Από τη δικηγορία στη… σκοπιά

Από τη δικηγορία στη… σκοπιά

2' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Λόγοι για τους οποίους μπορεί να βρεθείς να χρωστάς ό,τι έχεις και δεν έχεις στο Δημόσιο, αριθμ. … (έχει χαθεί το μέτρημα): Το 2011 ο Α.Ρ. είχε μόλις πατήσει τα 30. Εως τότε είχε προλάβει στο πτυχίο της Νομικής να προσθέσει δύο μεταπτυχιακούς τίτλους, ο ένας εκ των οποίων στο δημόσιο δίκαιο, και να ξεκινήσει το διδακτορικό του. Μολονότι εργαζόταν ήδη, μια προκήρυξη του τράβηξε την προσοχή. Το Λιμενικό ζητούσε 15 νέους νομικούς, τεχνικούς και οικονομικούς για την κατάταξή τους στο Σώμα με τον βαθμό του ανθυποπλοιάρχου. Τα κριτήρια ήταν αυστηρότατα, μεγάλος βαθμός πτυχίου, μεταπτυχιακό, μοριοδότηση δεύτερου μεταπτυχιακού ή διδακτορικού, ξένες γλώσσες κ.ά. Για κακή του τύχη, ο Α.Ρ. που είχε όλα τα προσόντα και ακόμα περισσότερα, κατέθεσε τα χαρτιά του και πέρασε. «Με ενδιέφερε το αντικείμενο, η δημόσια διοίκηση, πάντα ήθελα να απασχοληθώ στο Δημόσιο ως νομικός», λέει στην «Κ» (που έχει στη διάθεσή της τα πλήρη στοιχεία του).

Δεν άργησε να το μετανιώσει, αφού γρήγορα διαπίστωσε ότι ουδείς ζητούσε τις νομικές του υπηρεσίες. «Αντί να μας χρησιμοποιήσουν για τον λόγο που μας είχαν προσλάβει, μας έβαζαν να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Εχω κατέβει μεταξύ άλλων να κάνω τον τροχονόμο στο λιμάνι, να φυλάω πορείες του ΠΑΜΕ, να προσέχω πρόσφυγες και πολλά άλλα. Κάποια στιγμή, μας κάλεσαν να φυλάξουμε αμερικανικό αεροπλανοφόρο για τρομοκρατική επίθεση, υπηρεσία που απαιτούσε όπλο χωρίς να έχουμε περάσει καμία εκπαίδευση. Τα νομικά με τα οποία ασχολήθηκα ήταν ελάχιστα και αυτά όχι οργανωμένα», αναφέρει ο ίδιος. Οσο και αν διαμαρτυρόταν, δεν άλλαζε το καθεστώς. Ο στρατός είναι στρατός.

Από το ’13 και μετά, τέσσερις από τους 15 επιστήμονες που είχαν μπει στο Λ.Σ. με τη συγκεκριμένη προκήρυξη, άρχισαν σταδιακά να αποχωρούν. Ο Α.Ρ. αποφάσισε να εγκαταλείψει την προσπάθεια το ’14 με κατεύθυνση την ελεύθερη δικηγορία. Ομως, σε ισχύ βρίσκεται ακόμα νόμος που επιβάλλει σε όσους παραιτούνται πριν από τη συμπλήρωση των έξι χρόνων της υποχρεωτικής παραμονής στον στρατό να καταβάλλουν ένα ποσό ως αποζημίωση. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, ο Α.Ρ. ενημερώθηκε ότι χρωστάει το δυσθεώρητο ποσό των 40.000 ευρώ. Σε άλλο συνάδελφό του το «πρόστιμο» αγγίζει τις 100.000 ευρώ.

Σύμφωνα με το πνεύμα του εν λόγω νόμου, το Δημόσιο που έχει «επενδύσει» στην εκπαίδευση των στελεχών του (όπως για παράδειγμα με τους στρατιωτικούς γιατρούς), δικαιούται αποζημίωση σε περίπτωση πρόωρης αποχώρησης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, και πολλές άλλες όμως, το ελληνικό κράτος δεν εκπαίδευσε τους επιστήμονες, που είχαν λάβει ήδη τα πτυχία τους, ενώ δεν τους παρασχέθηκε ούτε διαμονή ή διατροφή. Ακόμα και τις στολές (αγγαρείας, καθημερινές, επίσημες) τις αγόραζαν οι ίδιοι με δικά τους έξοδα.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξετάζοντας σχετική υπόθεση, έκρινε ότι η καταβολή αποζημίωσης είναι αντίθετη προς την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς συνιστά «καταναγκαστική εργασία υπό ψυχολογική απειλή». Για ανάλογες υποθέσεις επίσης έχουν υπάρξει πολλές αμετάκλητες ακυρωτικές αποφάσεις από τα Διοικητικά Εφετεία, που έχουν κρίνει ότι ο όρος της επιβολής αποζημίωσης αντίκειται στο Σύνταγμα. Ωστόσο το ελληνικό Δημόσιο αρνείται να συμμορφωθεί, παραπέμποντας την επίλυση των όποιων διαφορών στα δικαστήρια.

Οι επιστήμονες που παραιτήθηκαν από το Λιμενικό βρίσκονται σε κατάσταση απελπισίας. «Δεν μας κοινοποιήθηκε επίσημα κάποια απόφαση, απλώς το χαρτί προς τη ΔΟΥ, που αναφέρει ότι μας καταλογίζεται το συγκεκριμένο ποσό. Είναι άμεσα εκτελεστέα η εντολή, κινδυνεύουμε δηλαδή ακόμα και με κατάσχεση περιουσιακών μας στοιχείων. Ανάμεσά μας υπάρχουν άνθρωποι με μικρά παιδιά, έχουμε όλοι πανικοβληθεί», λέει ο Α.Ρ. «Είναι εξωφρενικό. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, θα μπορούσα να παραμείνω στη σιγουριά του Δημοσίου, διαφώνησα όμως και επέλεξα την ιδιωτική αγορά και την ελεύθερη δικηγορία».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή