Οδικό έργο πληρώθηκε από το Δημόσιο μετά 18 χρόνια λόγω δικαστικού μαραθωνίου

Οδικό έργο πληρώθηκε από το Δημόσιο μετά 18 χρόνια λόγω δικαστικού μαραθωνίου

2' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πόσα χρόνια χρειάζεται να περάσουν για να «κλείσει λογαριασμό» ένα δημόσιο έργο; Μετά την παράδοση και εξόφληση, συχνά ακολουθεί ένας γύρος δικαστηρίων, με τους εργολάβους να αμφισβητούν τους τελικούς υπολογισμούς του Δημοσίου και να διεκδικούν περισσότερα χρήματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι τελικές πληρωμές για ένα έργο να γίνονται 10, 20 ή… και ακόμα περισσότερα χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του. Πρόσφατο παράδειγμα, η πληρωμή για ένα τμήμα 10 χλμ. του ΠΑΘΕ που ολοκληρώθηκε πριν από 18 χρόνια.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, με χρήματα του Α΄ και στη συνέχεια του Β΄ ΚΠΣ ξεκίνησε η μετατροπή της εθνικής οδού Αθηνών – Θεσσαλονίκης σε αυτοκινητόδρομο. Εκτός έμειναν μόνο το πέταλο του Μαλιακού με την προοπτική της ζεύξης (τελικά ανακατασκευάστηκε και αυτό πριν από λίγα χρόνια) και η κοιλάδα των Τεμπών (που παρακάμφθηκε πρόσφατα με σήραγγες).

Ανάμεσα στα τμήματα που ανακατασκευάστηκαν τότε ήταν και της Αρκίτσας – Αγίου Κωνσταντίνου, μήκους 10 χλμ. Το έργο συμβασιοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 1995, με προθεσμία ολοκλήρωσης δύο ετών και αρχικό προϋπολογισμό 3,7 δισ. δραχμές (11 εκατ. ευρώ). Η κοινοπραξία που το ανέλαβε (Γενική Τεχνική ΑΕΕ – Π. Κλάδης Α.Ε.) αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και έτσι στο τέλος του 1996 εκχώρησε στην Τράπεζα Εργασίας (νυν Eurobank) το συνολικό τίμημα του έργου «μετά τυχόν επεκτάσεων αυτού».

Το έργο ολοκληρώθηκε, έπειτα από διετή παράταση το 1999. Ως είθιστο εκείνη την εποχή, ο προϋπολογισμός του έργου αυξομειώθηκε αρκετές φορές (με τους συγκριτικούς πίνακες) και το 2003 με την τελική επιμέτρηση είχε καταλήξει… 1 δισ. δραχμές περισσότερο (13,98 εκατ. ευρώ). Μόνο που αυτός δεν ήταν ο τελικός λογαριασμός. Οι εργολάβοι δεν συμφωνούσαν με τις τελικές επιμετρήσεις του (τότε) ΥΠΕΧΩΔΕ και έτσι προσέφυγαν στα δικαστήρια. Εν τω μεταξύ, οι δύο εταιρείες που συγκροτούσαν την κοινοπραξία απορροφήθηκαν από άλλες (η Γενική Τεχνική από την «Ξανθάκης ΑΤΕ» και η «Π. Κλάδης» από την ΕΡΓΑΣ ΑΤΕ). Και ο λογαριασμός… αυξήθηκε και πάλι. Με αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, το κόστος του έργου ανέβηκε στα 16 εκατ. ευρώ (ή, μιας και το έργο ξεκίνησε σε δραχμές, 5,4 δισ. δρχ!). Μόνο που το Δημόσιο δεν είχε εξοφλήσει οφειλή 598.000 ευρώ, την οποία με απόφαση του γ.γ. Δημοσίων Εργων Γιώργου Δέδε το υπουργείο Υποδομών «έκλεισε» πριν από μερικές ημέρες. Οπως εξηγούν έμπειροι υπάλληλοι της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εργων, το φαινόμενο δεν είναι ούτε νέο ούτε πρωτότυπο. Χαρακτηριστικό είναι ότι πριν από μερικούς μήνες το Δημόσιο εξόφλησε ποσό βάσει δικαστικής απόφασης για εργολαβία της Αθηνών – Κορίνθου… της περιόδου 1985-86! «Γι’ αυτό και δεν μπορείς να καταστρέφεις τα τεράστια αρχεία της υπηρεσίας, ακόμα κι αν περάσουν 20-30 χρόνια», σχολιάζει έμπειρος υπάλληλος. «Είναι δύσκολο, όμως, να υπερασπιστείς στο δικαστήριο το συμφέρον του Δημοσίου για μια υπόθεση που δεν έχεις χειριστεί και δεν είναι πια εύκολο να τεκμηριώσεις».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή