Η εφημερίδα Athens Voice δημοσίευσε προ ημερών τα «πόθεν έσχες» διαφόρων πολιτικών. Τα «πόθεν έσχες», ανθολόγιο της υποκρισίας που δυναστεύει τον δημόσιο βίο μας, αποτελούν είδηση, αντικείμενο σχολιασμού. Το φχαριστιόμαστε που λένε, ειδικά τώρα που μας έλειψε η ρόδα. Η εφημερίδα δημοσίευσε τα «πόθεν έσχες» χωρίς να τα σχολιάσει. Εκανε όμως ένα λάθος. Διότι βεβήλωσε ένα πρόσωπο το οποίο, ενώ είναι ευρωβουλευτής –ή ευρωβουλεύτρια–, δεν συγκαταλέγεται στον εσμό των βέβηλων της πολιτικής. Πρόκειται για την κυρία Κούνεβα. Και μάλιστα η εφημερίδα δεν αρκέστηκε να αναφέρει το όνομά της, αλλά, ως μη ώφειλε προφανώς, παρέθεσε και τα περιουσιακά της στοιχεία. Ανάμεσά τους τρία ακίνητα και καταθέσεις που υπερβαίνουν τις 340.000 ευρώ.
Την ιεροσυλία φρόντισε να επισημάνει και να στηλιτεύσει ο κ. Πολάκης, απευθυνόμενος με ανάρτησή του στο Διαδίκτυο στον διευθυντή της εφημερίδας: «Φώτη Γεωργελέ, δεν σε ξέρω (και δε θέλω να σε μάθω) αλλά πρέπει να είσαι μεγαλύτερος ρουφιάνος κι από τον Γεωργαλά της χούντας… Την ΚΟΥΝΕΒΑ βρε αλητήριε». Ο κ. Πολάκης δεν αναρωτήθηκε, βέβαια, αν ο κ. Γεωργελές θέλει να τον μάθει. Προφανώς το θεωρεί δεδομένο. Και δυστυχώς, θέλουμε δεν θέλουμε, τον μάθαμε τον κ. Πολάκη. Τον μάθαμε από την οπλοφορία του, τα διπλά βιβλία στον δήμο του, τις απειλές κατά δημοσιογράφων, τον πρωτογονισμό της μαγκιάς του, τη δυσάρεστη εμφάνισή του. Ο φίλος Στέφανος Κασιμάτης τον αποκαλεί Πρωτάνθρωπο των Σφακίων. Το σίγουρο είναι ότι ανήκει στην πανίδα που καταδυναστεύει με την ασχήμια της και τη δυσοσμία της τον δημόσιο βίο. Σε αντίθεση με τον κ. Γεωργελέ, τον κ. Πολάκη δεν θα τον ξέραμε αν δεν υπήρχε για να ασχημονεί. Αυτή είναι η μοναδική του προσφορά στον δημόσιο βίο της χώρας. Αντε να του πιστώσουμε και την επέμβαση αιμορροΐδων, η οποία εστέφθη από επιτυχία όπως αναφέρουν τα ιατρικά χρονικά του 21ου αιώνα.
Και τώρα επί της ουσίας. Κανείς δεν κατηγόρησε την κ. Κούνεβα για τα περιουσιακά της στοιχεία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ως ευρωβουλευτής δεν υπόκειται στην κρίση του κοινού. Αν στο «πόθεν έσχες» της ανέφερε μόνον τον μισθό του ευρωβουλευτή, για παράδειγμα, το ζήτημα δεν θα μας απασχολούσε τώρα. Ο κ. Σόιμπλε, ο οποίος κι αυτός είναι θύμα απόπειρας κατά της ζωής του κι έκτοτε ζει σε αναπηρική πολυθρόνα, δεν επικαλείται την τραγωδία του όταν κάποιος κρίνει την πολιτική του. Δεν ξέρω αν ζητάει να εξαιρεθεί από την κρίση του «πόθεν έσχες» του λόγω της αναπηρίας του. Ομως το ξέχασα. Ο κ. Σόιμπλε είναι κακός, κατάλληλος μόνο για να γίνει στόχος για βελάκια στο μπαρ. Δεν είναι ιερό πρόσωπο. Και δεν διαθέτει το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.
Το ζήτημα όμως δεν είναι η κ. Κούνεβα. Το ζήτημα είναι οι Πολάκηδες του κόσμου τούτου και τα βατράχια της Αριστεράς που κοάζουν για να συνοδεύσουν την ασχήμια του. Ολοι αυτοί που θεωρούν εαυτούς και αλλήλους υπεράνω ηθικής κρίσεως. Και όποιος θεωρεί εαυτόν υπεράνω ηθικής κρίσεως είναι απλώς ανήθικος. Με δύο λόγια, το ηθικό πλεονέκτημα έχει γίνει ανήθικο πλεονέκτημα.
Από βατράχια άλλο τίποτε. Σε βάλτο ζούμε, τι περιμένατε; Αν κάνω λάθος διορθώστε με, όμως, αν δεν κάνω λάθος νομίζω ότι το έχει γράψει ο Μαρξ: «Οσο μικρότερος είναι ο βάλτος, τόσο μεγαλύτερα αισθάνονται τα βατράχια που ζούνε μέσα του».