Βρίσκονται «κλεισμένοι» σε ένα κάμπινγκ στη Χαλκιδική. Συμμετέχουν καθημερινά σε εργαστήρια της επιλογής τους, όπου μυούνται σε διάφορες μορφές τέχνης. Στόχος είναι μέσα από τις δραστηριότητες αυτές να αναδείξουν τα κοινά στοιχεία μεταξύ των λαών της Ευρώπης, αλλά και τις προκαταλήψεις που επικρατούν. Με επίκεντρο την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ταυτότητας στην περίοδο της κρίσης μέσω της τέχνης, συνολικά 140 ενήλικες, μαθητές σχολείων δεύτερης ευκαιρίας από τη Γερμανία, τη Δανία, την Ολλανδία, την Ισπανία και την Ελλάδα και εκπαιδευτικοί συνυπάρχουν στη Χαλκιδική στο Κάμπινγκ «Lacara» και εξοικειώνονται ο ένας με τις συνήθειες και τις αντιλήψεις του άλλου.
Το Ευρωπαϊκό Θερινό Σχολείο διοργανώνεται για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό επίπεδο από το 1ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ KA2, με θέμα «European Identity in Times of Crisis». Οι εργασίες του προγράμματος ξεκίνησαν στις 28 Απριλίου και θα ολοκληρωθούν στις 7 Μαΐου με την παρουσίαση όλων των εργαστηρίων και με τη διαδραστική θεατρική παράσταση «Playback».
«Τα 11 εργαστήρια που λαμβάνουν χώρα καθημερινά αξιοποιούν διάφορες μορφές τέχνης και οδηγούν στη διάδραση μεταξύ των εκπαιδευόμενων των πέντε χωρών, ενώ αναδεικνύουν τα κοινά και τις προκαταλήψεις που επικρατούν», εξηγεί στην «Κ» η διευθύντρια του προγράμματος, δρ Μαρία Κωνσταντινίδου, καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.
Συνθέσεις με βάση το ρεμπέτικο σε μια μεταμοντέρνα εκδοχή διδάσκει ένας Γερμανός στο εργαστήριο μουσικής, όπου οι συμμετέχοντες ασχολούνται παράλληλα με την κατασκευή οργάνων. Η Ελληνίδα εισηγήτρια του εργαστηρίου χορού αξιοποιεί το αστικό και το φυσικό περιβάλλον εισάγοντας στον χορό κοινωνικά χαρακτηριστικά. Το γκράφιτι ως παρέμβαση στο αστικό τοπίο διδάσκεται από έναν Πορτογάλο, ενώ από τα εργαστήρια δεν θα μπορούσε να απουσιάζει εκείνο των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Γερμανοί δημιουργούν μια ραδιοφωνική εκπομπή με τη βοήθεια της εβραϊκής κοινότητας Θεσσαλονίκης, η οποία πραγματεύεται τη σχέση των δύο αυτών πλευρών. Στο θεατρικό εργαστήριο αποτυπώνονται προσωπικές ιστορίες, ενώ στο εργαστήριο εικαστικών δημιουργούνται μικρογραφίες ζώων, οι οποίες συσχετίζονται από τον Ελληνα εκπαιδευτή, με το ευρωπαϊκό περιβάλλον και τους μύθους της περιοχής.
Θέατρο, ποίηση, φιλοσοφία
Στο κοινωνικό θέατρο, που διδάσκεται από έναν Γερμανό, οι συμμετέχοντες δουλεύουν στη φύση αξιοποιώντας τα στοιχεία της και κατασκευάζουν μάσκες, οι οποίες ενσωματώνουν τα στερεότυπα των χωρών. Ποιήματα τα οποία στη συνέχεια αποτυπώνονται μέσα από φωτογραφίες αποτελούν το αντικείμενο των ομώνυμων εργαστηρίων, ενώ βιντεοσκοπούνται όλες οι δράσεις του δεκαημέρου. Με την κανονικότητα και πώς αυτή ορίζεται σε διαφορετικές χώρες ασχολείται το φιλοσοφικό εργαστήριο στο οποίο εκπαιδευτής είναι ένας Γερμανός. Τέλος, υπάρχει και ένα ακόμη εργαστήριο, το οποίο είναι ανοικτό, καθώς το αντικείμενό του διαμορφώνεται από τις ανάγκες και τους προβληματισμούς που διαπιστώνουν οι εκπαιδευτές ότι προκύπτουν.