Αν το θέμα με την παράταση του ορίου ηλικίας για τους ανώτατους δικαστικούς και πέραν του 67ου έτους, αποτελούσε μία προσέγγιση του τύπου, κάποιοι θέλουν να μείνουν παραπάνω, γιατί η εξουσία είναι γλυκιά και ο εν ενεργεία, είναι αλλιώς σε σχέση με τον συνταξιούχο, το πράγμα δεν θα έπαιρνε αυτές τις θεσμικές διαστάσεις που πλέον αγγίζουν ευθέως θέματα συνταγματικής τάξεως.
Κανείς δεν θα ασχολιόταν, αν οι δικαστικοί θέλουν να μείνουν ως τα 80 η ισοβίως, όπως οι μητροπολίτες, αν δεν ήταν τόσο ρητή και κατηγορηματική η διάταξη του συντάγματος, που ορίζει ότι μόλις συμπληρώσουν το 67ο έτος της ηλικίας τους πρέπει να πηγαίνουν στο σπίτι τους.
Και ενώ το σύνταγμα το προβλέπει ξεκάθαρα, η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου επανέρχεται στο θέμα αυτό, το οποίο η ίδια έχει ανακινήσει προ μηνών, αποκαλύπτοντας ότι ετέθη κατά τη συνάντηση της ηγεσίας της δικαιοσύνης με τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου, και μάλιστα τώρα συγκαλεί την Ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου για να πάρει επί αυτού θέση.
Και αν η θέση που καλείται να λάβει η Ολομέλεια αφορούσε στο τι μπορεί να αλλάξει- πράγμα θεμιτό- ενόψει της μελλοντικής αναθεώρησης του συντάγματος, ούτε ψόγος θα υπήρχε, ούτε τέτοιας έκτασης αντιδράσεις από τα λοιπά ανώτατα δικαστήρια, τον νομικό κόσμο, τους καθηγητές του συνταγματικού δικαίου, τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τον ίδιο τον υπουργό της Δικαιοσύνης.
Ομως το θέμα που τίθεται προς κρίση στη Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου μεθαύριο, Πέμπτη, με πρωτοβουλία της Προέδρου του Δικαστηρίου Βασιλικής Θάνου είναι τι μπορεί να γίνει τώρα. Με άλλα λόγια, ποια νομική προσέγγιση μπορεί να υπάρξει, ώστε αυτό που λένε όλοι (δικαστικές ενώσεις, δικηγορικοί σύλλογοι, συνταγματολόγοι και λοιποί) ότι το Σύνταγμα δεν μπορεί στο θέμα αυτό να παρακαμφθεί, διότι θα έχουμε εκτροπή, να ερμηνευθεί αλλιώς. Και εν τέλει να ανοίξει ο δρόμος, ώστε να υπάρξει πίεση στην κυβέρνηση να νομοθετήσει – κατά παράβαση του συντάγματος- για να μείνουν και κάποια χρόνια ακόμα ανώτατοι δικαστικοί και πρωτίστως η Πρόεδρος του ΑΠ που φεύγει τον Ιούνιο.
Ευλόγως θα αναρωτηθεί κάποιος. Γιατί τέτοια επιμονή από την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, αφού το λένε όλοι, πως δεν γίνεται το Σύνταγμα, τώρα να παρακαμφθεί. Αλλο αν η διάταξη αυτή αλλάξει, αν το αποφασίσουν τα κόμματα σε μελλοντική αναθεώρηση.
Απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι δύσκολο να δοθεί. Πέραν όμως της κυρίας Θάνου που έχει προφανή λόγο να επιθυμεί την παράταση του ορίου ηλικίας για να αποφύγει τη συνταξιοδότησή της τον Ιούνιο, εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως κάποιοι δικαστές στον Αρειο Πάγο συντάσσονται με την άποψη, ότι οι ρητές συνταγματικές διατάξεις δεν είναι και τόσο ρητές και μπορούν να παρακαμφθούν.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η θέση αυτή, εδράζεται επί της ουσίας σε άλλα κίνητρα.
Οτι δηλαδή κάποιοι επιθυμούν να μείνουν προσβλέποντας στις ικανοποιητικές αποδοχές των εν ενεργεία δικαστικών και αποφεύγοντας τις πολύ μικρότερες συντάξεις των επιτίμων.
Θα ήταν πραγματικά πλήγμα για τους θεσμούς και τη δημοκρατία μας αν ανώτατοι δικαστικοί είχαν φθάσει ως εκεί, την ώρα που χιλιάδες συμπολίτες μας εργάζονται δίχως να πληρώνονται, στηρίζοντας ιδιωτικές επιχειρήσεις και όχι θεσμικές θέσεις με τη βαρύτητα της ιδιότητας των ανωτάτων δικαστών.
Πάντως, με δεδομένη την ξεκάθαρη θέση της Ενώσεως των Δικαστών τόσο του Συμβουλίου της Επικρατείας όσο και του Ελεγκτικού Συνεδρίου (τα δύο ανώτατα δικαστήρια) ότι είναι εκτροπή η όποια παράκαμψη του συντάγματος στο θέμα της αποχώρησης των ανώτατων δικαστών, εκτιμάται ότι σχεδόν είναι αδύνατον να υπάρξει ρύθμιση, τώρα, κατά παράβαση του Συντάγματος.
Διότι οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας, το είπανε καθαρά. Αν υπάρξει ρύθμιση θα πέσει την άλλη μέρα ως αντισυνταγματική. Και μάλιστα έφεραν και παραδείγματα από ανώμαλες – πολιτικά εποχές- (δικτατορία Μεταξά και επταετία) όπου κάποιοι «πείραξαν» τα όρια ηλικίας των δικαστών για να ξεκαθαρίσουν κάποιους από τη δικαιοσύνη και εισέπραξαν καταδίκες αντισυνταγματικότητας από το ΣτΕ.
Μετά ταύτα, η κυβέρνηση δεν έχει λόγους να υποστεί μία βαριά ήττα αντισυνταγματικότητας μετά από εκείνη που εισέπραξε για τις τηλεοπτικές άδειες, και για το λόγο αυτό ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, δημόσια το έχει ξεκόψει. Το ίδιο και ο προκάτοχός του Νίκος Παρασκευόπουλος.