Την τελευταία θέση, την 29η, μεταξύ των ανεπτυγμένων οικονομιών καταλαμβάνει η Ελλάδα στη φετινή έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (World Economic Forum) για τη Δίκαιη Ανάπτυξη, τάση μάλιστα που παρατηρείται όχι μόνο φέτος, αλλά συνολικά τα τελευταία πέντε χρόνια. Η Ελλάδα μετά βίας περνά τη βάση στους επτά βασικούς πυλώνες που αξιολογούνται στην έκθεση, ενώ σε διάφορους υποπυλώνες λαμβάνει βαθμό κάτω από τη βάση, όπως για παράδειγμα σε ό,τι αφορά την ανταποδοτικότητα των υψηλών φόρων.
Ενδεικτικά είναι όσα αναφέρονται στην έκθεση ειδικά για την Ελλάδα: «Αρκετές αναπτυσσόμενες οικονομίες συγκεντρώνουν υψηλότερη βαθμολογία από την Ελλάδα, γεγονός που καταδεικνύει την επιτακτική ανάγκη να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις, καθώς η χώρα παλεύει να αναδυθεί από τη βαθιά οικονομική κρίση. Στις προτεραιότητες περιλαμβάνονται οι μεταρρυθμίσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα, προκειμένου να βελτιωθούν οι απόφοιτοι και να μειωθεί το χάσμα ανάμεσα σε φοιτητές με διαφορετικό κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο. Επιπλέον, περιλαμβάνεται η αντιμετώπιση των υψηλών επιπέδων διαφθοράς και της γραφειοκρατίας, που αναστέλλουν τη δημιουργία επιχειρήσεων και την ανάπτυξη. Τέλος, θα πρέπει να δοθούν κίνητρα στις επιχειρήσεις προκειμένου να δημιουργήσουν καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης και να διευρυνθεί η φορολογική βάση προς όφελος του κρατικού κορβανά».
Η βαθμολογία που λαμβάνει η Ελλάδα σε μια κλίμακα από το 1 έως το 7, όπου το 1 αντιστοιχεί στη χειρότερη επίδοση και το 7 στην καλύτερη, είναι ανά πυλώνα η ακόλουθη:
• Εκπαίδευση και δεξιότητες: η συνολική βαθμολογία είναι 4,85, με την Ελλάδα να λαμβάνει για παράδειγμα βαθμό 5,88 σε ό,τι αφορά την πρόσβαση, αλλά μόλις 3,81 σε ό,τι αφορά την ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος.
• Βασικές υπηρεσίες και υποδομές: η γενική βαθμολογία είναι 4,75 με την ποιότητα των υποδομών να συγκεντρώνει βαθμολογία 4,18 και την ποιότητα του συστήματος υγείας 3,87.
• Διαφθορά και μη ανταγωνιστική αγορά: ο βαθμός της Ελλάδας είναι μόλις 3,53. Η Ελλάδα μάλιστα παίρνει βαθμό 2,83 σε ό,τι αφορά τη μεροληψία των πολιτικών. Εν προκειμένω, όσο πιο κοντά στο 1 βρίσκεται ο βαθμός, τόσο πιο μεροληπτικοί δείχνουν οι πολιτικοί προς εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων.
• Χρηματοδότηση των επενδύσεων στην πραγματική οικονομία: ο βαθμός είναι ακριβώς στη βάση, 3,50, λόγω της γνωστής μειωμένης πρόσβασης των επιχειρήσεων σε δανεισμό.
• Ιδιοκτησία ακινήτων και επιχειρηματικότητα: η γενική βαθμολογία είναι μόλις 3,61, λόγω κυρίως των πολλών εμποδίων στην έναρξη επιχείρησης, συνεπεία της γραφειοκρατίας.
• Απασχόληση και αμοιβές: η γενική βαθμολογία είναι 3,66 με πολύ χαμηλές επιδόσεις σε ό,τι αφορά την αποφυγή της διαρροής ταλέντων (2,59), την προστασία των εργαζομένων (2,25), αλλά και τη σύνδεση των αμοιβών με την παραγωγικότητα (3,72).
• Δημοσιονομικοί πόροι: η βαθμολογία είναι εξαιρετικά χαμηλή, μόλις 3,58, καθώς διαπιστώνεται ότι η φορολογία λειτουργεί ως αντικίνητρο στην εργασία και στις επενδύσεις, ενώ την ίδια ώρα καταγράφεται χαμηλή αποτελεσματικότητα στην παροχή δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών (βαθμός 2,46). Με άλλα λόγια, στην έκθεση καταγράφεται η χαμηλή ανταποδοτικότητα των φόρων.