Το 2004 ονειρεύτηκε ότι βρισκόταν στην κορυφή του Εβερεστ. Μέχρι τότε πίστευε πως αυτό βρισκόταν στις ΗΠΑ. Σήμερα έχει σκαρφαλώσει στα επτά ψηλότερα βουνά όλων των ηπείρων. Ο Mostafa Salameh είναι ο μοναδικός Αραβας που έχει ανεβεί στο «μέτωπο του ουρανού».
Oλα ξεκίνησαν με ένα όνειρο τόσο επιδραστικό, που άλλαξε τη ζωή του Mostafa Salameh για πάντα. «Ενα βράδυ του 2004 ονειρεύτηκα πως βρισκόμουν στην κορυφή του Εβερεστ, μέσα σε ένα σύννεφο, και προσευχόμουν για ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Mε τάραξε με τρόπο που δυσκολεύομαι να περιγράψω. Ηταν σαν κάλεσμα. Μπήκα στο Google και άρχισα, μέσα στη νύχτα, να διαβάζω για το Εβερεστ. Ηξερα ελάχιστα. Πίστευα πως βρίσκεται στις ΗΠΑ και όχι στο Νεπάλ», θυμάται.
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
«Η προσπάθεια να ανεβείς το Εβερεστ είναι μια πραγματικά παράλογη πράξη, ένας θρίαμβος της επιθυμίας έναντι της λογικής», γράφει ο συγγραφέας και ορειβάτης Jon Krakauer.
Ο Mostafa όμως δεν βλέπει εμπόδια. Οχι λόγω άγνοιας, αλλά επειδή νιώθει να ανταποκρίνεται σε κάτι βαθύτερο. Μέσα από την έρευνά του διαπιστώνει πως είναι ο πρώτος Αραβας που θα επιχειρήσει κάτι τέτοιο και προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί για να βρει χορηγούς. O τίτλος μιας εφημερίδας «Ο πρώτος Αραβας που θα ανεβεί το Eβερεστ» βρίσκει ανταπόκριση. Στο Αμμάν, ο βασιλιάς της Ιορδανίας Abdallah II θέλει να βοηθήσει τον Mostafa να καρφώσει τη σημαία του βασιλείου του στην κορυφή του κόσμου.
Προηγουμένως πρέπει να τον γνωρίσει. Στο παλάτι ο Mostafa εξιστορεί όσα θέλει να ξεχάσει. Παιδί Παλαιστινίων που βρέθηκαν μετανάστες στο Κουβέιτ, ακολουθεί τους γονείς του σε μία ακόμα φυγή τους, όταν ξεσπάει ο πόλεμος του Κόλπου. Βρίσκουν καταφύγιο στην Ιορδανία, όπου για καιρό εκείνος και τα αδέλφια του ζουν σε καταυλισμό. Από μικρή ηλικία πουλάει κλεμμένα ρολόγια στους δρόμους. Στα 22 του, από ένα γύρισμα της τύχης, εργάζεται στην ιορδανική πρεσβεία στο Λονδίνο. «∆ούλευα δώδεκα ώρες την ημέρα και κοιμόμουν στο πάτωμα σε ένα υπόγειο». Λίγους μήνες μετά «δραπετεύει». Με ρίσκο και χωρίς τα απαραίτητα χαρτιά παραμένει στην Αγγλία. Μαθαίνει αγγλικά βλέποντας το «Trainspotting» και το «Braveheart», που του γεννούν αγάπη για τη Σκωτία. ∆ουλεύει λάντζα και κατορθώνει το 1998 να σπουδάσει στο Εδιμβούργο τουριστικά επαγγέλματα, για να γίνει τελικά διευθυντής προμηθειών στο Sheraton του Εδιμβούργου.
Ο βασιλιάς βλέπει στο πρόσωπο του Mostafa το πρότυπο που θέλει για τους υπηκόους του: έναν αυτοδημιούργητο Αραβα, γεμάτο όνειρα, ο οποίος δεν ξεχνά τις ρίζες του. Ετσι χορηγεί τη μεγάλη περιπέτειά του.
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ
Ακολούθησαν μήνες εντατικής δουλειάς. «Η προετοιμασία μου περιλάμβανε την αναρρίχηση στο Mera Peak, ένα βουνό ύψους 6.476 μ. στο Νεπάλ. Απέτυχα μόλις στα 1.000 μ.». Νέος στόχος, το όρος Denali στην Αλάσκα. «Το βουνό είναι σαν εκκλησία. Το θαυμάζεις, το σέβεσαι. Το θέμα δεν είναι να το κατακτήσεις αλλά να γίνεις ένα με αυτό. Αν το ανταγωνιστείς, η τελευταία λέξη θα είναι δική του. Τον Ιούλιο του 2004 ανέβηκα στην κορυφή της Αλάσκας. Με κατέκλυσαν συναισθήματα και εικόνες από τη ζωή μου: τα προσφυγικά στρατόπεδα, πώς ο κόσμος συνήθιζε να μου συμπεριφέρεται σαν να ήμουν πολίτης Β΄ κατηγορίας, η ταλαιπωρία των γονιών μου. ∆εν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Εγώ, ο βλάκας που είχα γίνει ανέκδοτο, τα είχα καταφέρει. Το Denali ήταν η αρχή».
ΤΟ ΕΒΕΡΕΣΤ
«Από το Εβερεστ κατέβηκα τρεις φορές. Τις πρώτες δύο δεν πάτησα κορυφή. ∆εν ήθελα να γίνω ένα ακόμα όνομα στον μακρύ κατάλογο των ορειβατών που έχασαν τη ζωή τους εκεί. Σκοπός είναι να κατεβείς από το βουνό και να διηγηθείς την ιστορία του. Τη δεύτερη φορά αρρώστησα στα 2.200 μ. Η απογοήτευση ήταν τεράστια. Ευτυχώς άκουσα το σώμα μου και κατέβηκα, γιατί το συκώτι μου είχε μολυνθεί».
Ωστόσο δεν μπορεί να ζητήσει και πάλι χρήματα από τον βασιλιά. Ρευστοποιεί ό,τι έχει στο όνομά του και αναλαμβάνει ο ίδιος τα έξοδα της αποστολής. Η νέα «σφιχτή» οικονομική κατάσταση περιορίζει τις επιλογές του. ∆εν ακολουθεί καμία ομάδα, παρά μόνο έναν ντόπιο οδηγό, σέρπα –«άνθρωπος της Ανατολής» στα νεπαλέζικα– και οι δυο τους περνούν μαζί 72 ημέρες στο βουνό, στους -19° C. Ο οργανισμός σε τέτοια υψόμετρα χρειάζεται περισσότερο νερό. Οι ορειβάτες βράζουν χιόνι που αποστειρώνουν με χάπια ή σκόνη. Οι ανάσες είναι δύσκολες και γι’ αυτό χρειάζονται φιάλες οξυγόνου. Αυτή η έλλειψη οξυγόνου δημιουργεί ζαλάδες, κούραση, ανορεξία, δυσκολία στον ύπνο.
Στο μεταξύ καραδοκούν κομμάτια πάγων που καταρρέουν, ισχυροί άνεμοι και χιονοθύελλες, ενώ ο ανθρώπινος οργανισμός κινδυνεύει από πνευμονικό οίδημα, κρυοπαγήματα, δυσεντερία, υποθερμία και καρδιακή προσβολή. «Γύρω σου δεν υπάρχει τίποτα έμβιο, τίποτα ζωντανό, γεγονός που σε κάθε βήμα σού υπενθυμίζει ότι αυτό δεν είναι μέρος για ανθρώπους. Και όμως, δεν είχα νιώσει ποτέ τόσο ζωντανός, τόσο ελεύθερος. Ημουν απειροελάχιστος και τεράστιος ταυτόχρονα. Αυτή τη φορά το Εβερεστ ήταν κάτι προσωπικό, μια διαδικασία πνευματική και όχι σωματική».
Ο Mostafa σκαρφάλωσε στην κορυφή του «μετώπου του ουρανού», όπως αποκαλούν το Εβερεστ οι Νεπαλέζοι, στις 25 Μαΐου, ημέρα ανεξαρτησίας της Ιορδανίας. «Ξεκινήσαμε την ανάβαση βράδυ, για να έχουμε προβάδισμα. Στο Εβερεστ αυτό που ίσως δεν ξέρουν πολλοί είναι πως επικρατεί «συνωστισμός» από τις ορειβατικές ομάδες που επιχειρούν ανάβαση τις ελάχιστες καλές ημέρες του χρόνου. Εκεί, στην κορυφή του Εβερεστ, όπως στο όνειρό μου, προσευχήθηκα για τη Μέση Ανατολή. Προσευχήθηκα να είναι ο κόσμος τόσο ειρηνικός όπως τον αντίκριζα εγώ από τα 8.848 μ.».
ΟΙ ΕΠΤΑ ΚΟΡΥΦΕΣ
Το 2015 ο Mostafa Salameh έγινε μέλος του κλειστού κλαμπ ορειβατών που έχουν πατήσει πόδι στις ψηλότερες κορυφές και των επτά ηπείρων. Το τελευταίο του εγχείρημα ήταν η Ανταρκτική. Παρέμεινε στην παγωμένη ήπειρο 54 ημέρες, μεταφέροντας με έλκηθρο τον 90 κιλών εξοπλισμό του και κάνοντας εννέα ώρες σκι την ημέρα. «Εχασα 17 κιλά, έπαθα κρυοπαγήματα και θλάσεις στους αστραγάλους και στους καρπούς μου».
Το 2016 οδήγησε έναν τυφλό νέο άντρα στην κορυφή του Κιλιμάντζαρο, ενώ το 2017 φιλοδοξεί να ανεβάσει στο Εβερεστ τέσσερις Ιορδανές. Στο μεταξύ οδηγεί ορειβατικές ομάδες συγκεντρώνοντας χρήματα (2 εκατ. δολ. μέχρι στιγμής) για το Παιδικό Αντικαρκινικό Κέντρο της Ιορδανίας. Κυρίως προσπαθεί να συστήσει στον κόσμο το δικό του Ισλάμ: «Η ορειβασία για μένα είναι περιπέτεια, το μέσο για να δείξω στον κόσμο το πραγματικό Ισλάμ. Αυτή είναι η δική μου τζιχάντ, ως μουσουλμάνος, ως Αραβας, ως Ιορδανός».