Η μετανάστρια που έγινε επιχειρηματίας

Η μετανάστρια που έγινε επιχειρηματίας

2' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ιστορία της Elizo Basheleishvili, 37 χρόνων σήμερα, δεν διαφέρει από πολλές άλλες ιστορίες μεταναστών που έζησαν και δούλεψαν κάποια χρόνια στην Ελλάδα για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα οι οικογένειες που είχαν αφήσει πίσω τους. Εφυγε από την πατρίδα της, τη Γεωργία, στα 29 της και δούλεψε εσωτερική σε σπίτι στην Αθήνα. Πρόσεχε τα παιδιά, δύο κοριτσάκια, έκανε τις δουλειές, ό,τι χρειαζόταν. Εζησε 7,5 χρόνια χωρίς χαρτιά, χωρίς άδεια παραμονής, παράνομη.

Ομως, όπως η ίδια λέει στην «Κ», «υπήρξα τυχερή. Βρήκα ένα πολύ καλό σπίτι στην Ελλάδα, ανθρώπους που μου συμπεριφέρονταν καλά και δεν χρειάστηκε να αλλάξω δουλειά. Και όταν αποφάσισα να φύγω, μέσα από το πρόγραμμα εθελουσίων επιστροφών είχα ένα μικρό κεφάλαιο για να κάνω κάτι δικό μου στην πατρίδα μου, τη Γεωργία».

Το πρόγραμμα εθελουσίων επιστροφών που υλοποιεί ο Διεθνής Οργανισμός Μεταναστών (ΔΟΜ) για παράνομους μετανάστες που θέλουν να επιτρέψουν στη χώρα τους, παρέχει μετρητά 500 ευρώ, στο χέρι με το που θα μπει στο αεροπλάνο της επιστροφής –σ.σ. για να μην πάνε τα χρήματα χαμένα– και 1.500 ευρώ σε είδος ανάλογα με τις ανάγκες. Δηλαδή τα απαιτούμενα για να ανοίξεις μια μικρή επιχείρηση, ιατρική βοήθεια, εκμάθηση γλώσσας, επαγγελματική κατάρτιση. Η Elizo Basheleishvili ζήτησε πίνακα, υπολογιστή και χαρτικά υλικά για να ανοίξει το πρώτο «ιδιωτικό φροντιστήριο» στο Πότι της Γεωργίας. Επέστρεψε στη χώρα τον Σεπτέμβριο του 2016 και έχει ήδη επτά μαθητές. Πρόκειται για παιδιά διαφορετικών ηλικιών που αναλαμβάνει να τα διαβάζει στα μαθήματα που έχουν ανάγκη βοήθειας. Από πείρα διδασκαλίας έχει αρκετή…

Πριν φύγει από τη χώρα δίδασκε ως λέκτορας στο πανεπιστήμιο για δύο χρόνια και μετά για τρία χρόνια δίδαξε σε ιδιωτική σχολή. Εχει δίπλωμα και μάστερ στη Φιλοσοφία και την Κοινωνιολογία και γνωρίζει ρωσικά, γαλλικά –λόγω των γαλλικών άλλωστε βρήκε γρήγορα δουλειά στην Ελλάδα–, φυσικά γεωργιανά και τώρα πλέον και ελληνικά. Με τόσα προσόντα γιατί άφησε τη χώρα της και τα δύο παιδιά της, ένα αγόρι τριών ετών και ένα κορίτσι τεσσάρων, για να δουλέψει εσωτερική στην Ελλάδα; «Δούλευα, έβρισκα δουλειά αλλά πληρωνόμουν ελάχιστα. Πριν φύγω ο μισθός μου ήταν 50 δολάρια τον μήνα. Οταν έχασε και ο άντρας μου τη δουλειά του, δεν μπορούσαμε πλέον να ζήσουμε», εξηγεί στην τηλεφωνική μας συνομιλία.

Δεν είναι και πολύ πρωτότυπη ερώτηση, αλλά νομίζω είναι άξιον απορίας: Πώς πήρε την απόφαση να φύγει; Τι είπαν τα παιδιά της; «Στη Γεωργία δεν υπάρχει ούτε μια οικογένεια που να μην έχει κάποιον “εκεί έξω”. Στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στην Ιταλία, ακόμα και στην Τουρκία. Ετσι στα παιδιά δεν φαίνεται παράξενο, καταλαβαίνουν ότι κάποιος πρέπει να λείπει για να στείλει χρήματα», διηγείται η Elizo Basheleishvili. Εμαθε για το πρόγραμμα εθελουσίων επιστροφών από την κοινότητα των Γεωργιανών που βρίσκονται στην Ελλάδα. Η διαδικασία έγινε πολύ γρήγορα. «Πήγα στα γραφεία του ΔΟΜ τον Αύγουστο και σε δύο εβδομάδες μπήκα στο αεροπλάνο για το ταξίδι της επιστροφής», διηγείται.

Το φροντιστήριο για την Elizo Basheleishvili δεν είναι ακόμα μια εργασιακή απασχόληση που της προσφέρει επαρκές εισόδημα. Είναι όμως μια νέα αρχή. «Τα πράγματα είναι δύσκολα ακόμα στη Γεωργία. Υπάρχουν καλύτεροι δρόμοι, έγιναν κάποιες υποδομές, αλλά ακόμα δεν είναι εύκολο να βρεις δουλειά ειδικά εδώ στο Πότι. Στην Τιφλίδα είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Στα χρόνια που έλειπα έχω χάσει πολλά, θα μπορούσα να έχω στήσει δική μου δουλειά. Μου ζητάνε εργασιακή εμπειρία για δουλειές γραφείου και εγώ δεν έχω. Ξέρω ελληνικά, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν ελληνικές εταιρείες. Σιγά σιγά όμως θα βρω άκρη και θα τα καταφέρω. Και το φροντιστήριο με στηρίζει πολύ στη νέα μου ζωή πίσω στην πατρίδα».

Μετάνιωσε για τα χρόνια που έλειπε; «Δεν σκέφτομαι έτσι. Τότε, δεν γινόταν αλλιώς», απαντά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή