«Λόγος έργου σκιή» έλεγε ο Δημόκριτος. • Αν ζούσε σήμερα • και άκουγε τα λόγια με τα οποία μας έχουν φλομώσει πια οι κυβερνώντες μας • σίγουρα δεν θα τα χαρακτήριζε απλώς «σκιά» των έργων τους. • Κάνει σκιά το ανύπαρκτο; •
Κάτι άλλο θα τους συμβούλευε ο Δημόκριτος: • «Μη πάνυ επέτρεπε τη γλώσση» • – οπότε θα πιάναν δουλειά τα επίσημα και τα εν κρυπτώ στο Διαδίκτυο σιτιζόμενα τρολ των συριζαίων. • «Το φερέφωνο του Σόιμπλε». • Μπορεί και των καναλαρχών. •
Αν και πιθανότερο είναι να βούλωνε ο αρχαίος σοφός μπροστά στο φαινόμενο. • «Χλωμό συριζαίο γλώσσα διχαλωτή έχει» • μπορεί μόνο να αποφαινόταν • σαν τον ινδιάνο στο Λούκυ Λουκ του Γκοσινί. • Διότι μπροστά σε τέτοια διχαλωτή γλώσσα • αποτυπωμένη από κορυφής έως ονύχων τούτου του γκουβέρνου • παθαίνει παρακρούσεις όχι μόνο ο Ελλην Μήτσος του αειθαλούς Κώστα Μητρόπουλου • αλλά και αυτό τούτο το Γιούρογκρουπ να ’ούμε. •
Ελπίζω να μην αναρωτιέται κανείς ποία η αφορμή, παρακαλώ, για τα ανωτέρω. • Ακούστε, αγαπητέ ανύπαρκτε, τι δηλώνει σήμερα οιοσδήποτε κυβερνητικός • και αναμείνατε ολίγον τι διά το αλλότριον • – συνήθως και το αλούτερον. • Να το, να το, πετιέται. •
Οπότε «όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά». • Σαν τη «διαπραγμάτευση». • Ή σαν το νευρικό σύστημα των Ελλήνων. • Κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες. •
«Διασταύρωσαν τα ξίφη τους». • «Οξύνεται η αντιπαράθεση». • «Ανοιξε τον ασκό του Αιόλου». • «Βάλτε μια άνω τελεία». • «Εμβληματικό». • «Στο κόκκινο η πολιτική αντιπαράθεση». • «Να πάρουμε μια μουσική ανάσα» • – αυτό ακόμα και ένα λεπτό μετά την έναρξη της εκπομπής του • το κουρασμένο παλικάρι. • Ο δ’ ηλίθιος κλισέ κλισέ λέγων βαδίζει. •
Ασε αυτό το «Καλό μεσημέρι», αυτό ρίζωσε. • Το ακούω πια και στο μανάβικο. • Το «Καλό απομεσήμερο» το παλεύει, • ενώ το «Καλό ηλιοβασίλεμα» δεν αποτολμήθηκε ακόμα, • αλλά πού θα τους πάει, • θα το καθιερώσουν κι αυτό. • Σαν να υποχωρεί όμως εκείνο το «Να σας ευχαριστήσω…» • που γρατζουνάνε εδώ και χρόνια. • Σαν να επανέρχεται το σωστό κι ευγενές • πλην καθόλου «εντυπωσιακό» θεωρηθέν κάποτε • «Σας ευχαριστώ…». • Στους πιο «ψαγμένους», να λέγεται. • Οι αφασικοί δεν κουνάνε ρούπι από τα κλισέ. • Τη γνώση τους • και τη φαντασία τους • τις εκφράζουν και τις διατυπώνουν στα άλλα τους ελληνικά. • «Μετά τις κινητοποιήσεις των συνταξιούχων, ελλοχεύει τώρα συνάντησή τους με τον πρωθυπουργό». • (Βρε, λες να κυριολεκτούσε ο μπαγάσας;) •
Σκέφτομαι τον Σπύρο Ευαγγελάτο στο φουαγιέ του Αμφι-θεάτρου του πάντα, με το πλακόστρωτο δάπεδο. • Με τις φωτογραφίες της πολυαγαπημένης του συντρόφου Λήδας Τασοπούλου τριγύρω. • Που του έφυγε τόσο πρόωρα • – όπως κι ο γιος του, όπως και το Αμφι-θέατρό του. • Σκέφτομαι το πάθος του με τα παραγνωρισμένα • ή και άγνωστα • θεατρικά κείμενα της γραμματολογίας μας που ξέθαψε. • Τη βαθιά γνώση και το μέτρο που χαρακτήριζαν τη νεωτερική του ματιά όταν πρωτοεμφανίστηκε ως σκηνοθέτης. • Σκέφτομαι την Ελλάδα που ήταν μια φορά. •
• Σε λίγο δεν θα μπορούμε να δημοσιεύουμε μια γνώμη. • Αφού οι ανεμόεσσες κεφαλές της Ενωσης Ανωτάτων Δικαστικών φτάσαν στο σημείο να θεωρούν «αχρείαστη» • ακόμα και ως «προσπάθεια επηρεασμού και παρεμπόδισης της ελεύθερης έκφρασης των μελών του» • την ελεύθερη έκφραση γνώμης όλων των άλλων δικαστικών ενώσεων • καθώς και επιφανών συνταγματολόγων, • πολιτικών κομμάτων, ακόμη και του υπουργού Δικαιοσύνης, • που εναντιώνονται στις αντισυνταγματικές επιδιώξεις του Αρείου ποοολύ Πάγου. • Αμα το άλας μωρανθεί • τι περιμένεις από τους λύσσα (στο αλάτι) ψημένους. • Και καμένους.