδιος, ο Στ. Λαζαρίδης, είχε πει σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» (14/06/2007):

«Στην πρώτη μου εμφάνιση στη Λυρική (22/11/2005, στην “Αρπαγή από το Σεράι”) είδα ένα μπουλούκι να πέφτει πάνω μου. Νόμιζα ότι έγινε επανάσταση, αλλά ήταν τα σωματεία! Εμαθα ότι εργάζονταν 660 άτομα, όταν στην Οπερα της Λυών με 17 νέες παραγωγές ετησίως εργάζονται 330. Η Λυρική είναι δεινόσαυρος…».

Ο «δεινόσαυρος» αυτός είχε επιτεθεί και στον Μ. Μιχαηλίδη με απεργίες και στάσεις εργασίας, των σωματείων, γιατί δεν είχαν εξαιρεθεί οι εργαζόμενοι τεχνικοί από το ενιαίο μισθολόγιο (Χριστούγεννα του 2012). Με κόπο, αποφεύγοντας, κατά το δυνατόν, τις συγκρούσεις, κράτησε σταθερά το τιμόνι ο επί δύο θητείες διευθυντής (2011 – 2017), οδηγώντας τη Λυρική σε ασφαλή, ήρεμα αλλά και κάπως αβαθή νερά.

Ο Γιώργος Κουμεντάκης καλείται να διαχειριστεί έναν δυσκίνητο δημόσιο οργανισμό, με πολλά βαρίδια, αλλά και εξαιρετικά ταλαντούχους και φιλότιμους εργαζομένους. Να διαχειριστεί το μέλλον με «κληρονομικές» δυσπλασίες και δυσανεξίες. Το καινούργιο κτίριο δεν είναι απλώς μια αξιοθαύμαστη, αρχιτεκτονικά, στέγη. Αλίμονο αν παραμείνει κέλυφος και όχι μια αρχή που θα εγκαταστήσει τον οργανισμό αυτό στον κινητικό και απαιτητικό 21ο αιώνα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή