Τον Τραμπ θα τον «λουστούμε» όλοι

Τον Τραμπ θα τον «λουστούμε» όλοι

3' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ​ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ την ερχόμενη Παρασκευή είναι σταθμός στην ανθρώπινη ιστορία –πρώτη φορά δίνεται τέτοια εξουσία σε τόσο ακατάλληλο άνθρωπο– με τη βούληση των πολιτών. Ο φαύλος Κόμμοδος διαδέχθηκε τον πατέρα του, τον φιλόσοφο αυτοκράτορα Μάρκο Αυρήλιο, το 180 μ.Χ.· παρότι αυτοκράτορας, όμως, δεν είχε το ένα χιλιοστό της ισχύος που ο κ. Τραμπ θα διαθέτει από τις 20 Ιανουαρίου του 2017. Στη Ρωμαϊκή εποχή η ανάδειξη αυτοκρατόρων δεν βασιζόταν σε δημοκρατικές διαδικασίες αλλά σε αίμα – μέσω είτε σχέσεων αίματος είτε αιματοχυσίας, είτε και των δύο. Πώς γίνεται, λοιπόν, και σε μια εξελιγμένη δημοκρατία, όπου οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να ενημερώνονται και για την τελευταία λεπτομέρεια της ζωής των υποψηφίων, βρεθήκαμε με τέτοιον «πλανητάρχη»;

Οποια απάντηση πρέπει να υποθέσει ότι η επιλογή των ψηφοφόρων δεν βασίστηκε σε τάση αυτοκαταστροφής αλλά στη δυσθυμία και την ανασφάλεια, στην απόρριψη όσων τους ενοχλούν και τους ανησυχούν. Γι’ αυτό μάλλον θα ξαναψήφιζαν τον κ. Τραμπ και ας γνώριζαν τις τελευταίες καταγγελίες ότι οι εκλογές ίσως επηρεάστηκαν από Ρώσους χάκερ, ότι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες μπορεί να διαθέτουν στοιχεία με τα οποία κρατούν τον νέο πρόεδρο όμηρο. Είτε αληθεύουν οι καταγγελίες είτε όχι, δεν γνωρίζουμε εάν ξένη παρέμβαση αλλοίωσε το αποτέλεσμα των εκλογών. Αυτό που μπορούμε να πούμε, όμως, είναι ότι ξένοι εισέβαλαν στους λογαριασμούς στελεχών του Δημοκρατικού Κόμματος, δίνοντας κλεμμένες επικοινωνίες στον ιστότοπο WikiLeaks, όπου και δημοσιεύθηκαν. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι στην Ευρώπη έχει σημάνει συναγερμός για πιθανή παρέμβαση ρωσικών υπηρεσιών σε εκλογές στη Γερμανία, τη Γαλλία και σε άλλες χώρες. Δεν χρειάζεται να αλλοιώσει κανείς τα στοιχεία των εκλογών, αρκεί να εκθέτει τους υποψηφίους μιας πλευράς και να αφήνει στο απυρόβλητο τους άλλους για να πετύχει τον σκοπό του. Η δυναμική των κοινωνικών δικτύων φροντίζει για τα υπόλοιπα.

Η τεχνολογία σήμερα επιτρέπει σε οποιονδήποτε να διαδώσει τη γνώμη του σε όλο τον κόσμο – να παρουσιάσει τη δική του εκδοχή της αλήθειας ή να παραπλανήσει με ψέματα. Ουδείς μπορεί να σταματήσει αυτή τη ροή. Η αδυναμία των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας όχι μόνο να αποτρέψουν τέτοιες επιθέσεις αλλά και να καταλάβουν τι συμβαίνει, καθώς και η σύγχυση που επικρατεί στις ΗΠΑ αυτές τις μέρες, αποδεικνύουν ότι τα πράγματα είναι εκτός ελέγχου. Ολοι μας είμαστε υποψήφια θύματα (αν δεν έχουμε ήδη υποστεί παραβίαση των δεδομένων μας χωρίς να το γνωρίζουμε). Και παρόλο που ουδείς ελέγχει οτιδήποτε, εκλογές διεξάγονται βάσει πληροφοριών που μπορεί να είναι προϊόντα παρέμβασης. Η αδιαφορία με την οποία πολλοί οπαδοί του κ. Τραμπ απαντούν σε αυτό το ενδεχόμενο δείχνει ότι και να το γνώριζαν δεν θα άλλαζαν την επιλογή τους.

Είναι γνωστό ότι η οικονομική ανασφάλεια και η μαζική μετανάστευση, σε συνδυασμό με τη διάδοση των κοινωνικών μέσων δικτύωσης, οδηγούν σε κατακερματισμό των πολιτικών συστημάτων και ενισχύουν δυνάμεις που βρίσκονταν στο περιθώριο – δυνάμεις που βασίζουν τη γοητεία τους στην εύκολη απόρριψη του σημερινού συστήματος. Πολλοί ψηφοφόροι αντιδρούν με οργή στην αίσθηση αδυναμίας που προκαλούν οι αλλαγές. Αδιαφορώντας για το ποιόν και των πολιτικών αυτών που ψηφίζουν, όμως, αγκαλιάζουν αυτό που όφειλαν να φοβούνται περισσότερο. Αυτή η «γνωστική αστάθεια», αν μας επιτραπεί η έκφραση, διακρίνεται σε πολλά σημεία σήμερα: ενώ γνωρίζουμε ότι μπορούμε ανά πάσα στιγμή να είμαστε θύματα χάκινγκ, μιλάμε και δρούμε μέσα στον ψηφιακό μας κόσμο σαν να μην μας φοβίζει τίποτα. Ενώ μπορεί να υποψιαζόμαστε ότι υποψήφιοι όπως ο κ. Τραμπ δρουν εις βάρος των δικών μας συμφερόντων, τους ψηφίζουμε με την ελπίδα ότι θα κάνουν αυτά που θα μας βοηθήσουν και όχι αυτά που θα μας βλάψουν. Η αγωνία για το τι θα απογίνει το σύστημα υγείας των ΗΠΑ είναι παράδειγμα αυτής της συμπεριφοράς πολλών φτωχών Αμερικανών που ψήφισαν τον κ. Τραμπ. Παρομοίως, η οικονομική ανασφάλεια οδήγησε στην εκλογή ενός ανθρώπου που ειδικεύεται στο να χρεοκοπεί τις εταιρείες του, φορτώνοντας το βάρος σε άλλους –μετόχους, τράπεζες, κ.ά.–, ενώ ο ίδιος κερδίζει.

Σε λίγες μέρες, λοιπόν, ο Ντόναλντ Τραμπ θα είναι πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν γνωρίζουμε πόσο αυτό οφείλεται σε ξένη παρέμβαση, αλλά ξέρουμε ότι, ούτως ή άλλως, η ανασφάλεια των πολιτών –στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα, παντού– τους καθιστά ευάλωτους σε όσους υπόσχονται τη σιγουριά των εύκολων λύσεων. Λύσεις που απλοποιούν πολύπλοκα προβλήματα, όμως, δεν μπορούν παρά να είναι είτε λανθασμένες είτε ψευδείς. Εμείς στην Ελλάδα γνωρίζουμε πλέον ότι η οργή και το ψέμα οδηγούν σε μεγαλύτερα ψέματα, σε περισσότερη οργή. Στη δική μας περίπτωση, οι συνέπειες περιορίζονται στο στενό, δικό μας σύμπαν. Τα λάθη των ΗΠΑ, όμως, θα τα «λουστούμε» όλοι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή