Ο Κώστας Θ. Καλφόπουλος έχει εκδώσει έξι βιβλία, εκ των οποίων δύο νουάρ νουβέλες και μία συλλογή διηγημάτων. Πρόσφατα επανεκδόθηκε το λογοτεχνικό δοκίμιο με θέμα το «Φλίππερ» (GreekInfographics).
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Εναν «Νέο Ονειροκρίτη» του ’60, με φοβερές ξυλογραφίες και πιο φοβερές ερμηνείες, Sudoku, την ογκώδη, κριτική βιογραφία του Βάλτερ Μπένγιαμιν, των Eiland/Jennings, έναν οδηγό βιβλιοπωλείων του Παρισιού και άλλα τινά.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Αδιαμφισβήτητα, ο Ρόλο Μάρτινς, ο μοναχικός ήρωας στον «Τρίτο άνθρωπο» (βιβλίο και ταινία) του Γκράχαμ Γκριν. Για να επισκεφθώ την ανοίκεια Βιέννη των ερειπίων και των σκιών, να ερωτευτώ αδιέξοδα την Αννα και να συμπρωταγωνιστώ σ’ ένα υποδειγματικό, μελαγχολικό νουάρ με μοιραία πρόσωπα και μοιραία παιγνίδια (φιλία, έρωτας, θάνατος).
Με ποιον συγγραφέα θα θέλατε να δειπνήσετε;
Με τον ξεχασμένο Ούβε Γιόνζον, έναν εξαιρετικά μοναχικό συγγραφέα των «2 Γερμανιών», με πολύ σημαντικό έργο. Από τους εν ζωή, με τον Πέτερ Χάντκε, για να συζητήσουμε για το τζουκ-μποξ.
Και το τελευταίο βιβλίο που σας συγκίνησε;
Το «BRD NOIR», των Ph. Felsch και Fr. Witzel. Ενας διεξοδικός διάλογος των συγγραφέων, σαν ταινία νουάρ και pop αφήγημα, για την παλιά Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (BRD), που ζήσαμε εκείνα τα χρόνια και υπάρχει μόνο σαν ανάμνηση.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Αβολη ερώτηση. Είναι πολλά. Ξεχωρίζω πάντως την «Αννα Καρένινα». Θα με συγχωρέσει;
Φλίπερ, νουάρ, αστυνομική λογοτεχνία, Κεντρική Ευρώπη, Ιστορία: πώς συνδέονται αυτά τα ερεθίσματα, αυτοί οι κόσμοι στο έργο σας;
Εκτός από το αφηγηματικό νήμα που τους συνδέει, είναι και ένα φαινομενικά ετερόκλητο πολιτισμικό περιβάλλον που ενώνει μυστικά αυτά τα μοτίβα. Σε όλα πάντως υπάρχει η μητρόπολη και το στοιχείο της περιπλάνησης.
Τι σημαίνει το φλίπερ σήμερα, στην εποχή των online παιχνιδιών;
Σημαίνει ότι η μαγεία και η φαντασμαγορία του, ο τρόπος παιξίματος, ο όγκος του, οι ήχοι και τα φώτα του, κυρίως οι παρέες γύρω από αυτό δεν έχουν υποκατάστατο στο σύγχρονο μετα-μακλουανικό περιβάλλον. Game over.
Ως γερμανοθρεμμένος, πώς ζήσατε την ταραχώδη σχέση Ελλάδας – Γερμανίας τα τελευταία επτά χρόνια;
Σαν σε διασταυρούμενα πυρά, με ριπαίες βολές αμοιβαίας βλακείας και υπεροψίας, στερεοτύπων και σκοπιμοτήτων ανάμεσα στις δύο χώρες. Με ενοχλεί σαφώς ο αντιγερμανισμός των συμπατριωτών μας, αλλά και η φολκλόρ, μετα-ζορμπάδικη πρόσληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς. Αδιέξοδο.