Η σκηνή με τους δύο αντιεξουσιαστές να κρατούν πανό υπέρ του Δημήτρη Κουφοντίνα έξω από το σπίτι της Ντόρας Μπακογιάννη στη Γλυφάδα έκανε από προχθές τον γύρο του Διαδικτύου. Και ήταν αρκούντος σοκαριστική.
Το αίτημά τους ήταν οι άνευ περιορισμών άδειες σε «πολιτικούς κρατούμενους» και κυρίως στον Δημήτρη Κουφοντίνα. Ως γνωστόν, ο εν λόγω κρατούμενος, από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της 17Ν, ήταν μεταξύ αυτών που τράβηξαν τη σκανδάλη κατά του συζύγου και πατέρα Παύλου Μπακογιάννη το πρωινό της 26ης Σεπτεμβρίου του 1989 στην οδό Ομήρου.
Προσέξτε: Οι άνθρωποι αυτοί δεν πήγαν να διαμαρτυρηθούν έξω από το αρμόδιο υπουργείο ούτε έξω από τη Βουλή ή το σπίτι του υπουργού Ν. Παρασκευόπουλου. Επέλεξαν την οικία της χήρας του δολοφονηθέντος με το φθηνό πρόσχημα ότι προέβη σε δηλώσεις αναφορικά με τον πολυσυζητημένο νόμο Παρασκευόπουλου και μια ενδεχόμενη άδεια στον Δ. Κουφοντίνα συνεπεία αυτού.
Κάθε στοιχειωδώς σκεπτόμενος πολίτης αντιλαμβάνεται τον νοσηρό συμβολισμό που κρύβει η κίνηση στη Γλυφάδα. Προχθές ήταν σαν να δολοφονήθηκε ο Παύλος Μπακογιάννης ακόμη μία φορά. Δεν αναφέρομαι τόσο στο τι πρέπει να ένιωσαν οι συγγενείς του όσο στο τι μπορεί να κρύβουν μέσα τους τα άτομα που σήκωσαν το πανό. Θέλω να πω, φαίνεται πως υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που τρέφεται από τους νεκρούς και ηδονίζεται με το να τους «σκοτώνει» πολλές φορές.
Το αν παραβιάζονται τα δικαιώματα ενός φυλακισμένου δεν είναι διόλου ασήμαντο ζήτημα, όσο απεχθής και αν είναι η πράξη που τον έφερε στη φυλακή. Αυτό όμως είναι το τελευταίο που απασχόλησε τους ανθρώπους που κατέβηκαν ώς τη Γλυφάδα, οι οποίοι ζούνε μέσα σε ένα μηδενιστικό σύμπαν.
Ξέρουμε ότι στον αρχαιοελληνικό μύθο ο Ορέστης εκδικείται και σκοτώνει: τη μητέρα του και τον εραστή της διότι σκότωσαν τον πατέρα του. Γράφει ο Πολωνός μελετητής Γιαν Κοτ στο βιβλίο του «Θεοφαγία» με θέμα την αρχαία τραγωδία: «Ο Ορέστης κείτεται αναίσθητος, η Ηλέκτρα τον φροντίζει. Ερχεται ο Μενέλαος και ρωτάει: “Ποια αρρώστια σε βασανίζει;”. Ο Ορέστης απαντάει: “Τύψεις συνείδησης: έχω νιώσει το έγκλημα”». Κάποια νέα παιδιά σήμερα δεν υποψιάζονται καν τι εννοεί ο Ορέστης.