Οι λαοί και οι πολίτες

2' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«​Γιατί δεν λέτε στον ελληνικό λαό την άποψή σας;» «Εδώ μιλάμε για το μέλλον της χώρας και για τις αντοχές του ελληνικού λαού». «Πρέπει να πάρετε θέση ενώπιον του ελληνικού λαού και μπροστά στο ελληνικό Κοινοβούλιο». «Εν πάση περιπτώσει, εγώ επαναλαμβάνω: Θα πάρετε επιτέλους καθαρή θέση; Σας ακούει ο ελληνικός λαός». «Εσείς δεν βρίσκετε να πείτε ούτε μία λέξη για να στηρίξετε τη χώρα σας σε αυτή την κρίσιμη προσπάθεια υπέρ του ελληνικού λαού! Αυτοί είσαστε!» «Εσείς θέλετε εκλογές για να παραδώσετε τον λαό και τη χώρα έρμαιο στα χέρια των πιο ακραίων εκ των δανειστών». «Θα διαπραγματευτούμε και θα πετύχουμε ό,τι καλύτερο για τον ελληνικό λαό».

Είκοσι οκτώ συνολικά ήταν οι αναφορές του πρωθυπουργού στον «λαό» στις τρεις παρεμβάσεις του στην πρόσφατη θυελλώδη συζήτηση για τα δάνεια των κομμάτων στη Βουλή. Τη λέξη «πολίτη» ή «πολίτες» την ανέφερε μόλις τρεις φορές. Η παρατήρηση δεν αφορά, φυσικά, μόνο τον κ. Τσίπρα. Η συντριπτική πλειοψηφία των εκπροσώπων μας, στις τοποθετήσεις τους από το βήμα ή τα τηλεοπτικά πάνελ, αναφέρεται σε εμάς ως τον «λαό», μια ιερή μάζα, έναν ομοούσιο, ενιαίο, αδιαίρετο πληθυσμό. Ο λαός είναι αφηρημένος, άμορφος, έννοια θολή και εύπλαστη. Οι πολίτες όμως έχουν περίγραμμα, είναι πολύ συγκεκριμένοι. Οσο ο λαός εξυμνείται στα παράθυρα, ο πολίτης στενάζει στα γκισέ. Ο λαός έχει πάντα το δίκιο με το μέρος του, αλλά ο πολίτης έχει συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Με τον όρο «ελληνικός λαός» αφήνεται τεχνηέντως στην κρίση του καθενός εάν συμπεριλαμβάνονται και οι μετανάστες. Ο Ελληνας πολίτης, όμως, μπορεί να κατάγεται από κάθε γωνιά του πλανήτη. Ο λαός είναι ένας συντριπτικός μέσος όρος, χωρίς τις φαντασμαγορικές αποχρώσεις που μας καθιστούν μοναδικούς. Οι πολίτες έχουν λόγο και φωνή και άποψη καταδική τους. Ο λαός είναι κατά δήλωσή τους κυρίαρχος, αλλά ο πολίτης είναι εκ των πραγμάτων κραταιός. Ο λαός είναι ο κατήγορος, ο πολίτης ο κατηγορούμενος. Ο λαός είναι ένα άθροισμα υπηκόων, που άγονται και φέρονται, οι πολίτες προσέρχονται στις κάλπες, είναι άθροισμα ατόμων. Ο λαός αρκείται στην κολακεία, ο πολίτης θέλει πράξεις. Πολίτες είναι όλοι: «Ο πιο σημαντικός θώκος είναι αυτός του πολίτη» είπε ο Μπαράκ Ομπάμα από την Αθήνα, ενώ ο Κεν Λόουτς αντήχησε σείοντας συθέμελα την Ευρώπη: «Πλήρωσα τις υποχρεώσεις μου και με το παραπάνω, και είμαι περήφανος γι’ αυτό. Δεν ζητώ ειδική μεταχείριση και κοιτώ τους γείτονες στα μάτια. Δεν δέχομαι ούτε ζητώ ελεημοσύνη (…) Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ είμαι πολίτης, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο». Η λέξη «λαός» μοιάζει να εκπλήρωσε την αποστολή της εδώ και δύο αιώνες εκφράζοντας τους ταπεινούς και τους καταφρονεμένους. Σήμερα βιώνει την παρακμή της. Μοιάζει πια να εκφέρεται από όσους δεν έχουν συμφέρον να κοιτάξουν στα μάτια τον διακριτό πολίτη.

Αλλά ίσως εδώ πρέπει να’ μαστε ευχαριστημένοι που δεν μας απευθύνονται ως «ντουνιάς».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή