Ισχυρό ανάχωμα σε ενδεχόμενη ανακίνηση του θέματος με τα όρια ηλικίας των δικαστών, που έλαβε εξαρχής θεσμικές διαστάσεις για την τήρηση του Συντάγματος, αποτέλεσαν οι δύο Ολομέλειες, δικαστών και εισαγγελέων του Αρείου Πάγου, που απέκλεισαν κάθε δυνατότητα ρύθμισης του θέματος σε παρόντα χρόνο. Η αποδοκιμασία που εισέπραξε και από τις δύο Ολομέλειες η πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου, η οποία έθεσε δημόσια το θέμα για άμεση ρύθμιση αύξησης των ορίων ηλικίας των ανώτατων δικαστών (η ίδια φεύγει τον προσεχή Ιούνιο), υπήρξε καθολική, καθώς το σύνολο των ανώτατων εισαγγελέων, συμπεριλαμβανομένης και της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου, τάχθηκε απέναντι στη θέση να υπάρξει ρύθμιση τώρα, με δεδομένη τη ρητή και απαγορευτική διάταξη του Συντάγματος.
Το ίδιο αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία, 40 έναντι 25, και η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, στην οποία η πρόεδρος του ανωτάτου δικαστηρίου τελικώς δεν έθεσε προς κρίση το αρχικό της ερώτημα για την ανάγκη άμεσης ρύθμισης του θέματος με τα όρια ηλικίας των δικαστών, με αποτέλεσμα ουσιαστικά να αποδοκιμαστεί στο σύνολό της η προσπάθειά της για παράκαμψη του Συντάγματος με άμεση ρύθμιση του θέματος, τόσο από τους αρεοπαγίτες όσο και από τους ανώτατους εισαγγελείς.
Και τούτο, διότι στο γενικό ερώτημα, αν πρέπει να αυξηθούν ή όχι τα όρια ηλικίας των δικαστών, οι 40 αρεοπαγίτες είπαν «όχι», ενώ οι 25 που είπαν «ναι» δεν χρειάστηκε –μετά την απόσυρση του αρχικού ερωτήματος Θάνου– να τοποθετηθούν για τη θέση της προέδρου του Αρείου Πάγου που ζητούσε ρύθμιση τώρα (ανάγκη για άμεση εναρμόνιση). Αυτή ήταν η διατύπωση στο αρχικό της ερώτημα το οποίο, υπό το κράτος των αντιδράσεων που εκδηλώθηκαν και μέσα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, τελικώς απεσύρθη και ουδέποτε ετέθη σε ψηφοφορία.
Μετά την έκδοση των αποφάσεων των Ολομελειών, υπήρξε γενική ανακούφιση μέσα στο δικαστικό σώμα, το οποίο επί μήνες παρακολουθεί με σκεπτικισμό και έντονο προβληματισμό τα τεκταινόμενα, ενώ και σημαίνοντες παράγοντες στον χώρο της Δικαιοσύνης, με ευρεία επιρροή στον νομικό και πολιτικό κόσμο, έλαβαν δημόσια θέση.
Ενδεικτική ήταν η τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Παν. Πικραμμένου, ο οποίος δήλωσε σχετικά για τις αποφάσεις των Ολομελειών του Αρείου Πάγου: «Απεδείχθη ότι υπάρχουν θεσμοί, έστω κι αν ροκανίζονται, και Ελληνες δικαστές που αντιστέκονται και δίνουν μήνυμα στους πολίτες, ότι δεν ενδιαφέρονται μόνον για την τσέπη τους αλλά πρωτίστως για τη συνταγματική νομιμότητα».
«Βλαπτική συζήτηση»
Την έντονη απαξία του για την ανακίνηση του θέματος για αύξηση των ορίων ηλικίας των δικαστών (ρητώς το Σύνταγμα ορίζει ότι οι δικαστές, μόλις συμπληρώσουν τα 67, φεύγουν) εκδήλωσε δημόσια σε ημερίδα της Εταιρείας Δικαστικών Μελετών και ο πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας της Προεδρίας της Δημοκρατίας Σωτήριος Ρίζος, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «η ανακίνηση του θέματος αυτού καταδεικνύει την απόλυτη έλλειψη ευστάθειας των θεσμών», ενώ χαρακτήρισε τη συζήτηση επ’ αυτού «τουλάχιστον παραφροσύνη και βλαπτική για τους θεσμούς». Οι αποφάσεις των δύο Ολομελειών, που «επικύρωσαν» τη δημόσια θέση που είχε λάβει κατ’ επανάληψη ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, ο οποίος είχε αποκλείσει κάθε πιθανότητα ρύθμισης για αύξηση των ορίων των δικαστών τώρα, τονίζοντας ότι η διάταξη του Συντάγματος είναι ρητή και απαγορευτική, εκτιμάται ότι έκλεισαν το θέμα που επί μήνες ταλανίζει τη Δικαιοσύνη και θέτει σε δοκιμασία τη θεσμική της εικόνα στους πολίτες και στην κοινωνία.
Μετά τις δύο αυτές αποφάσεις, η πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου θα αποχωρήσει τον προσεχή Ιούνιο συμπληρώνοντας το όριο ηλικίας που ρητώς προβλέπει το Σύνταγμά μας.