Να λύσει κάβους για τελευταία φορά, πριν πάρει την άγουσα για να γίνει παλιοσίδερα στην Τουρκία, ετοιμάζεται το «Παναγία Τήνου». Το επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο, που παρέμενε μισοβυθισμένο στο κεντρικό λιμάνι του Πειραιά από πέρυσι το Πάσχα, ανέκτησε την πλευστότητά του και ξεκόλλησε από τον πυθμένα στο πλαίσιο της επιχείρησης διάσωσης και απομάκρυνσής του.
Το έργο, που ξεκίνησε στα τέλη Ιανουαρίου, έχει αναλάβει από τον ΟΛΠ η νέα ιδιοκτήτριά του Antipollution ΑΝΕ, η οποία απέκτησε και την κυριότητα έπειτα από σχετικό πλειοδοτικό διαγωνισμό.
Στην παρούσα φάση το πλοίο έχει ακόμα μικρή κλίση, καθώς συνεχίζεται η απάντληση των υδάτων που είχαν εισρεύσει μετά την προσωρινή στεγανοποίηση των υφάλων του από ειδικευμένους δύτες και τεχνικούς.
Πηγές, με συμμετοχή στην επιχείρηση απομάκρυνσης, διατυπώνουν στην «Κ» την εκτίμηση πως αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς και δεν μπορούν να αποκλειστούν απρόοπτα, το «Παναγία Τήνου» θα βρίσκεται έτοιμο για να ρυμουλκηθεί στα διαλυτήρια της Τουρκίας την επόμενη εβδομάδα. Θα πρέπει, όμως, πρώτα να γίνει η έκδοση των απαραίτητων διασυνοριακών αδειών και να διεκπεραιωθεί όλη η σχετική διαδικασία εξαγωγής. Το πλοίο θα πωληθεί κατά πάσα βεβαιότητα για scrap στην Τουρκία, αφού δεν είναι δυνατόν να διανύσει με ασφάλεια, ρυμουλκούμενο, μεγαλύτερη απόσταση στην κατάσταση που βρίσκεται.
Τo «Παναγία Τήνου» παρέμενε από τα τέλη του 2014 δεμένο στον Πειραιά, μπροστά από τον Αγιο Διονύσιο στην πύλη Ε3. Μνημείο μιας άλλης εποχής αλλά και των σύγχρονων αγκυλώσεων του Δημοσίου που δεν επέτρεψαν τη διάσωσή του νωρίτερα, πριν δηλαδή μπλοκάρει το λιμάνι αλλά και πριν απαξιωθεί εντελώς. Πολλοί άλλωστε το χαρακτήρισαν ως ένα ναυάγιο που περίμενε να συμβεί.
Αρχικά είχε γίνει επίσχεση εργασίας από ναυτικούς λόγω οφειλών δεδουλευμένων από την τότε πλοιοκτήτρια και στα τέλη του 2015 το ΝΑΤ προέβη στην αναγκαστική κατάσχεσή του, σύμφωνα με τις κείμενες περί ΝΑΤ διατάξεις, λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών. Το ναυάγιο έλαβε χώρα το πρωί της 26ης Απριλίου, Μεγάλη Τετάρτη του 2016, όταν άρχισε εισροή υδάτων, με αποτέλεσμα να «κάτσει» τελικά στη λάσπη του βυθού του λιμανιού.