To ευρύτερο κοινό έχει την εικόνα ενός ρομάντζου. Τον έρωτα ανάμεσα στον Χίθκλιφ και την Κάθριν. Τα «Ανεμοδαρμένα ύψη» της Εμιλι Μπροντέ δεν είναι μόνον η ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, αλλά και μια ιστορία εκδίκησης που διέλυσε δύο σπίτια, με χαρακτήρες περίεργους, τολμηρούς για την εποχή τους (1845), ένα σκοτεινό έργο γραμμένο από μια γυναίκα για γυναίκες βίαιες και για άνδρες που εκδικούνται. Ηταν οι πρώτες σκέψεις από την ανάγνωση της ιστορίας που γέννησαν την ιδέα στον Γιάννη Καλαβριανό να μεταφράσει, να διασκευάσει και να σκηνοθετήσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το εμβληματικό κλασικό έργο της αγγλικής λογοτεχνίας.
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος του έδωσε την ελευθερία να συσπειρώσει μια ομάδα καλλιτεχνών – ανάμεσά τους, τη δασκάλα του Εφη Σταμούλη (υπηρέτρια-αφηγήτρια) και «μετανάστες» δημιουργούς που επιστρέφουν στη γενέθλια πόλη για το σκηνοθετικό εγχείρημα αυτής της «σύγχρονης τραγωδίας»: τον Γιώργο Γλάστρα, που ενσαρκώνει τον Χίθκλιφ (απέναντι στη Μαριάνθη Παντελοπούλου ως Κάθριν), τον σκηνογράφο Γιάννη Θαβώρη, που ζει στο Λονδίνο και σκηνογραφεί όπερες στις μεγαλύτερες σκηνές της Ευρώπης, τη χορογράφο Αλεξία Μπεζίκη.
«Η Μπροντέ έχει συνθέσει έναν ιδιαίτερο κόσμο με κινηματογραφικά πλάνα, ένταση και καταιγιστικό ρυθμό. Η αφήγηση έχει στέρεη δομή και η δυσκολία να μεταπλάσεις ένα έργο 500 σελίδων σε 168 σε μια δίωρη παράσταση, χωρίς να κάνεις εκπτώσεις στην ιστορία, στο ψυχογράφημα των χαρακτήρων, στη δράση και στα πάθη δύο γενεών, κυρίως της δεύτερης που αποτελεί την ελπίδα για τη συνέχεια της ζωής, ήταν μια πρόκληση», επισημαίνει στην «Κ» ο Γ. Καλαβριανός.
Βασικός κορμός είναι ο έρωτας ανάμεσα στο εμβληματικό ζευγάρι. «Η Μπροντέ, επηρεασμένη από τον Μπάιρον, σκιαγραφεί τον Χίθκλιφ, έναν βυρωνικό σατανικό χαρακτήρα, που κινείται σε ακραία συναισθήματα, και μια ατίθαση Κάθριν. Δύο σαρωτικούς ανθρώπους που δεν συναντήθηκαν ποτέ».
Η παράσταση μεταφέρει τον στοιχειωμένο έρωτα που εκτυλίσσεται στα δύο ερειπιώδη σπίτια του Γιόρκσαϊρ. Η «φρέσκια, ελεύθερη εκδοχή που κρατάει τη δομή, μεταφέροντας το άρωμα και το απόσταγμα της εποχής», ήταν το κίνητρο για τον Γιάννη Θαβώρη να υπογράψει για πρώτη φορά σκηνογραφική του δουλειά στη γενέτειρα. Βασικό στοιχείο της προσέγγισης είναι η ευέλικτη μετάβαση από τη μια σκηνή στην άλλη και η σχέση των δύο σπιτιών.
«Με ενδιέφερε να απεικονίσω τα δύο σπίτια στη σκηνή, αλλά ταυτόχρονα να μην είμαστε υπόδουλοι ενός ρεαλισμού που θα μας δυσκολεύει στη μετάβαση. Καταλήξαμε σε μια αφαιρετική λύση, σε ένα σκηνικό, σαν θραύσματα που συγκρούστηκαν. Ξεριζωμένα πατώματα και ταβάνια, δυο υπονοήσεις σπιτιών με έπιπλα να εικονοποιούν το δίπολο, τη σύγκρουση δύο κόσμων».
Τα κοστούμια είναι της Αλεξάνδρας Μπουσουλέγκα και της Ράνιας Υφαντίδου, η μουσική –γράφτηκε ειδικά για το έργο– του Αγγελου Τριανταφύλλου, η δραματολογία του Αντώνη Σολωμού. Τους υπόλοιπους ρόλους ερμηνεύουν οι Αίγλη Κατσίκη, Αγγελική Νοέα, Ορέστης Παλιαδέλης, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Κωστής Ραμπαβίλας, Αρετή Σεϊταρίδου, Ορέστης Χαλκιάς.
Πρεμιέρα Σάββατο 11/2 στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.