500 λέξεις με τον Παναγιώτη Βλάχο

500 λέξεις με τον Παναγιώτη Βλάχο

1' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Παναγιώτης Βλάχος (1961) είναι οικονομολόγος και συγγραφέας. Το μυθιστόρημά του «Το blues της ανεργίας» κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Κέδρος».

Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;

«Εγκώμιο για τον Ερωτα» (Αλέν Μπαντιού), «Τα Ποιήματα», (Θωμάς Γκόρπας), «Ανεξέλεγκτα στοιχεία» (Στεφάν Οσμόν), «Περί μνήμης» (Κωστής Παπαγιώργης).

Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;

Μάλλον ο Πουαρό της Αγκαθα Κρίστι, μήπως τελικά μπορέσω και κατανοήσω κάποιες λεπτές αποχρώσεις από τα κίνητρα των ανθρώπων στις οριακές τους στιγμές.

Με ποιον συγγραφέα θα θέλατε να δειπνήσετε;

Να επαναλάβω ένα δείπνο με τον Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ, όχι πλέον στην Ελλάδα αλλά κάπου στη ζούγκλα της Τσιάπας, για να συνεχίσουμε εκείνη τη συζήτηση που αφήσαμε κάποτε στη μέση.

Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;

Τα βιβλία δεν με θυμώνουν. Οι άνθρωποι ναι, τα βιβλία ποτέ. Με τα χρόνια, πάλι, έχω γίνει επιλεκτικός στα βιβλία που διαβάζω.

Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;

Αρκετά βιβλία. Ενδεικτικά αναφέρω το «Κόκκινο και γυμνό» του Γιάννη Γρηγοράκη και τη «Λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων» του Ζαν-Μισέλ Γκενασιά.

Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;

Είναι κάμποσα. Δεν ντρέπομαι, αλλά αισθάνομαι αμήχανα. Εστω. Θα πω τον «Δον Κιχώτη», ολοκληρωμένο. Τον έχω διαβάσει μόνο τμηματικά.

Γιατί διαλέξατε τον τίτλο «To blues της ανεργίας»;

Γιατί τα blues ως τραγούδια είναι μακρόσυρτα, όπως και η ανεργία. Γιατί ακούω μπλουζ, γιατί τα μπλουζ απαιτούν συνήθως τον ιδιαίτερο ρυθμό του καθενός μας. Και στο βιβλίο ο κάθε ήρωας έχει τον δικό του ρυθμό.

Οι ήρωές σας ζουν στα Εξάρχεια· νοσταλγούν κάτι που έζησαν κάπου αλλού;

Τα Εξάρχεια δεν είναι δα και κανένας μεταφυσικός χώρος. Εχουν σίγουρα την ιδιαιτερότητά τους, που ορίζεται κάθε φορά από την εποχή. Είναι επίσης ο χώρος όπου δυνητικά θα μπορούσε να συμβεί το οτιδήποτε. Αν κατάλαβα κάτι από τους ήρωες του βιβλίου μου, ήταν πως δεν νοσταλγούν κάτι που ήδη έχει χαθεί, αλλά κυρίως εκείνο που ακόμα δεν έχει βρεθεί. Η νοσταλγία, δηλαδή, για τους ήρωές μου, είναι μια κίνηση προς τα εμπρός.

Εχετε Facebook, Twitter κ.λπ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;

Δεν γράφονται βιβλία μέσω Διαδικτύου. Ακόμη και αν παρέχει υλικό. Απαιτείται άλλη διαδικασία. Ωστόσο το Διαδίκτυο μου έδωσε τη δυνατότητα να έρθω σε επαφή με ανθρώπους και κείμενα που σε άλλους καιρούς θα ήταν δύσκολο. Οι ήρωες και οι χαρακτήρες πάντως των βιβλίων πλάθονται από την άμεση επαφή, σε φυσικούς χώρους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή