Γωνία Σόλωνος και Σίνα έχει εγκατασταθεί εδώ και πολύ καιρό μια άστεγη. Κάποια περίοδο είχε στολίσει τους τοίχους γύρω από το πρόχειρο στρώμα της με αφίσες, φωτογραφίες από περιοδικά, χάρτινα εικονίσματα, αν θυμάμαι καλά. Ολ’ αυτά έφυγαν όταν στο σημείο αυτό στήθηκαν σκαλωσιές και έγινε ένας ορισμένος καλλωπισμός του κτιρίου, κάτω απ’ το οποίο η εν λόγω άστεγη έχει βρει καταφύγιο.
Οταν έφυγαν οι σκαλωσιές, η γυναίκα επανήλθε. Χωρίς πολλούς στολισμούς αυτήν τη φορά αλλά με το στρώμα της, τα σκεπάσματα, τσάντες, σακούλες και διάφορα άλλα μικροαντικείμενα. Συχνά, όποτε σηκώνεται, διασχίζει τη Σόλωνος και ζητιανεύει έξω από τον φούρνο που βρίσκεται απέναντι ακριβώς ή ψαχουλεύει στους κάδους που βρίσκονται επί της οδού Σίνα. Το θεριστικό κρύο του φετινού χειμώνα, πάντως, δείχνει να την έχει καθηλώσει τις περισσότερες ώρες στη γωνία όπου έχει στριμώξει το λερό στρώμα της, κουκουλωμένη κάτω από τα σκεπάσματα.
Πάμε λίγα μέτρα πιο πέρα, στον πεζόδρομο της Μασσαλίας, ανάμεσα Σόλωνος και Ακαδημία: εξαρτημένα άτομα, στα έσχατα στάδια της εξαθλίωσης, αγοράζουν και «χτυπάνε» επιτόπου. Συχνά πέφτουν αναίσθητοι πάνω στις πλάκες του πεζοδρόμου για ώρες.
Περιπτώσεις όπως οι παραπάνω είναι διάσπαρτες σε όλο το αθηναϊκό κέντρο. Χρόνια τώρα. Και είναι ακόμη εδώ.
Συνεπώς, δεν ξέρω αν μας δουλεύει ο κ. Φλαμπουράρης ή απλώς λέει αυτό που τον βολεύει. Βλέπετε, όλ’ αυτά τα χρόνια, μια μόνιμη κατηγορία προς τους τότε κυβερνώντες ήταν πως απέχουν έτη φωτός από την κοινωνία, εγκατεστημένοι στη Φιλοθέη, στο Παλαιό Ψυχικό, στην Κηφισιά ή στο Κολωνάκι. Στην πλειονότητά τους, οι σημερινοί κυβερνώντες δεν έχουν τέτοια «αστικά κουσούρια». Αν δεν κάνω λάθος, ο ίδιος ο κ. Φλαμπουράρης κατοικεί στα Εξάρχεια. Σε κάθε περίπτωση, εδώ και χρόνια βλέπει τι γίνεται στους δρόμους του αθηναϊκού κέντρου.
Τότε, ως αντιπολίτευση, έβλεπε την εξαθλίωση, τώρα τι άλλαξε και δεν τη βλέπει; Εύκολη απάντηση: η εξουσία. Που σημαίνει: μπορεί να μένεις στην καρδιά των Εξαρχείων, αλλά να μη βλέπεις πέρα από τη μύτη σου. Να βλέπεις αυτό που σε βολεύει να βλέπεις.
Ντροπή τους πάντως· καπηλεύονται ακόμα τον ανθρώπινο πόνο πουλώντας αριστερή ευαισθησία.