Οι «Άνεμοι» του Κώστα Ρήγου

Οι «Άνεμοι» του Κώστα Ρήγου

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η «σκηνική σύνθεση» του Κώστα Ρήγου (όπως αποκαλώ την τελευταία παραγωγή του, καθώς ο ίδιος είχε τη σύλληψη, τη σκηνοθεσία, τη χορογραφία και υπέγραφε και τα σκηνικά), αυτός ο «Άνεμος» λοιπόν προσέφερε όλα τα καλά και πολλά από τα κακά που είχαν οι μέχρι τώρα ‘μεγάλες δημιουργίες’. Για όποιον τον έχει παρακολουθήσει εδώ υπήρχαν αναφορές στις «5 Εποχές», στον «Κυανοπώγωνα», στη «Μνήμη των Κύκνων» και πιο τελευταία στη «Μπόσα Νόβα», στον «Τιτανικό» ακόμη και στο περσινό άτυχο «Ρωμαίοι και Ιουλιέτες». Βασικό σφάλμα που προϋπήρξε και στα τελευταία του έργα η διάρκεια. Και η συνεργάτιδα του Ξ. Αηδονοπούλου (δραματουργία, κείμενα) έπρεπε να τον προφυλάξει. Μαζί και τον εαυτό της. Αυτές οι ευφάνταστες, κατά τα άλλα, «4 Εποχές» στην ουσία με το ψευδώνυμο «Άνεμος» ήθελαν ‘κόψιμο’. Τουλάχιστον οι 3 πρώτες. Γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι για τον δημιουργό να περιορίζει τα οράματά του, γι’ αυτό υπάρχει και ο παραγωγός (στο Χόλιγουντ) ή ο intendant (στη Γερμανία)!

Υπήρξαν, πράγματι, τόσα τα πρωτότυπα, τα απολαυστικά, τόσα τα ‘καλά’ στη δίωρη περίπου προσφορά, ώστε ήταν κρίμα να πλατειάζει ή ξεχειλώνει σε διάφορα σημεία το όλο χορο-δρώμενο. ‘Η χορο-θεατρικό έργο, ή ακόμη αυτή η πρόζα και κίνηση και μουσική live επί σκηνής.

Ο «Άνεμος» και οι «4 Εποχές» του Βιβάλντι, τι φυσά και πώς και πού και πότε… ο άνεμος. Το απόσπασμα από το υπέροχο 2ο νούμερο πιάνο τρίο του Σούμπερτ σε ευφάνταστη μεταγραφή για 3 έγχορδα και κρουστά από τον Δ. Μαραμή, όπως και ο Βιβάλντι και οι «Εποχές» του με τους «Ανέμους» τους αποδείχτηκαν απολαυστικά και καλόγουστα.

Οι νέοι ηθοποιοί μας πια –τουλάχιστον εκείνοι του Εθνικού Θεάτρου- αποδεικνύονται αστέρια και στην κίνηση, στο χιούμορ, στους λαρυγγισμούς. Όπως και στον «Γαλαξία» του Φονιαδάκη με το Μπαλέτο Ε.Λ.Σ. Δεν τους τρομάζουν τα surreals καμώματα του Ρήγου. Και αν ξεχωρίζω γιατί (κακώς απληροφόρητος) γνωρίζω κάποιους από την T.V. ή το cine (π.χ. Ο. Αυγουστίδης) δεν μπορώ να μην κατατάξω τον Α. Βαρδαξόγλου στον κατάλογο Γκίνες: τόσα πηδήματα στο σκοινάκι πια, μονολογώντας συγχρόνως; (Rex- Σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη, 15/1)

ΥΓ. Έξοχο το έντυπο πρόγραμμα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή