Τον βηματισμό και τη στρατηγική της, υπό το πλαίσιο νέων δεδομένων που διαμορφώθηκαν μετά το προχθεσινό Eurogroup, αναζητεί η κυβέρνηση. Για την Αθήνα κάθε άλλο παρά εύκολες είναι οι επιλογές, καθώς η πίεση για άμεση νομοθέτηση επιπλέον μέτρων για την περίοδο μετά τη λήξη του τρέχοντος μνημονίου δεν εκδηλώθηκε μόνο από το ΔΝΤ, αλλά από το σύνολο των εκπροσώπων των θεσμών. Ετσι, η κυβέρνηση εισέρχεται στο νέο τοπίο χωρίς τις συμμαχίες στις οποίες ήλπιζε και χωρίς να έχει εξασφαλίσει ισχυρή συμπαράσταση στην επιδίωξή της για πολιτική λύση. Η προχθεσινή συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης δεν απέδωσε καρπούς όσον αφορά τον σχεδιασμό ενός οδικού χάρτη με τα επόμενα βήματα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην άρση της αποτελμάτωσης της διαπραγματευτικής διαδικασίας για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. Ετσι, πέραν του τι μέλλει γενέσθαι για την περίοδο μετά το 2018, παραμένουν οι διαφορές στα εργασιακά, στην ενέργεια και στο δημοσιονομικό κενό του 2018, οι οποίες, όσο και αν η κυβέρνηση τις παρουσιάζει ως άνευ σημασίας και εύκολες στη γεφύρωσή τους, εξακολουθούν να αποτελούν εμπόδιο.
Σε υψηλούς τόνους, συνεργάτες του πρωθυπουργού διαμηνύουν ότι δεν έχει μετατοπιστεί κατ’ ελάχιστον η θέση που ο ίδιος διατύπωσε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να νομοθετήσει ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα για μετά το 2018. Τονίζουν, μάλιστα, ότι στο «οπλοστάσιό» της η κυβέρνηση έχει τα ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα της πορείας της ελληνικής οικονομίας, τα οποία δεν μπορούν να μη συνεκτιμηθούν στις συζητήσεις με τους εταίρους και στη λήψη αποφάσεων. Και ενώ η μεγάλη απόσταση για την επίτευξη συμφωνίας παραμένει, στην κυβέρνηση αναγνωρίζουν ότι ο παράγων χρόνος είναι σημαντικός, καθώς οι ίδιοι έχουν τονίσει τη σημασία τού να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση το αργότερο μέχρι στις αρχές Μαρτίου, προκειμένου η Ελλάδα να καταφέρει να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Στελέχη κοντά στον πρωθυπουργό εκτιμούν ότι ο χρόνος είναι αρκετός για να κλείσει η αξιολόγηση έγκαιρα και τοποθετούν τις εξελίξεις σε επίπεδο βούλησης των εμπλεκόμενων μερών. Ωστόσο, η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει τη δική της παράδοση στην υπέρβαση χρονοδιαγραμμάτων που θέτει, με τελευταίο αυτό για ολοκλήρωση της αξιολόγησης μέχρι τις 5 του περασμένου Δεκεμβρίου.
Από το πρωθυπουργικό περιβάλλον μεταφέρεται η εκτίμηση πως και η άλλη πλευρά, αυτή των εταίρων, πιέζεται χρονικά και ότι όλοι επιθυμούν να κλείσει η αξιολόγηση σύντομα, καθώς δεν θέλουν την αναζωπύρωση του «ελληνικού ζητήματος» σε μια περίοδο που, ούτως ή άλλως, η Ευρώπη αντιμετωπίζει σειρά από προκλήσεις. Παράλληλα, η Αθήνα εκτιμά ότι το ΔΝΤ είναι πιο κοντά σε μια απόφαση να μη συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, οπότε είναι καθαρά ευρωπαϊκή υπόθεση η εξεύρεση λύσης. Εάν, ωστόσο, αυτή η ανάγνωση των δεδομένων αποδειχθεί λανθασμένη, η ελληνική πλευρά κινδυνεύει να εγκλωβιστεί σε μια παρατεταμένη διαπραγμάτευση, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τη διατήρηση της εύθραυστης ισορροπίας της ελληνικής οικονομίας. Ο κ. Τσίπρας αναμένεται να επιδιώξει ενίσχυση των φωνών συμπαράστασης προς τις ελληνικές θέσεις στις επαφές που θα έχει σήμερα στη Λισσαβώνα, στη συνάντηση των ηγετών των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Ο κύκλος πολιτικών επαφών θα συνεχιστεί την επόμενη Παρασκευή, στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στη Μάλτα.
Εσωκομματικά
Στο εσωτερικό μέτωπο, η κυβέρνηση κλιμακώνει την αντιπαράθεση με τη Ν.Δ. Το γραφείο του πρωθυπουργού κάλεσε χθες τον κ. Μητσοτάκη να πάρει θέση αναφορικά με τα μέτρα που ζητάει το ΔΝΤ, αναφέροντας ότι όσα ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης λέει θα μείνουν στα χαρτιά, «όπως και οι ακραίες απαιτήσεις του ΔΝΤ». Ωστόσο, η διάχυση αβεβαιότητας, που επιτείνεται όσο καθυστερεί η επανάληψη των διαπραγματεύσεων, επαναφέρει στο προσκήνιο τη συζήτηση για πιθανές πολιτικές εξελίξεις.