Κύριε διευθυντά
Σε τηλεοπτική εκπομπή πρόσφατα είδα την παρουσία του αγαπητού επιτυχημένου ζωγράφου και επιχειρηματία Βασίλη Ν. Θεοχαράκη, να αναφέρεται στον αξέχαστο πατέρα του Νίκο Ι. Θεοχαράκη, κοντά στον οποίο έζησα και εγώ, μεγαλώνοντας κάτω από τις πατρικές συμβουλές του. Μαθητής Γυμνασίου Β΄ Αρρένων Αθηνών (Αχαρνών και Χέυδεν) με είχε συστήσει στον «μπάρμπα» Νίκο (έτσι τον φωνάζανε οι εργαζόμενοι, Βερανζέρου αρ. 4 Πλ. Κάνιγγος) ο πατέρας του συμμαθητή μου Γ. Νοταρά, για οικονομική βοήθεια, όπου κοντά του βρήκα όχι μόνο οικονομική βοήθεια, αλλά το σπουδαιότερο αληθινή πατρική φροντίδα και στοργή, μια και δεν είχα γνωρίσει τον πατέρα μου.
Από την πρώτη επίσκεψή μου, μαθητής Γυμνασίου, είχα διαπιστώσει ότι ο αλησμόνητος πατέρας του Βασίλη Ν. Θεοχαράκη είχε τη μεγάλη οξυδέρκεια να ξεχωρίζει τους συνεργάτες του και με ποια άτομα που ήσαν κοντά του να συνεργασθεί ή και ακόμα να τύχουν της βοήθειάς του. Μεταξύ αυτών υπήρξα και εγώ και δεν θα ξεχάσω ποτέ μου την πατρική συμβουλή του «Λευτεράκο, μπορεί να είσαι πτωχός, νηστικός, μπορείς να ζήσεις πέντε και δέκα μέρες, όμως αν κλέψεις έστω και μια φορά ξένα πράγματα, θα τελειώσεις μια για πάντα!». Με τις αξέχαστες αυτές συμβουλές του, μεγάλωσα και εγώ, σπούδασα, έγινα δικηγόρος και όταν τον επισκέφθηκα και του είπα έγινα δικηγόρος με τη βοήθειά του και κυρίως με τις πατρικές συμβουλές του, ευχαριστήθηκε και συνάμα συγκινήθηκε. Αληθινή και αξέχαστη στιγμή για μένα. Γι’ αυτό, επιτρέψτε μου να προσθέσω και εγώ αυτά τα ολίγα στα όσα ανέφερε για τον αξέχαστο πατέρα του ο αγαπητός Βασίλης Ν. Θεοχαράκης.
Ελευθεριος Α. Μποτσαρης, Δικηγόρος Αθηνών