Εχει και η αθηναϊκή οπερέτα το κοινό της. Ενα κοινό πιστό, που την (παρ)ακολουθεί, όπου και αν παίζεται, σε κεντρικά θέατρα ή μικρότερες, περιφερειακές αίθουσες. Δηλώνει αμετάκλητα γοητευμένο από τις νοσταλγικές μελωδίες, τις οποίες βεβαιώνει ότι τραγουδούσαν στο σπίτι η μαμά και ο μπαμπάς. Οι νεότεροι θυμούνται τη γιαγιά και τον παππού. Ενα κοινό, που στο «γκαλά ελληνικής οπερέτας», το οποίο προσέφεραν στις 16 Δεκεμβρίου 2016 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών οι μουσικοί της Καμεράτας-Ορχήστρας Φίλων της Μουσικής υπό τον Γιώργο Πέτρου, σιγοτραγουδούσε τις πιο γνωστές από τις μελωδίες αυτές.
Δεν του δόθηκαν πολλές ευκαιρίες καθώς ο Πέτρου επέλεξε να κινηθεί μακριά από τη σίγουρη συνταγή επιτυχίας. Θέλοντας να αναδείξει τον πλούτο του ρεπερτορίου, προσέφερε αρκετές λιγότερο δημοφιλείς μουσικές σελίδες. Υπήρχαν, φυσικά, τα αναμενόμενα αποσπάσματα από τον «Βαφτιστικό» και τους «Απάχηδες των Αθηνών». Ομως, πλάι στους γνωστούς σκοπούς ακούστηκαν σελίδες από την οπερέτα «Πόλεμος εν πολέμω» του Σπυρίδωνος Σαμάρα και από τα «Παραπήγματα» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, όπως επίσης από τη «Χαλιμά» και το «Θέλω να δω τον πάπα» του ίδιου συνθέτη, έργα τα οποία κατά τα τελευταία χρόνια έχουν ξανάρθει στο φως χάρη σε παραγωγές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Ο ίδιος ο Πέτρου με την Καμεράτα παρουσίασαν το 2014 με επιτυχία μία ακόμη οπερέτα του Σακελλαρίδη, το «Πικ νικ», το οποίο, εύλογα, ξαναθυμήθηκαν.
Το πρώτο μισό της βραδιάς κύλησε μάλλον χαμηλόφωνα και νοσταλγικά, ενώ στο δεύτερο οι επιλογές βοήθησαν ώστε να ζωηρέψουν τα πνεύματα. Για το πανηγυρικό φινάλε φρόντισε το γνωστό εμβατήριο «Ψηλά στο μέτωπο περνούμε τον καιρό μας» από τον «Βαφτιστικό».
Διευθύνοντας ένα σύνολο με μόλις δεκαεπτά έγχορδα, εννέα πνευστά, άρπα και κρουστά, ο Γιώργος Πέτρου κατόρθωσε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση πολύ μεγαλύτερου ήχου, χάρη στον παλμό τον οποίο έδωσε στα βαλς, στις πόλκες και στα εμβατήρια. Επίσης, το μικρό σύνολο δεν έθεσε μείζονα προβλήματα στους μονωδούς. Οι πιο ισχυρές φωνές κινήθηκαν με άνεση στις περιορισμένες προκλήσεις της μουσικής, ενώ οι πιο αδύναμες κέρδισαν τις εντυπώσεις χάρη στη σκηνική παρουσία των ερμηνευτών. Η πάντα λαμπερή Μυρσίνη Μαργαρίτη, η κεφάτη Ελένη Σταμίδου, η εκφραστική Ειρήνη Καράγιαννη, ο σκηνικά άνετος και φωνητικά σίγουρος τενόρος Δημήτρης Πακσόγλου και o ομότεχνός του ανάλαφρα λυρικός Γιάννης Καλύβας φάνηκε να απολαμβάνουν τη συναυλία και μετέδιδαν την καλή διάθεση στο κοινό. Τους πλαισίωσε η καλά συντονισμένη χορωδία του Δήμου Αθηναίων, καλά προετοιμασμένη από τον Σταύρο Μπερή.