Τα κόμματα μεν, η κοινωνία δε…

Τα κόμματα μεν, η κοινωνία δε…

2' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​Αν κάτι έπρεπε να τύχει ιδιαίτερης προσοχής από την έρευνα της διαΝΕΟσις, που παρουσίασε η «Κ», δεν είναι ούτε η άποψη των πολιτών υπέρ του μικρότερου κράτους και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ούτε, βέβαια, η θέση τους για μείωση των φορολογικών συντελεστών. Μετά τόσα χρόνια κρίσης και φορολογικής επιβάρυνσης, θα ήταν έκπληξη πρώτου μεγέθους όποια άλλη απάντηση, έστω κι αν οι περισσότεροι ασμένως θα αποδέχονταν μία θέση αμειβόμενη από τον προϋπολογισμό. Ωστόσο, αυτή η τάση περιορισμού του «κράτους-πατερούλη» μάλλον υπογραμμίζει τον βαθύ διχασμό, στα όρια της διπολιτικής διαταραχής, της ελληνικής κοινωνίας.

Ο πυρήνας των πορισμάτων, άλλωστε, έπρεπε να προβληματίσει τα πολιτικά κόμματα, τα ΜΜΕ και όσους έχουν μικρό ή μεγαλύτερο ρόλο στη δημόσια σφαίρα. Διότι, απλώς, εγείρουν ένα αμείλικτο ερώτημα: Ποια κοινωνία εκπροσωπούν;

Προσέξτε, το ποσοστό των Ελλήνων που επιθυμούν παραμονή στο ευρώ μειώθηκε σε 59,6%, από 73,4% τον Απρίλιο του 2015. Επιπροσθέτως, 6 στους 10 πιστεύουν πως από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ενωση περισσότερο ωφελημένη βγήκε η Ε.Ε. Το ποσοστό αυτό φτάνει στο 80% για τους αγρότες (παρά τις επιδοτήσεις), ενώ συνολικά ένας στους δύο θεωρεί πως η Ελλάδα έχει βγει ζημιωμένη στον τομέα της οικονομικής ανάπτυξης.

Δηλαδή, ανάλογα με το ερώτημα, ένα ποσοστό που ξεκινά από το 40,4% και φτάνει στο 80% αντιμετωπίζει με καχυποψία, αν όχι απόρριψη, την Ευρώπη.

Ας δούμε πώς αντιστοιχίζονται πολιτικά οι πολίτες αυτοί. Οι «μένουμε Ευρώπη», πλέον, σε ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι ακόμη και την Ενωση Κεντρώων τάσσονται υπέρ του ευρωπαϊκού δρόμου. Προσωπικά χαίρομαι που τα κόμματα που συγκέντρωσαν ποσοστό άνω του 80% στις κάλπες υποστηρίζουν την ευρωπαϊκή επιλογή. Αλλά, εκ του αποτελέσματος, φαίνεται ότι δεν μπορούν να προσεγγίσουν σχεδόν το μισό εθνικό ακροατήριο.

Αντίστοιχος πρέπει να είναι και ο προβληματισμός για τα «κυρίαρχα» ΜΜΕ. Οχι μόνον γιατί η θέση τους υπέρ της Ε.Ε. χάνει έδαφος αλλά διότι διευρυνόμενα στρώματα της κοινωνίας όχι απλώς στρέφονται προς το Διαδίκτυο, αλλά επιλέγουν διάφορα blogs για την ενημέρωσή τους. Επιλογή που, ενδεχομένως, εξηγεί το υψηλό ποσοστό που επιμένει ότι μας ψεκάζουν ή ότι σκοτεινές οργανώσεις, εντός και εκτός συνόρων, καθορίζουν την τύχη μας.

Η Ελλάδα δεν είναι το μόνον παράδειγμα. Αντίστοιχες τάσεις καταγράφονται παγκοσμίως. Το Brexit, o Τραμπ, η ήττα Ρέντσι είναι τα πλέον πρόσφατα δείγματα αντισυστημικής ψήφου. Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα; Οτι κόμματα και «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης οφείλουν να αναγνωρίσουν ότι τα περιθώρια… διαμόρφωσης κυρίαρχων θέσεων περιορίζονται. Και ότι, πλέον, πρέπει να αφουγκραστούν αυτό το άλλο μισό της κοινωνίας και να επιδιώξουν να το επανεντάξουν. Σε διαφορετική περίπτωση, θα βρουν απέναντί τους αρχικά τη γενικευμένη απόρριψη και την αποχή του από τις εκλογές και, σε δεύτερο χρόνο, έναν… Τραμπ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή