«Το καλύτερο αποτέλεσμα των συναντήσεων του κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου θα είναι τα τεχνικά κλιμάκια να κατεβούν στην Αθήνα για να ξαναρχίσουν οι συνομιλίες τους με την ελληνική κυβέρνηση από εκεί από όπου διακόπηκαν», επέμεναν το μεσημέρι της Παρασκευής καλά πληροφορημένοι κύκλοι του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, σχολιάζοντας τις συνομιλίες του Ελληνα υπουργού Οικονομικών με εκπροσώπους των θεσμών στις Βρυξέλλες.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει αποφασίσει –εδώ και πολύ καιρό– ότι μία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι μάλλον αναπόφευκτη. «Το μόνο θέμα είναι το πότε και το πώς θα γίνει», υποστήριξε στην «Κ» ανώτατη πηγή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης από το Βερολίνο.
Ωστόσο, ο κ. Σόιμπλε αναμένεται να μεταφέρει την Τρίτη και στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκο Μητσοτάκη, την κοινή του θέση με το ΔΝΤ, ότι δηλαδή μια αναδιάρθρωση του χρέους χωρίς μέτρα θα λειτουργήσει ως αντικίνητρο προς τις ελληνικές κυβερνήσεις, όποιες και αν είναι. Μία πρόγευση του τι πιστεύει το αδελφό προς τη Ν.Δ. κόμμα της κ. Αγκελα Μέρκελ και του κ. Σόιμπλε, δείχνει και η ανάλυση του Ιδρύματος «Κόνραντ Αντενάουερ», σύμφωνα με την οποία: «Από την παράθεση επιχειρημάτων για την ελάφρυνση χρέους δεν είναι εμφανές πώς αυτή θα συμβάλει βιώσιμα στην κατάσταση της Ελλάδας: Η ίδια η πολύ κακή κατάσταση των θεσμών και της κεντρικής κυβέρνησης δημιουργεί την υπόνοια ότι ο όγκος του χρέους θα αυξηθεί και πάλι μετά την ελάφρυνση. Διότι για την ώρα λείπει από τους θεσμούς, όπως είναι οικοδομημένοι, και από τους πολιτικά κινούμενους πρωταγωνιστές η δυνατότητα να αξιοποιήσουν μια τέτοια παραχώρηση σε όφελος της χώρας…».
Το Ινστιτούτο των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών, όμως, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό το σημείο της κριτικής. Αφού σημειώνει ότι καμία από τις ελληνικές κυβερνήσεις δεν οικειοποιήθηκε τα προγράμματα προσαρμογής, καταλήγει: «…Η προσέγγιση στο αποφασιστικό σημείο είναι εμφανής, είτε πρέπει οι πολιτικά αρμόδιοι να ταυτισθούν με τη βαθιά μεταρρύθμιση που έχει ανάγκη η χώρα και να τη διαμορφώσουν πολιτικά οι ίδιοι, είτε να διακινδυνεύσουν –για μια ακόμα φορά– την έξοδο από την Ευρωζώνη. Και αυτό σε ένα εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το 2015 ευρωπαϊκό περιβάλλον…».
Το ελληνικό θέμα αν δεν λυθεί γρήγορα αναμένεται να επιδεινωθεί και άλλο μέσα στην προεκλογική εκστρατεία, καθώς η πιο συντηρητική πτέρυγα των Χριστιανοδημοκρατών το θεωρεί «προνομιακό πεδίο αντιπαράθεσης» με τον Μάρτιν Σουλτς, με αφορμή τη θέση του τελευταίου για ένα είδος αμοιβαιοποίησης του χρέους των ευρωπαϊκών χωρών. Μπορεί ο κ. Σουλτς να έχει διευκρινίσει μετά το 2012 ότι «άλλο εννοούσε» και όχι ευρωομόλογα, οι Χριστιανοδημοκράτες όμως γνωρίζοντας ότι 8 στους 10 Γερμανούς απορρίπτουν μια τέτοια θέση –ακόμα και η πλειοψηφία των ψηφοφόρων της Αριστεράς– είναι αποφασισμένοι να θυμίζουν στον κ. Σουλτς διαρκώς την «παλιά του αυτή αμαρτία».
Η κ. Μέρκελ ωστόσο θέλει να πέσουν οι τόνοι ενόψει της διαφαινόμενης προσπάθειας του νέου Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για διάλυση της Ευρωζώνης. Δεν είναι τυχαίο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος, ενώ μετά τη σύνοδο κορυφής στη Βαλέτα είχε επιχειρηματολογήσει υπέρ του ανοίγματος του δρόμου για μια «Ε.Ε. πολλαπλών ταχυτήτων», λίγες μέρες αργότερα μετά την επίσκεψή της στη Βαρσοβία σημείωσε ότι «η Ευρωζώνη θα πρέπει να παραμείνει ενωμένη».