«We have enough problems. Let Germany handle it» (Εχουμε αρκετά προβλήματα. Αφήστε τη Γερμανία να το χειριστεί). Η συγκεκριμένη αποστροφή του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ κ. Ντόναλντ Τραμπ, ως απάντηση σε ερώτηση περί του πώς σκέφτεται να αντιμετωπίσει την ελληνική κρίση, «στοιχειώνει» τη σκέψη κάθε Ελληνα αξιωματούχου, ο οποίος αναμένει τη νέα διοίκηση να αναλάβει καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου.
Ο τελευταίος Ελληνας επίσημος που βρέθηκε στις ΗΠΑ και είχε επαφές με το επιτελείο του κ. Τραμπ, ήταν ο υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος συζήτησε με τον «σκληρό πυρήνα» των συνεργατών του νέου προέδρου για ζητήματα ασφαλείας.
Πηγές του υπουργείου Εξωτερικών αναφέρουν ότι ο κ. Κοτζιάς βολιδοσκόπησε, μεταξύ άλλων, και τη δυνατότητα μετάβασης του υπουργού Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτου, προκειμένου να έχει επαφές με το νέο επιτελείο της κυβέρνησης Τραμπ. Δεδομένης της εκκρεμότητας του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, ο κ. Τσακαλώτος επιθυμεί να μεταβεί το ταχύτερο δυνατόν στην Ουάσιγκτον, προκειμένου να αντιληφθεί αν οι ΗΠΑ στηρίζουν τη συνέχιση της σχέσης του Ταμείου με την Ευρωζώνη ή θα αλλάξουν τακτική ώστε να προσεγγίσουν το… δόγμα Τραμπ, βάσει του οποίου είτε οι Γερμανοί «θα πληρώσουν» είτε θα αφήσουν την Ελλάδα να «πέσει στα χέρια» της Ρωσίας. Σύμφωνα με πηγές του ΥΠΕΞ, ο κ. Κοτζιάς δεν είχε συνομιλίες για οικονομικά ζητήματα (άλλωστε δεν ήταν αυτός ο σκοπός του ταξιδιού του), ωστόσο μετέφερε στην Αθήνα μια εικόνα η οποία δεν είναι ενθαρρυντική για τη συνέχιση της παρουσίας του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Στο επιτελείο του κ. Τραμπ αναγνωρίζουν μεν την καίρια γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας στην παρούσα περίοδο, εκτιμούν δε ότι τα οικονομικά προβλήματά της είναι πολύ μακριά από το να αφορούν την αμερικανική πραγματικότητα. Αντιθέτως, όπως τουλάχιστον έχει δείξει η έως τώρα τακτική του κ. Τραμπ (επαναδιαπραγμάτευση –προς τα κάτω– υφισταμένων συμβολαίων βιομηχανικών κολοσσών, όπως η Μπόινγκ και η Λόκχιντ Μάρτιν με το αμερικανικό Δημόσιο ή ακύρωση μετακόμισης εργοστασίων στο εξωτερικό, όπως εκείνο της Φορντ), οι άμεσες προτεραιότητες του οικονομικού επιτελείου της νέας αμερικανικής κυβέρνησης θα είναι στραμμένες προς το εσωτερικό της χώρας.
Στην Αθήνα δεν γνωρίζουν αν η συγκεκριμένη τάση τελικώς θα επικρατήσει, ωστόσο αντιλαμβάνονται ότι αποχώρηση των ΗΠΑ από τον – έστω άτυπο– ρόλο του υποστηρικτή των ελληνικών θέσεων έναντι των σκληροπυρηνικών της Ευρωζώνης, θα εντείνει περισσότερο τις πιέσεις από την πλευρά των Ευρωπαίων και κυρίως των Γερμανών και όσων κινούνται περιμετρικά τους.
Κατά μια δεύτερη, περισσότερο κυνική ανάλυση, η συγκεκριμένη εξέλιξη δεν αλλάζει ιδιαιτέρως τις ισορροπίες, όπως δεν είχαν βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση και οι παλαιότερες πιέσεις του προέδρου Ομπάμα, οι οποίες εν τέλει άφηναν αδιάφορο το Βερολίνο. Ωστόσο, οι έχοντες γνώση του παρασκηνίου μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι ο ρόλος του κ. Τζακ Λιου, υπουργού Οικονομικών επί Ομπάμα, υπήρξε κατά καιρούς εξαιρετικά σημαντικός σε θέματα που άπτονταν του ελληνικού ζητήματος.
Το ζητούμενο είναι αν αυτή η παρεμβατικότητα θα παρατηρηθεί και στη νέα εποχή. Με βάση την εκπεφρασμένη άποψη Τραμπ («αφήστε τη Γερμανία να το χειριστεί»), οι πιθανότητες είναι μάλλον μικρές. Αν και για να είναι κανείς σίγουρος, θα πρέπει να περιμένει να δει στην πράξη ποια τελικώς θα είναι η πολιτική που θα ακολουθηθεί από αμερικανικής πλευράς και σε αυτό το μέτωπο.
Διάσπαση Ε.Ε.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ, φαίνεται πως τάσσεται υπέρ της διάσπασης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μετά την απόφαση για Brexit, όπως τουλάχιστον άφησε να εννοηθεί ο απερχόμενος Αμερικανός πρέσβης στις Βρυξέλλες, Αντονι Γκάρντερ. Ο Αμερικανός διπλωμάτης επισήμανε ότι ανώτατα στελέχη της ομάδας που πλαισιώνει τον Τραμπ συζητούν με αξιωματούχους της Ε.Ε., αναζητώντας να μάθουν ποια κράτη πρόκειται να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Βρετανίας και με δημοψηφίσματα να αποχαιρετήσουν την Ε.Ε. Η αλήθεια είναι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ουδέποτε έκρυψε την υποστήριξή του για το Brexit, ενώ έχει επανειλημμένως επαινέσει τον ευρωσκεπτικιστή Νάιτζελ Φάρατζ του Κόμματος της Ανεξαρτησίας.