Εξαιρετικά χρήσιμη για τον μετριασμό των επιπτώσεων της νόσου του Πάρκινσον φαίνεται ότι είναι η τακτική σωματική άσκηση, η οποία, σε συνδυασμό με τη σωστή φαρμακευτική αγωγή, μπορεί να βελτιώσει σε σημαντικό βαθμό την ποιότητα ζωής των πασχόντων. «Οσο νωρίτερα ξεκινήσει ο ασθενής να ασκείται μετά τη διάγνωση και όσο μεγαλύτερη είναι η ένταση της άσκησής του, τόσο καλύτερα θα είναι ο ίδιος», ανέφερε η Μέριλιν Μόφατ, φυσιοθεραπεύτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, τονίζοντας ότι «πολλές διαφορετικές δραστηριότητες έχουν αποδειχθεί ευεργετικές, μεταξύ των οποίων η ποδηλασία, το μποξ, ο χορός και το περπάτημα».
Ωστόσο, προσέθεσε ότι «κανείς δεν μπορεί να πει στους ανθρώπους με Πάρκινσον τι μπορούν και πρέπει να κάνουν, αν δεν πάνε πρώτα εκείνοι σε έναν φυσιοθεραπευτή». Η τακτική άσκηση μπορεί να βελτιώσει αισθητά τη στάση του σώματός τους και την ευκαμψία των μυών και των αρθρώσεων τους, να μειώσει τη δυσκαμψία, να αυξήσει την ικανότητά τους να περπατούν γρηγορότερα και ασφαλέστερα και γενικότερα να μειώσει τη δυσκολία τους να ανταποκρίνονται στις καθημερινές υποχρεώσεις τους. Οσοι συμμετέχουν σε προγράμματα άσκησης που σκοπεύουν να μετριάσουν τα συμπτώματα της ασθένειας και ίσως να επιβραδύνουν την εξέλιξή της «μπορούν να λειτουργήσουν ανεξάρτητα σε μεγαλύτερο βαθμό, έχουν εντονότερα αισθήματα ευεξίας και γενικότερα είναι πιο χαρούμενοι για την ποιότητα ζωής τους», ανέφερε συγκεκριμένα η Μόφατ.