Οδυσσέας, Πειρατής, Νιόβη, Περσέας. Τα ονόματά τους μαρτυρούν τον «Γολγοθά» που πέρασαν και τις μάχες που έδωσαν για να κρατηθούν στη ζωή. Τυφλωμένα από το ένα τους μάτι, με πληγές στο σώμα τους και με εμφανή τα σημάδια από την κακοποίηση, κάνουν εδώ και ένα μήνα μια νέα αρχή στο προσωρινό τους «σπίτι» στο Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο στο Μαρκόπουλο.
Φωτογραφία: Ελένη Αναγνωστοπούλου
Ο λόγος για 12 ιπποειδή που πέρασαν από μήνες μέχρι χρόνια σε ένα «κολαστήριο» στον Ασπρόπυργο, ανάμεσα σε μπάζα και σκουπίδια, περιμένοντας τη στιγμή που θα πουληθούν ή θα πεθάνουν. Φοβισμένα, αφυδατωμένα και σκελετωμένα, με ορισμένα από αυτά να λειτουργούν ως «μηχανές αναπαραγωγής», δεν απέκτησαν ποτέ το σήμα κατατεθέν των αλόγων, τον δυναμισμό και την αίσθηση ελευθερίας, καθώς παρέμεναν «αιχμάλωτα» στα χέρια του ιδιοκτήτη τους, ο οποίος τα εμπορευόταν είτε προς πώληση είτε για εξαγωγή σε χώρες που η σφαγή τους είναι νόμιμη.
Φωτογραφία: Ελένη Αναγνωστοπούλου
Την άκρη του νήματος στην κτηνωδία που συντελούνταν επί σειρά ετών βρήκε το σωματείο «Ιππόθεσις». Όταν τα μέλη του μετέβησαν, κατόπιν εισαγγελικής εντολής, στο χωράφι όπου κρατούνταν τα άλογα, προκειμένου να ερευνήσουν σχετικές καταγγελίες, αντίκρισαν ένα θέαμα αποκρουστικό.
Αλυσοδεμένο άλογο στο χωράφι στον Ασπρόπυργο. Τα περισσότερα από αυτά ήταν δεμένα με σχοινιά και καπίστρια που τα φορούσαν επι μήνες χωρίς να βγούν ποτέ.
«Ηταν ένας χώρος άθλιος, γεμάτος μυρωδιά από καμένα ζώα, υποσιτισμένα στα όρια του θανάτου, μεγαλόσωμα άλογα δεμένα με κοντή αλυσίδα από τον τοίχο, χωρίς φαγητό και νερό και χωρίς καμία κτηνιατρική περίθαλψη, ενώ δύο είχαν υποστεί τύφλωση», καταγγέλλει στην «Κ» η κ. Ρόζα Ρούσου που ίδρυσε το 2015 τον Πανελλήνιο Σύλλογο Προστασίας Ιπποειδών (ippothesis), με σκοπό την περίθαλψή τους, την βελτίωση της νομικής προστασίας τους, αλλά και την ευαισθητοποίηση των πολιτών.
Κατά την επίσκεψή της, συνοδεία αστυνομικού, στο τέλος του περασμένου Δεκεμβρίου, η κ. Ρούσσου καταμέτρησε 17 ιπποειδή και ένα γεράκι. Ωστόσο, όπως σημειώνει η ίδια, μέχρι να ολοκληρωθεί η κατάθεση στο αστυνομικό τμήμα Ασπροπύργου, ο ιδιοκτήτης πρόλαβε να εξαφανίσει κάποια.
Φωτογραφία: Ελένη Αναγνωστοπούλου
Τα ιπποειδή που είχαν απομείνει στον χώρο μεταφέρθηκαν, τελικά, με φορτηγό στο Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο, όπου πραγματοποιήθηκαν από ιππιάτρους οι απαραίτητοι έλεγχοι, ενώ ομάδα εθελοντών ανέλαβε την χορήγηση ορού και βιταμινών στα πιο αδύναμα και αφυδατωμένα. «Όλα τα άλογα βγήκαν αναιμικά, ενώ από τα 12 τα 11 έχουν προβλήματα κίνησης. Επίσης, ένα άλογο, ο Καρλίτο, εμφάνιζε καταθλιπτικά επεισόδια, με αποτέλεσμα να κοιμάται ακόμη και σήμερα με έναν αρκούδο για συντροφιά», δηλώνει η υπεύθυνη ευζωίας των ιπποειδών, κ. Τίνα Ψιμοπούλου.
Φωτογραφία: Ελένη Αναγνωστοπούλου
Αυτό που θυμάται χαρακτηριστικά είναι το πρώτο βράδυ. «Τα άλογα ήταν τόσο αφυδατωμένα που δεν προλαβαίναμε να γεμίζουμε τους κουβάδες με νερό. Μόλις μπήκαν στους στάβλους κάποια άρχισαν να ξαπλώνουν μάλλον για πρώτη φορά στην ζωή τους, ενώ άλλα έκαναν τούμπες από ευχαρίστηση μόλις είδαν το ροκανίδι».
Η Τίνα Ψιμοπούλου, η Μαρίλυ Ρουμιέ και ο Γιάννης Δανιόλος φροντίζουν καθημερινά για τη σίτιση, την καθαριότητα και την περίθαλψη των ιπποειδών – Φωτογραφία: Ελένη Αναγνωστοπούλου
Ωστόσο, δύο από τα άλογα δεν μπορούσαν για μέρες να σηκωθούν από μόνα τους, λόγω της ασιτίας και ακινησίας. Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του «Οδυσσέα», οι αρθρώσεις του οποίου ήταν τόσο αδύναμες, που χρειάστηκε να τοποθετηθεί στον στάβλο γερανός για να τον μετακινήσει.
Η επιμονή των εθελοντών αποδείχτηκε όμως πιο ισχυρή, με αποτέλεσμα πλέον να καταφέρνει να σηκωθεί μόνος του. Σωτήρια έχει αποδειχτεί όμως και η σιάτσου θεραπεία (μάλαξη) που η εθελόντρια Μαρίλυ Ρουμιέ προσφέρει στα ιπποειδή. Όπως δηλώνει στην «Κ» αυτό «συμβάλλει ενεργειακά για να μπορούν να σηκώνονται, βοηθάει στους κολικούς, στην καλύτερη λειτουργία ζωτικών οργάνων, όπως το συκώτι και τα νεφρά, αλλά και στο συναισθηματικό κομμάτι».
Μετά απο 38 ημέρες φροντίδας με κτηνιατρική περίθαλψη, φάρμακα, βιταμίνες και παυσίπονες ενέσεις ο Οδυσσέας καταφέρνει να ξαπλώσει και να σηκωθεί χωρίς τη βοήθεια των εθελοντών. Φωτογραφία: Ελένη Αναγνωστοπούλου
Το επόμενο στοίχημα για τα μέλη της οργάνωσης, που βάζουν κάθε μήνα από την τσέπη τους 1.500 ευρώ για τη φροντίδα των ζώων, (φύλαξη, τροφή, φάρμακα και εξετάσεις), είναι να γίνει η οριστική αφαίρεση από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη τους, ώστε να προχωρήσουν στις νόμιμες διαδικασίες για την υιοθεσία τους από ιδιώτες.
Φωτογραφία: Ελένη Αναγνωστοπούλου
«Ο σκοπός μας είναι πρωτίστως να βελτιωθεί η νομοθεσία, ώστε να μην μπορεί ανεξέλεγκτα ο οποιοσδήποτε να κάνει ιπποπαραγωγή, με σκοπό την πώληση και το κέρδος, χωρίς να τηρεί κανέναν κανόνα ευζωίας των συγκεκριμένων ζώων και κατά δεύτερον να μπει ένα τέλος στην ατιμωρησία των υπευθύνων», εξηγεί η κ. Ρούσου, εκφράζοντας την ελπίδα για τη δημιουργία βάσης δεδομένων με σκοπό την καταγραφή των ιπποειδών.
«Εχουμε την υπόσχεση από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης πως μέσα στο τρέχον έτος θα είναι έτοιμη η βάση δεδομένων, ώστε τα ιπποειδή να καταγράφονται, όπως και τα υπόλοιπα ζώα».
Σύμμαχοι στην προσπάθειά της «ippothesis» είναι μεταξύ άλλων καταστήματα με είδη ιππασίας και ιδιοκτήτες ιππικών ομίλων, που έχουν δωρίσει από χτένες μέχρι κουβέρτες, αλλά και μεμονωμένα άτομα, που επικοινωνούν μέσω της σελίδας της οργάνωσης στο Facebook, εκδηλώνοντας έμπρακτα την υποστήριξή τους.