Τα «fish and chips» της Θεσσαλονίκης, που δοκίμασε ακόμη και ο Rick Stein.
Η θέση: Σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία των όμορφων Λαδάδικων, σε δρόμο που βγάζει – και βλέπει – απευθείας στο Λιμάνι της πόλης. Μπορείτε να φτάσετε με τα πόδια, με λεωφορείο που σταματά στην Τσιμισκή ή να παρκάρετε στο παραδιπλανό πάρκινγκ της Πλατείας Ελευθερίας.
Η ατμόσφαιρα: Στη Θεσσαλονίκη, ο μπακαλιάρος σκορδαλιά δεν τρώγεται μόνο την 25η Μαρτίου, αλλά 365 μέρες το χρόνο κι έχει και το δικό του … ορμητήριο. Ή, όπως είπα στους δύο ξένους φιλοξενούμενούς μου την ημέρα που επισκεφτήκαμε τα Μπακαλιαράκια του Αρίστου, εδώ τρώει κανείς τα καλύτερα «fish and chips» στη συμπρωτεύουσα. Δεν είναι τυχαίο ότι, ο Rick Stein, ο Βρετανός Chef που βρέθηκε μέσα στο καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη, έκανε στάση κι εδώ. Όποιος δει το βίντεο του επεισοδίου του, παίρνει μία πολύ καλή γεύση του τι γίνεται μέσα στην ανοιχτή κουζίνα του street food – εστιατορίου, η ιστορία του οποίου ξεκινά κάπου στο 1910. Τότε, ο πατέρας του Αρίστου άνοιξε στην οδό Κατούνη ένα μικρό κατάστημα, για να ψήνει γάβρο και σαρδέλα στα κάρβουνα, για τους εργάτες του Λιμανιού.
Ο Αρίστος το ανέλαβε το 1941, ετοιμάζοντας μέχρι τις 11 το πρωί αρχικά ρώσικο μπακαλιάρο και μικρά ψάρια, τα οποία σέρβιρε σε εφημερίδα, για να καταναλωθούν επιτόπου, επάνω σε καπώ αυτοκινήτων ή άμαξες που στάθμευαν στην περιοχή. Το μαγαζί, που πλέον διαχειρίζονται οι ανιψιοί του Αρίστου, Δημήτρης και Νίκος Κερανίδης, βρίσκεται στη σημερινή του θέση εδώ και εννέα χρόνια, κρατάει το ύφος εστιατορίου – ουζερί και είναι γνωστό σε πολλούς, ακόμη κι εκτός χώρας. Γι΄αυτό και θα δούμε πελάτες κάθε τσέπης, ντόπιους, ταξιδιώτες απ’ όλο τον κόσμο, εργάτες, φοιτητές.
Το φαγητό: Καθίσαμε σε ένα τραπέζι για τρεις και πήραμε … όλο το «πακέτο». Τρεις εξαιρετικές σε μέγεθος μερίδες τηγανητού μπακαλιάρου στη λαδόκολλα (τον φέρνουν οι ίδιοι από Νορβηγία, μας εξήγησαν, εισάγουν 7-10 τόνους κάθε τρεις μήνες), τρεις μερίδες πατάτες τηγανητές, μία σκορδαλιά. Ο μπακαλιάρος τηγανισμένος σε ειδικό χυλό (τα υλικά, μας τα κράτησαν κρυφά), οι τηγανητές πατάτες φρέσκες, κομμένες σε ροδέλες (σε ειδικό μηχάνημα) και σε ξεχωριστό πιάτο η χειροποίητη σκορδαλιά τους, με λίγο ψωμί και άφθονο σκόρδο (και αυτή η συνταγή είναι μυστική, δεν την αποκαλύπτουν πουθενά!). Το ψωμί σε μπαγκέτα, επίσης νοστιμότατο. Μόνο το σέρβις, θα ήθελα να είναι λίγο πιο ευδιάθετο.
Όσο καθόμασταν εκεί, μάθαμε και για την επίσκεψη του Rick Stein. «Ηταν μία εξαιρετική ημέρα», μας ανέφεραν, προσθέτοντας ότι ο Βρετανός Chef εντυπωσιάστηκε, γιατί «πρώτη φορά έτρωγε αλμυρό μπακαλιάρο». Και όσο τρώγαμε κι εμείς με λαχτάρα το ψάρι μας, ακούγαμε και τις βαλκανικές μουσικές βουλγάρικης μπάντας που πέρασε. Είναι σε κεντρικό σημείο ο Αρίστος και προσελκύει πολλούς μουσικούς δρόμου. Στο μενού υπάρχουν κι άλλες επιλογές σε ψάρια ή θαλασσινά (όπως καλαμάρι τηγανητό, χταπόδι σχάρας, γαρίδα σχάρας και σαρδέλα ή γάβρος εποχής), αλλά και κάποιες σαλάτες (όπως μαρούλι ή τα λαχταριστά βραστά χόρτα, που έτρωγαν στο διπλανό τραπέζι). Κρέας, θα βρούμε μόνο την Πρωτομαγιά.
Ο λογαριασμός: Για τρεις μερίδες μπακαλιάρο, με πατάτες και μία σκορδαλιά, πληρώσαμε τρία άτομα 31 ευρώ. Ο μπακαλιάρος σκέτος κοστίζει 7 ευρώ, μαζί με τις πατάτες ανεβαίνει στα 8,5 ευρώ, με το ψωμί στα 9 ευρώ (το χρεώνουν, ξεχωριστά). Η σκορδαλιά, στο 1 ευρώ.
Η κάβα: Ρετσίνες Μαλαματίνα, Γεωργιάδη, Αμπελίσιους και Κεχριμπάρι, ξηρό κρασί Λήμνου και χύμα βιολογικό Μοσχοφίλερο Νέας Μεσήμβριας. Τσίπουρο Λαζαρίδη και Τυρνάβου και ούζα κάθε λογής.
Επιπλέον πληροφορίες: Ανοιχτά: Δ.-Κ. 10.30 – 19.30. Καταστήματά τους λειτουργούν, επίσης, στην παραλιακή οδό Κουντουριώτου 6 και στον Εύοσμο.
Τα μπακαλιαράκια του Αρίστου
Κατούνη 3 & Φασιανού 2,
Tηλ.: 2310-548.668.