Πολιτική ανανέωση με υλικά κατεδάφισης

Πολιτική ανανέωση με υλικά κατεδάφισης

2' 29" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η​​θελα να ’ξερα. Υπάρχουν συνέλληνες, που περίμεναν με ανυπομονησία, που χάρηκαν ή και ενθουσιάστηκαν, από τον νέο πολιτικό γάμο του κ. Γ. Παπανδρέου και της κ. Φώφης Γεννηματά; Αναφέρομαι ειδικά στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Αυτούς τους πολλούς, που έφυγαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ ή αυτούς τους λίγους, που του έχουν μείνει. Ο κ. Γ. Π. έχασε την πρωθυπουργία και μετά την αρχηγία του κόμματός του, ως αποτυχών. Η αποτυχία του αυτή επισφραγίστηκε και με τη λαϊκή αποδοκιμασία του μορφώματος (ΚΙΔΗΣΟ), στις τελευταίες εκλογές. Τώρα, το μόρφωμα αυτό εντάσσεται στη Δημοκρατική Συμπαράταξη και μετέχει στη σύνθεση των κομματικών οργάνων…

Ειλικρινά, δεν έχω τίποτε με τον Γ. Π. ούτε με την κ. Γεννηματά, ώστε να τους αφιερώσω, έστω και αρνητικά, το σημερινό γραπτό μου. Εκείνο που με προβληματίζει είναι η νοοτροπία αρκετών πολιτικών μας, οι οποίοι δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από το παρελθόν. Το δικό τους και των κομμάτων τους. Το ΠΑΣΟΚ, όπως και η Ν.Δ., έχουν βαρύτατες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της χώρας αλλά και την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Διότι, για να μην ξεχνάμε, ένα αριστερό κόμμα του 3 ή του 4%, δεν θα μπορούσε ποτέ να αποκτήσει, μέσα σε λίγους μήνες, δεκαπλάσια –και «αριστερή»– πελατεία.

Αυτό το «θαύμα» δεν οφείλεται στον κ. Τσίπρα, αλλά κυρίως στους πολιτικούς του αντιπάλους, με βασικότερους τα δύο πρώην κόμματα εξουσίας. Τι θα ’πρεπε, λοιπόν, να είναι παρελθόν για τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ; Κατά πρώτο λόγο οι πρώην αρχηγοί τους. Διότι, καλώς ή κακώς, στους ηγέτες επιρρίπτεται η ευθύνη, για κάθε αποτυχία, προκειμένου να διασωθεί και να επιβιώσει η πολιτική τους παράταξη. Στην Ν.Δ. ανέλαβαν την ευθύνη αυτή οι κ. Κ. Καραμανλής και Αντ. Σαμαράς. Ο πρώτος παραμένει στο πολιτικό παρασκήνιο, περίπου επί μία τετραετία, ως απλός βουλευτής. Το ίδιο πράττει, έως τώρα και ο δεύτερος, αποφεύγοντας κάθε ανάμειξη στο κόμμα του. Για να ανακτήσει, όμως, ένα κόμμα την εμπιστοσύνη της λαϊκής του βάσης, απαιτείται και η θυσία της ομάδος των στελεχών που πρωτοστάτησαν στην πολιτική της προηγούμενης κομματικής ηγεσίας. Αυτό συνέβη με τη διακυβέρνηση Καραμανλή και το ίδιο σκοπεύει να πράξει και ο κ. Μητσοτάκης. Ο νόμος της πολιτικής ανανέωσης ενός κόμματος μπορεί για μερικούς να είναι άδικος, ωστόσο είναι ανελέητος όσο και απαραίτητος.

Ας προσθέσουμε, επίσης, το δεδομένο ότι η Ν.Δ. πέτυχε να συγκρατήσει σημαντικό ποσοστό της εκλογικής της βάσης, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει συρρικνωθεί περί το 5%. Το γεγονός αυτό πιστοποιεί πως το κόμμα της κ. Γεννηματά βρίσκεται ακόμη μακριά από το να βρει τον πολιτικό του βηματισμό. Πέραν τούτου, υπάρχουν αρκετά από τα παλαιά στελέχη του που κινούνται για την «ανασυγκρότηση» κάποιου «νέου» κεντροαριστερού σχήματος. Αυτές τις παραμέτρους αγνόησε η κ. Γεννηματά, καλώντας τον κ. Γ. Παπανδρέου να επανέλθει στο ΠΑΣΟΚ, ως κομματικός εταίρος. Κατά τ’ άλλα, η «εξέλιξη» αυτή πιστοποιεί πως ένα σημαντικό τμήμα του πολιτικού μας συστήματος αδυνατεί να αντιμετωπίσει τη σημερινή πραγματικότητα της παρακμής και της ανυποληψίας. Το «λεφτά υπάρχουν» του Γ. Π. παραμένει ανεξίτηλο στη μνήμη των συνελλήνων. Και γι’ αυτό, κ. Γεννηματά, δεν υπάρχουν ψηφοφόροι σας…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή