Σε μείωση του αφορολόγητου ορίου από το 2019 και των συντάξεων από το 2020 συγκλίνουν, σύμφωνα με τις πληροφορίες, η κυβέρνηση και οι θεσμοί, αλλά τις δύο πλευρές χωρίζει ακόμη μεγάλη απόσταση ως προς την έκταση των μειώσεων, τον χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσής τους, αλλά και τη «φιλοσοφία» των αντίμετρων που θα τα συνοδεύουν.
Η διαπραγμάτευση για τη δεύτερη αξιολόγηση ξεκίνησε πάλι χθες στο Χίλτον, με την κυβέρνηση να θέτει ως στόχο μια συμφωνία με τους θεσμούς (staff level agreement-SLA) ώς το Eurogroup της 20ής Μαρτίου, για να ακολουθήσουν –όπως είπε χθες στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος– αποφάσεις για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα του χρέους και τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα «σφραγίσουν» την αξιολόγηση και θα επιτρέψουν την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE.
Πιο επιφυλακτικοί οι θεσμοί εκτιμούν, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι τα ανοιχτά θέματα είναι πολλά και ίσως χρειαστούν δύο επισκέψεις τους για να κλείσουν.
Χθες, πάντως, η βραδινή συνάντηση με τον κ. Τσακαλώτο, που είχε προγραμματιστεί να αφορά τα δημοσιονομικά τελείωσε εντυπωσιακά γρήγορα, καθώς –σύμφωνα με το οικονομικό επιτελείο– περιορίστηκε στον καθορισμό της ατζέντας των επόμενων ημερών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, από πηγές τόσο της κυβέρνησης όσο και των θεσμών, οι δύο πλευρές προσήλθαν στη διαπραγμάτευση με τις εξής θέσεις:
• Οι θεσμοί ζητούν μέτρα 2% του ΑΕΠ, εκ των οποίων το 1% του ΑΕΠ (προερχόμενο από τη μείωση του αφορολογήτου στις 6.000 ευρώ) να ισχύσει από το 2019 και το υπόλοιπο 1% του ΑΕΠ (προερχόμενο από την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις) να ισχύσει από το 2020. Ειδικώς το ΔΝΤ διαφωνεί με τη σταδιακή κατάργηση της προσωπικής διαφοράς.
• Η κυβέρνηση θεωρεί ότι τα μέτρα του 2019 και μετά θα μπορούσαν να είναι χαμηλότερα, επικαλούμενη τα τελικά αποτελέσματα του 2016, που δείχνουν, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι το πρωτογενές πλεόνασμα έφτασε το 3,3% του ΑΕΠ. Εξ αυτού, μάλιστα, υπολογίζεται ότι το 2,3% προέρχεται από μόνιμα μέτρα και μόνο το 1% του ΑΕΠ από προσωρινά. Ωστόσο, το οικονομικό επιτελείο εκτιμά ότι το ΔΝΤ, αν και θα υποχρεωθεί να επανεξετάσει τις προβλέψεις του δεν θα αποστεί σημαντικά από αυτές. Εκτιμάται, συγκεκριμένα, ότι το σύνολο των μέτρων θα περιοριστεί το πολύ στο 1,7-1,8% του ΑΕΠ. Ετσι, έχει ετοιμάσει πρόταση, που προβλέπει μείωση του αφορολόγητου ορίου από το 2019 και σταδιακή μείωση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, ξεκινώντας από το 2020.
• Στα «θετικά» μέτρα οι θεσμοί προκρίνουν μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και στοχευμένα μέτρα ενίσχυσης των χαμηλών εισοδημάτων, στο πλαίσιο του κοινωνικού επιδόματος αλληλεγγύης.
• Αντίθετα, η κυβέρνηση προκρίνει τη μείωση του ΕΝΦΙΑ, του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ και τη μεταφορά κάποιων προϊόντων από τον υψηλό συντελεστή στον χαμηλό. Επίσης προτείνει τη μείωση του χαμηλότερου συντελεστή 22% της κλίμακας φορολογίας εισοδήματος, ώστε να μετριαστούν οι επιπτώσεις από τη μείωση του αφορολογήτου. Οι υπόλοιποι συντελεστές διατηρούνται ως έχουν. Η κυβερνητική πρόταση περιλαμβάνει επίσης μείωση εισφορών και αύξηση των δαπανών για το κράτος πρόνοιας (π.χ. κοινωνικό επίδομα αλληλεγγύης). Ως προς τη φορολογία των επιχειρήσεων, πληροφορίες αναφέρουν ότι θα ήταν διατεθειμένη να δεχθεί μόνο πολύ μικρή συμβολική μείωση, αν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος.
Σκληροί και άτεγκτοι ως προς τις θέσεις τους για τα ΝΟΜΕ και την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ που αποτελούν και τα βασικά θέματα των διαπραγματεύσεων για τις ενεργειακές μεταρρυθμίσεις εμφανίστηκαν οι εκπρόσωποι των θεσμών στη χθεσινή δίωρη συνάντηση με τον υπουργό Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη. Αν και η πλευρά του υπουργείου έκανε λόγο για αναγνωριστικού χαρακτήρα συνάντηση, που εξελίχθηκε σε θετικό κλίμα, άλλες πηγές με γνώση των διαπραγματεύσεων μεταφέρουν ότι οι θεσμοί κράτησαν ιδιαίτερα σκληρή στάση στο θέμα των ΝΟΜΕ, εμμένοντας στη θέση τους για αυξημένες ποσότητες ισχύος προς διάθεση σε τρίτους από τη ΔΕΗ, προκειμένου να μειωθεί το μερίδιο της Επιχείρησης σε επίπεδα κάτω του 50% το 2019, καθώς επίσης και στο να καταγραφούν από τώρα και να θεσμοθετηθούν τον Ιούνιο, τα εναλλακτικά δομικά μέτρα σε περίπτωση που στην αξιολόγηση των ΝΟΜΕ τον Ιούνιο κριθεί ότι δεν είναι αποτελεσματικά. Τα εναλλακτικά δομικά μέτρα στα οποία επιμένουν οι θεσμοί είναι η πώληση του 40% των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ.