Το ΔΝΤ μένει – φεύγει

1' 46" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η συζήτηση περί συμμετοχής ή μη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο πρόγραμμα δανεισμού της χώρας μας έχει ήδη βαθύ παρελθόν. Ειδικά από τον Ιανουάριο του 2015, οπότε και ανέλαβαν την εξουσία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (δύο χρόνια πριν, αστεία αστεία), το ΔΝΤ φεύγει – μένει. Το κακό είναι πως όλο αυτό είναι μια συζήτηση που γίνεται χωρίς τον ξενοδόχο. Μόλις ο τελευταίος μπει στην κουβέντα είναι σαν να έχουμε κάνει μετωπική με τοίχο: την πραγματικότητα.

Πάνε λίγες εβδομάδες που απογευματινή εφημερίδα φίλα προσκείμενη στην κυβέρνηση θριαμβολογούσε, με ρεπορτάζ μάλιστα, πως ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δείχνει θετικός στην αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα. Δύο τινά: ατυχής παρερμηνεία δηλώσεων ή σκόπιμη παρερμηνεία για δημιουργία εντυπώσεων στο εσωτερικό υπέρ της κυβέρνησης.

Υπάρχει βέβαια και μια τρίτη εκδοχή: ο κ. Σόιμπλε να ακολουθεί όντως τακτικισμούς «ζεστού – κρύου», για λόγους που ξέρει ο ίδιος, κι εμείς να σπεύδουμε να πέσουμε στην παγίδα που μας στήνει με τον ενθουσιασμό του άπειρου και, κυρίως, του φαντασιόπληκτου, ο οποίος συνεχίζει να ταυτίζει τις επιθυμίες του με την πραγματικότητα.

Τώρα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επανέρχεται με μια σαφή προειδοποίηση: εάν αποχωρήσει το ΔΝΤ, το γερμανικό Κοινοβούλιο δεν θα αποδεχθεί νέο πρόγραμμα – που σημαίνει χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ. Το τελευταίο μοιάζει να το προωθεί όπως και όσο μπορεί ο κ. Σόιμπλε (όχι επειδή είναι… διαβολικός ή διεστραμμένος αλλά, απλούστατα, επειδή αυτό θεωρεί πως συμφέρει τη Γερμανία και ίσως την Ευρωζώνη). Το είχε θέσει και το δραματικό καλοκαίρι του 2015 (τότε είχε μιλήσει για «προσωρινή έξοδο») και το χαρτί αυτό επαναφέρει κάθε τόσο, σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται – και του δίνουμε εμείς οι ίδιοι. Η φράση «το ευρώ δεν είναι φετίχ», που είχε εκστομίσει ο κ. Τσίπρας αντιπολιτευτικά, δεν ακούγεται πια. Αντιδρούν, φυσικά, οι κυβερνώντες –όχι μόνον στις όντως ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται από το εξωτερικό αλλά σε όλο αυτό το οικοδόμημα που λέγεται Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς με αυτή την αντίληψη έχουν ανατραφεί πολιτικά– όμως «παίζουν μπάλα», έστω κακήν κακώς. Εάν ωστόσο, μετά τις θυσίες επτά χρόνων και το δικό τους «ξεβράκωμα», επιμείνουν σε αυτή την ολέθρια εμμονή με την απομάκρυνση του ΔΝΤ, κάτι τέτοιο πια θα ισοδυναμεί με αυτοκτονία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή