Κάθε φορά που βλέπω έργα του Τάσου Μισούρα, αναρωτιέμαι πως θα ήταν αν με έναν μαγικό τρόπο κατάφερνα να μπω στην πλοκή των ηρώων του.
Είναι σαν μαγικά καρέ, ξεκομμένα από κάποιο ολοζώντανο όνειρο. Ο ζωγράφος που μαθήτευσε στο πλευρό του Λεονάρντο Κρεμονίνι στο Παρίσι όπως και πολλοί άλλοι ταλαντούχοι Ελληνες μαθητές, πάντα είχε τον δικό του δρόμο, χωρίς να λοξοκοιτάζει ή να παρακάμπτει. Τον ενδιέφερε η αφηγηματικότητα μέσα από τις αινιγματικές μορφές.
Την ερχόμενη Πέμπτη 19 Ιανουαρίου η γκαλερί Ευριπίδης παρουσιάζει την νέα του έκθεση με τίτλο «Fluid Frames». Είναι μια νέα σειρά έργων, μια ακροβασία ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό, την οποία εύστοχα έχει χαρακτηρίσει ο ιστορικός τέχνης Θανάσης Μουτσόπουλος ως μια ζωγραφική εκδοχή της Αλίκης στην Χώρα των Θαυμάτων για ενήλικες, σκοτεινή και γοτθική και τον καλλιτέχνη, τον «ζωγραφικό Τιμ Μπάρτον για σοβαρούς θεατές».
Γεννημένος στην Λάρισα το 1963, ο Τάσος Μισούρας μπήκε στην Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα με δασκάλους τον Δημήτρη Μυταρά και την Ρένα Παπασπύρου. Με υποτροφία του Γαλλικού Κράτους σπούδασε στο Παρίσι στο εργαστήριο του Κρεμονίνι (1987 -1991) και έκτοτε ξεκίνησε την εκθεσιακή του δραστηριότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
